Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 142

Macera

Küçüktüm, küçücüktüm,
Oltayı attım denize;
Bir üşüşüverdi balıklar,
Denizi gördüm.

Bir uçurtma yaptım, telli duvaklı;
Kuyruğu ebemkuşağı renginde;
Bir salıverdim gökyüzüne;
Gökyüzünü gördüm.

Büyüdüm, işsiz kaldım, aç kaldım;
Para kazanmak gerekti;
Girdim insanların içine,
İnsanları gördüm.

Ne yardan geçerim, ne serden;
Ne denizden, ne gökyüzünden ama...
Bırakmıyor son gördüğüm,
Bırakmıyor geçim derdi.

Oymuş, diyorum, zavallı şairin
Görüp göreceği.

Orhan Veli Kanık

berduşun karısı

tozuttum yılları
ergen bahçem olmadı hiç
bülbülüydüm sakasıydım serçesiydim annemin
tünemeden dal arası
ah evim
ah ocağım
aşk imiş adı
çocukluğuma bir damla bal
oldum berduşun karısı

tozuttum yılları
katlandım
bir oda
üç yıl
üç bebe

çocuktum
utanırdım
soyundum köşe gizlice
neeerden bileceksin adamım
öyle yaşardım seninle

neden sevdin beni
el insanı gibiydin
allaha ayan gözlerin
şimdi sevmiyorlar beni
yabancımsın
öyle bakıyorsun artık

ya ben
ya ben nasıldım

ayalindim
sen işin zevkinde
hissetmezdin adamım
her lahza
yaşanan her şeye
çıra gibi yanardım
şehir senindi gün boyu
akşama çün gezerdin
pencereden bakar
geçen her ana
ağıtlar yakardım

bil
duy artık
canım yanıyor canım
içim bomboş
bu gün yine yalnızım
aha
şuramı
delip geçiyor zaman
yaşıyorum işte
sessiz sedasız
yarın da
öbür gün de
sonraki gün de
yine bir başıma olacağım

yanılır gelir birileri
ya da giderdik birilerine
sen
sen...
hep utanırdın benden
bakmazdın yüzüme
ünlerken
inlerken sana
başın dönmezdi
dem almazdın benden yana
biliyor musun
sen utandın
ben
hiç utanmadım senden

düşlerde sabah körlüğü
sesler geliyor sokaktan
açmazsın bilirim
kaldırırsın yataktan
üstün başın
yüzün ağzın
yine limelenmişsin
soğan kokuyorsun
tutunuyorsun bedenime
çivi gibi batıyor parmakların
yağlı saçların
dikenleşmiş sakalın
belli
canın istiyor beni
değil mi
anason kokuyor aşkın
doymuyorsun zıkkıma
içersin yine birazdan
hırlar ağzında adım
sen bilmezsin serseri
zehirdir
haramdır
sana
helal saydığın tadım

uyan
uyan da sor aleme
ben kimim
ben neyim
nedir adım...

biliyor artık herkes
sen
bilemezsin ulan
.........................
benim adım...

Mehmet Necip ÖZMEN...

Doğum günün kutlu olsun



Uzaktan yazarim bu siiri sana
Yanimda yoksun öpeyim be ana
Darilma gelemiyorum diye yanina
Dogum günün kutlu olsun, nice yillara
Unutamam ana yaptigini senin bana
Sacini süpürge ettin benim yoluma
Yanimdaydin her agladigimda
Dogum günün kutlu olsun, nice yillara
Her derdimize bir derman buldun
Cocuklarin icin hep calistin, kosturdun
Simdi Nenelik yapiyorsun torunlara
Dogum günün kutlu olsun, nice yillara
Bizleri her kötülükten geri tutun
Ama sen Ana, sen kendini unuttun
Simsiyah sacini beyaza tutturdun
Ellerinden öperim, dogum günün Kutlu olsun nice yillara! ! ! !
SUAT ATAR

