Arama

Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 195

Güncelleme: 18 Ocak 2010 Gösterim: 1.166.152 Cevap: 8.002

Konu Kapalı Sayfa 195 / 801

arwen

Ziyaretçi

10 Mart 2007 Mesaj #1941

Ziyaretçi

Ne garip şey şu yalnızlık
Hani insan bir tuhaf hissediyor kendini
Sponsorlu Bağlantılar
Milyarlarca insan yaşıyor
Ayak bastığın,aynı yeryüzünü,aynı havayı
kullandığın dünyada,
Ama hepsi yalnızlığından bihaber yaşıyor.

Farklı,farklı insanlar tanıyorum her geçen gün
Yani benden farklı.
Hüzünlerini,sevinçlerini paylaştıkları dostları olan yanında
Sonra bir gün daha geçiyor
Her geçen gün insanlar biraz daha farklılaşıyor.

Aşıkları görüyorum kavga ediyorlar
O sebepten bu sebepten.
Ama çoğu zaman anlamıyor,düşünüyorum
Çünkü hiç birbirini kırmaya değmeyecek sebepten
çıkıyor çoğu kavgalar
Hani fındık kabuğunu doldurmayan sebepten derler ya
Fındık bile üzülürdü görünce gözleri olsa.

Aşıklar görüyorum onlara verilmiş hediyenin
farkında olmayan
Üzülüyorum ve içerleniyorum çoğu zaman
Çünkü onlar masmavi okyanusun ortasındalar
Yalnızlığı tatmamışlar besbelli
Kıymetini bilmiyorlar.

Üzülüyorum çok üzülüyorum
Onlar koskoca okyanusda birbirlerini boğarlarken
Ben ellerimde kalan bir avuç DENİZ suyu
Beni sevecek birini bekliyorum..

uğur mutlu

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

10 Mart 2007 Mesaj #1942

Ziyaretçi

Çalkantı

Sponsorlu Bağlantılar

ay ışığı
kurt ulumaları / gümüşi
...
kulaklarım inim inim sızılı
kaskatı çenem
ele vermeyeceğim gizil nefesini
cennet artığı serinliğimin

-hayat ağacı-
dallarında salınsın akça gelinliği düşlerimin izin ver

çaput / saç teli
sancılı çınar asırlık dilek tutucu
yaprakça kangren
yeşil olmalıydı murat / kansız
yuğun yağmur peri kızı ıslaklığında
köşe bucak / balçık

-rüzgar-
dur biraz kıpırtısız unutulur acılar

karanlık / umacılar
yatak döşek korku bekler
uğunma sesim boğulacaksın
naçar
tümülüsler / mezar taşları / sunaklar
ölümün heybetini hisset

ferfecir gün yüzüm
ateş yalımlansa kaya çatlaklarında
bin yıl sönmese

eriyik buzul vadiler
kardelen / ışık tepenin ardından yükselir
cadı kazanı koyaklarda
bir telaş kaynaşır
kurak yataklara doğru

-bengisu-
şah damarımdan bir şenliktir akar gider
bu bahar olmalı
...
kurt sürüleri
kallavi sesleri/uğul uğul
ay ışığında durulanmalı

İlknur YILDIRIM

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

10 Mart 2007 Mesaj #1943

Ziyaretçi

gölge düştü gözlerime
o kadar çok anımız vardı ki
yukarı çıkıp tepesinden baksak,
inan aşağıyı göremeyiz
beni oradan atmanı istemezdim ama,
bir kere ittin beni;
gölgelerdeyim...
edalı yüzüm ardında kalan gerçekler,
hiçbir zaman bilinmeyecekler
bu mevzu bahis olan konu,
sadece görünenler...
hayatı kuracağın kişiyi yine hayat seçiyor.
hayata inat ben seni seçmiştim.
ama yanıldığını düşünüyor şu garip yüreğim.
masumiyetten kaçarcasına
güvenmekte acele ettim.
senin doğru insan olacağını,
kendimce bildim.
şimdi tüm bildiklerimi unuttum.
hafızamdan siliyorum acılarımı.
artık kaybetmekten yoruldum.
yeni çizdiğim yolda,
adımlarımı sağlam atmaya çalışarak ilerliyorum.
karanlık çöktü yüreğime.
umutsuzluk sardı her yanımı.
acımı sindire sindire çekiyorum;
her ihtimale alışmaya çalışıyorum.
günler ne çabuk geçiyor
ama bir adım ilerleyemiyorum.
sabret diyor içimden bi ses.
o gün gelecek diyor;
ve hiç bitmeyecek...

gülhan fistaçyo

BEĞEN Paylaş Paylaş

tikkymelike

Ziyaretçi

10 Mart 2007 Mesaj #1944

Ziyaretçi

BEN SENDEYDİM GÖRMEDİN

Görmedin seni sensiz yaşadığımı
Ellerimi uzattım sana
En çaresiz anımda
Bilmedin sana muhtaç olduğumu
Sevgi dilendim senden
Hakkım olduğu halde
Yalnız bıraktın beni
Seni bekledim her yerde
Sormadın ne halde olduğumu
Ağladım,yalvardım
İnanmadın sevgisiz,umutsuz olduğuma
Verdiğini sandın hep
Sana duyduğum eksikliği
Görmedin
Sabrettim beni yaşamanı
Bir gün beni göreceksin
Arayacaksın
İşte o zaman da ben
Kanatlanıp semalarda
Başka kanatlarda yaşıyor olacağım.

