Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 132

Saat vurdu yine Safak zamani
Uyku tutmuyor gözlerimi
Dertler gelir gecer
Iz birakir yüzümde
Sanki siper tutmus Düsman
Dayamis Hanceri Bagrima
Korkum yok ölümden
Viz gelir Kursun
Iz birakmis mazi
Iz birakmis Musala taslari
Kan icinde yikandim
Belendim Hasret özlem aci icinde
Firarim var takipdeyim
Ihanet tutmus boynumu idama gidiyorum
Götur beni ne yazar
Kim durdurabilir ardimda bin bir Militani
Bin bir Demokrati
Vatan arayan boyun egmez hakkini arar
Kim durdurabilir bizi kim
Dokunmayin diyorum dokunmayin
Biz Kerbelayin kininden alan
Nevruz atesinden gelen bir ülkeyiz
SUAT ATAR

sorguçlar takılana dek.....

insanlar köşe başında ölüyorlardı
yaşlı, yatalak
yarım kalıyordu her hikaye
her şey.
tut dedim kendime
ağacın altından yarım yamalak
bir gölge olsun
sarıl.
olmadı.
yıllardır kıvrımlaştım içimde
ulanlaştığım varoşlar mıydı
yoksa deliveren ırmağına uzanmış
at üstünde oynaşan köy mü
beni gece boyu efkarıyla şişleyen
bu çolak sessizlik.

bir kıvılcımla debeleniyordum
içimde
hayatsız bir an
ölmek
yatalak insanlar gibi
sessiz
uzanmak
ırmağın yanındaki kahverengi toprağa
beyaz süslemeli
bir entarin de oldu mu
düşmanını bile görürsün yanıbaşında.

ölmek
aykırı bir sanatıydı toprağın
dönüşümlü suratlar
kemikler unufak
ırmağın boynundaki köy değirmeni çalışıyordu boyna
gümbürtüsü günahların
ve farkında olmadan öldüğünün
şaşkın sorular geliyordu
ve son ayak sesi
....
....
.......
karanlık sadece güneşin gidişiydi
bu sefer ilahiydi hikayeler
bir sonuç bağlamak gerekli değildi o kadar
bir sebep yeterdi azrailin perdesine
olsundu ne çıkar
hikayeler yarım kalsındı
gitmek gitmek
uzun uzun gitmek vardı
şerit şerit
sorgu sorgu
sorguçlar takılana dek
cennetin kapılarına
deccal zincirini koparana dek
ölmek
bir firar kalbimden
düşüncelerimde arta kalan
ekmeğin buğusu kadar sıcak ensemde
ölmek
kapıların ardında
boylu boyunca
yatalak
ve yaşlı.



A.Serdar

Gelsin
Hakk’ın emriyle dört kitap indi
Muhammed Mustafa elçi seçildi
İman ışığı parladı, küfür kesildi
Nuru Muhammedi görenler gelsin

İnançla inşa edildi hak din İslam
Birden aydınlandı şu küçük dünyam
Gamı beladan beri canım ona kurban
İslam’ın yoluna canın koyanlar gelsin

Server-i Kainat ki en hakiki mürşit
İlmi noksansız, buna Mevlamız şahit
Kalemle cihat ediyor binlerce müceddit
İslam’ın yoluna cihat edenler gelsin

İmam Hüseyin’in başı kesildi bu yolda
Nice erenler, dervişler asıldı bu yolda
Nice İslam bülbülü yakıldı bu yolda
İslam’ın yolunda şehit olanlar gelsin

Gelsinler şu gönlüme, saadeti bulayım
Hakkı batıldan ayırıp hakikate ereyim
Bilmiyorum ki ben bir alperen miyim
Allah için doğruyu söyleyenler gelsin