Niçin Solgun Giysilerim

RESIMLER

Sen degiştin, resimlerin hiç degişmedi
Nasıl seviyorum bilmezsin şu albümü
Resimler yalancı degil, resimler olmuyor,
Aslında acı olan şey; sevgilerin ölümü
Sahte renkler yerini gölgelere bırakmış
Resimlerde siyah beyaz gözlerin, dudakların
İşte bak! ellerin ellerimi arıyor
Resimlerde besbelli anlatamadıkların
Şimdi bir çerçeveden gülümsüyorsun bana
Hatırlıyor musun bu resmin çekildigi günü
Bakışların ne kadar duygulu, ne kadar sıcak
Anlıyorum neler düşündügünü.
Bir başka resimde biraz kederlisin
Hüzünlü bir şarkı dökülüyor dudagından
Şimdi senden çok uzak bir şehirde
Seni seyrediyorum bir albüm yapragında
Bu karanlık yoktu, bir zaman sen vardın
Yaşamak cömertce sundugun bir ışıktı
Sen degiştin, onlar hiç degişmedi
Resimlerin senden vefalı çıktı..

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

Gözlerin İstanbul Oluyor Birden

Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik,
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.
Martılar konuyor omuzlarıma,
Gözlerin İstanbul oluyor birden.
Akşamlardan, gecelerden, senden uzağım
Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen
Durgun sular gibi azalacağım
Bir gün, birdenbire çıkıp gelmesen.
Şarkılarla geleceksin, duygulu, ince
Yalnız gözlerime bak diyeceksin.
Ellerim usulca ellerine değince



Kaybolup gideceksin
Bir elim seni çizecek bütün pencerelere
Bir elim seni silecek.
Kalbim: Ebemkuşağı; günde bin kere
Senin için yeni baştan can kesilecek.
Ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde
Sonra seni kaybetmek hemen her yerde
Ne güzel bineceğim vapurları kaçırmak
Yapayalnız kalmak iskelelerde.
Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik,
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.
Martılar konuyor omuzlarıma,
Gözlerin İstanbul oluyor birden.

Yavuz Bülent Bakiler

Şimdi Sen Söyle….

Şiirlerimde ne var biliyor musun?
Sen varsın….
Dostluğun var..
Sevinçlerim, umutlarım.
Ayrılıklarım var….

Şiirlerimde hüzünlü şarkıların melodileri var..
Şiirlerimde martı jonatha’nın
Pike yaparken duyduğu korkunç haz var…..
Şiirlerimde adresi yazılmamış mektuplar,
Bestelenmemiş şarkılar….

Şiirlerimde yaşanmış / henüz yaşanmamış
Yada yarım kalmış sevilerim var…
Şiirlerimde göndermeye vakit bulamadığım,
Yada az bulduğum bir tık var.

Şiirlerimde en kahredici anlarımda…..
Yaşamın güzel günlerin müjdecisi var…
Şiirlerimde doğurgan arkadaşlarımın..
Yorumları var …..

Tanrının sana çok, bana az olarak verdiği bu yetiyi
Burada bırakayım mı…..
Şimdi sen söyle….

Ey dost..
Susayım mı?

Duygularımı linç edeyim mi?
Başımı Koyup Ağlayabileceğim Bir Omuz Lazım Şimdi Bana

Başımı koyup ağlayabileceğim bir omuz lazım şimdi bana
Ansızın kapıldığım bu duygudan çekip kurtarmalı beni
Hep derler ya;
Unutmanın en iyi yolu yeni bir merhabadır diye
Anında keser ya dişin ağrısını alkol.
Rızam olmasa da,
Belki yeni bir kadeh uzatmalı hayat bana

Suat Sağlam

-------------------------------------------------------------------------

Baharım Olsan

bir ses
bir ışık
hatta, bir renk olup
girsen kalbime.

maviler,pembeler,yeşiller
dans etse, tutuşup elele
pamuk bulutlara
gizlesem seni.

bilmese
görmese
duymasa kimse.

sonra bir gün
bir dokunuş
bir gülümseme
hatta, bir buse olup
insen yeryüzüne.

yüreğime
alsam seni
baharım olsan yeniden
zamansız açsa, tüm çiçekler
hazan bahçemde...

23.02.2006

Seher Ercan