Ötme Bülbül Ötme
Ötme bülbül ötme şer değil bağım
Yar senin elinden de ben yana yana
Tükendi fitilim eridi yağım
Yar senin elinden de ben yana yana
Ya dost ya dost ya dost
Deryadan bölünmüş sellere döndüm
Vakitsiz açılan güllere döndüm
Ateşi kararmış küllere döndüm
Yar senin elinden de ben yana yana
Ya dost ya dost ya dost
Haberim duyarsın da peyiklerinen
Yarimi sarsınlar şehitlerinen
Kırk yıl dağda gezdim geyiklerinen
Yar senin elinden de ben yana yana
Ya dost ya dost ya dost
Deryadan bölünmüş de sellere döndüm

Pir Sultan Abdal

Yaraladı Dostlar Beni….! Adım gibi bildiğimi, ben söylerim, saklayamam,
Zaman naçar kaldı demek, dostlar beni karaladı,
Yüzü kara olan çakal, dostum olmaz, aklayamam,
Vuran vurdu sırtımızdan, dostlar beni yaraladı….

Doğruluktan dem vururuz, deliye çıkar adımız,
Durduk yerde dellenirken, dilde kalmıyor tadımız,
Hakka nasıl varacağız, dile düşerken yadımız,
Vuran vurdu sırtımızdan, dostlar beni yaraladı….

Kuyruğundan tutup seni, çıkartırım o ininden,
Şüphem vardır, biliyorsun, hem imandan hem dininden,
Sabır derim elbet sabır, taştığında kork kinimden,
Vuran vurdu sırtımızdan, dostlar beni yaraladı….

Tek kalsam da söylüyorum, bayrak bizim Vatan bizim,,
Dilde tekbir şehit düşen, kefensizce yatan bizim,
Yüreğimde, sol yanımda, dinim İSLAM atan bizim,
Vuran vurdu sırtımızdan, dostlar beni yaraladı….

Kapanmışken gönülleri, açılmaz ki perde perde,
Sağnak olsun her tür bela, ki düşsünler türlü derde,
Muhammedi resim yapan, dürzü nerde deyyus nerde,
Vuran vurdu sırtımızdan, dostlar beni yaraladı….
Ali Altınlı

Fakiri doyurmak var
Haklı'yı kayırmak var
Kötüyü ayırmak var
İslam güzelden yana

Yolda kalmışa el at
Garibe acı hayat
Olmaz kardeş yan gel yat
İslam güzelden yana

İlim öğren ibadet
Ölüm önümüzde set
Kurbanda bol, bol ye et
İslam güzelden yana

Kula kul hiç olunmaz
Mecnuna yol sorulaz
Gönül,hatır kırılmaz
İslam güzelden yana

İnsansa zülum etmez
Cimriye para yetmez
Alimdir koyun gütmez
İslam güzelden yana

Kafirse zalim olur
Zekat bereket bulur
İnsan hu diye solur
İslam güzelden yana

Allahı bilen onar
İmanlı od'a yanar
O isterse su çağlar
İslam güzelden yana

Kaderin neyse yaşa
Yollar çıkarmış arşa
Kötü şeymiş kargaşa
İslam güzelden yana

Güzel gülü dermek var
Kötüyü sarmak var
Bak sonunda mezar var
İslam güzelden yana

İslam sevgi demektir
İslam saygı demektir
İslam emek demektir
İslam güzelden yana

(Serdar Sayıl-2004)

ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
içlenip buzlu bir kadeh gibi
buğulanıp buğulanıp durmasam
ne olur sabaha karşı rıhtımda
çocuklar pia'yı görseler
bana haber salsalar bilsem
içimi büsbütün yıldız basar
bir hançer gibi çıkıp giderdim

ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
singapur yolunda demeseler
bana bunu yapmasalar yorgunum
üstelik parasızım pasaportsuzum
ne olur sabaha karşı rıhtımda
seslendiğini duysam pia'nın
sırtında yoksul bir yağmurluk
çocuk gözleri büyük büyük
üşümüş ürpermiş soluk
ellerini tutabilsem pia'nın
ölsem eksiksiz ölürdüm

Attilâ İlhan