Çiğdem Çİmen

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

10 Mart 2007 Mesaj #1945

Ziyaretçi

Bahara Doğuş

Yağmurların dansıyla uyanırken topraklar
Süt kokulu bebektir dallardaki yapraklar
Leylakların renginde aşılırken yasaklar
Göçten dönen kırlangıç yuvasının mimarı
.
Anaların bağrında açan kır çiçekleri
Konuk etmiş şefkatle sessiz kelebekleri
Yaban otlar, yosunlar severken böcekleri
Gözyaşıyla kıvranır zirvenin yalnız karı
.
Sevişirken korkular rüzgârlara karışır
Nazlı hanımelleri sarmaşıkla yarışır
Eskitilmiş sözcükler sevdalarla barışır
Kovanında peteği kurarken işçi arı
.
Gökyüzünü süslerken yedi renkli kuşaklar
Güler yüzlü tarlada dalgalanır başaklar
Bulutları süpüren iplik iplik ışıklar
Yeşilin cümbüşüyle sarıyorlar baharı
.

Nesrin Göçmen

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

10 Mart 2007 Mesaj #1946

Ziyaretçi

Keskin gozlerin,
Titretse yine iyi.

Mahvetti beni..!

Mahvolmayı özlemisim.

Sığındığım limanım olmayı beklemissin..

Dinlenirken,
Huzurluyken,
Güvenliyken,

Farkına varamadım.

Tehlike yakın..!

Keskin gözlerin gibi,
Aşk gelebilir kapıma..

İyi geceler öpücüğü kondurdum şimdi sana..

Masum haline aldanma,
Demir atmadım daha limanına...!

suzan batmankaya

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

10 Mart 2007 Mesaj #1947

Ziyaretçi

bir delinin ilaç saati I

akıl
ipi kopuk balon
dokunup bir dikene
patladı patlayacak

yürek
güz sürmeli çınar
dalında ne bir serçe ne de pıtrak

yetişin
bir resim çizdim
bahar çıplak

keder
fayı kırık bozkır
boşluk boşluk üstüne
tüm gece enkaz

umut
eski bir şarkı
yandı uykuda düş
alevi külünden az

yetişin
bir resim sildim
ertelendi yaz

ecel
dip sayfada son söz
ya da cinnet
kırılgan bir intihar

anlam
kör kuyu
kovası delik huysuz ihtiyar

yetişin
sus vakti
boyalarımı çaldılar

Ferhat Gülsün

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

10 Mart 2007 Mesaj #1948

Ziyaretçi

yalnızlık,zincirine hergün bi halka daha eklerken
ben ikimize içiyorum.
sen bensizliğe kabullenmiş olsanda
ben hep seninle yaşıyorum.
karşımda durgun deniz,
üzerime ışığını gönderen güneş,
elimde her nefesini derin bir hüzünle çektiğim sigaram;
sensizliğe içiyorum.
sende diğerleri gibiymişsin.
şu koca dünyada,
milyarlarca insanın arasında
ben kendimi çok yalnız hissediyorum.
susuyorum gerçeğe.
seni savunamıyorum.
o kadar çok yoruldum ki,
sana gelemiyorum.
aşıklar önümde birbirlerine nameler fısıldıyor.
sensizliğime inat,
sahtede olsa gülüp geçiyorum.
hayat yine bana karşı inatçı.
ağlamamı istiyor yaşananlara.
gözümden akan birkaç damlayla
belki ağlamıyorum ama,
yinede sensizliğe içiyor,hüzünleniyorum.
daha güçlüyüm belki eskiye kıyasla.
ama yinede hızımı kesiyor içimdeki yara.
hayat beni ne kadar yıpratsada,
sensizliğe alışmaya çalışsamda,
yaram hep kanayacak olsada,
silik hatıralarla yaşayacak olsamda,
sen beni silmişken yüreğinden,
senli yaralarla yinede sana içiyorum.
mutluluğumuzu dileyerek sensizliğe içiyorum...

gülhan fistaçyo

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

10 Mart 2007 Mesaj #1949

Ziyaretçi

Yılkı

Yasak bir çayırda
Kızıl yeleli bir yılkıydım
Bembeyaz tenime dokunan yoktu
Gem vurulmaz çılgın
Vahşi, uysal bir yılkı…

Yasaktı biliyordum
Toprak sıvalı damlarda
Sıradan olmalıydım
Bana verilenle yetinmeliydim.
Oysa ben,
Özgür aşkların yasak otlağında
Doludizgin koşmak için vardım.
Ben kızıl yeleli bir Yılkı
Bulutlarla yarıştım.

Kim bilir kaç kere düştüm toprağa
Kim bilir kaç kere kalktım yeniden
Benim için doğaldı yasak dedikleri
Kim bilir kaç kere yedim yasak meyveleri
Eliyle silerdi terimi
Çöl kokulu yarim
Gözyaşlarım düşerdi iri iri
Dayanamaz hıçkırırdı
Sevdamı paylaşırdım
Ben kızıl yeleli bir Yılkı
Rüzgara aşıktım

Karanlık gecelerde ürkerdim
Uğuldardı dört yanımda hırçın otlar
Mahzunlaşır çocuk gibi
Korkardım üstelik erkekçe
Şarkılar söylerdim aşka dair
Sonra utanırdım gökteki Ay’ dan
Duyulmasın isterdim, bilinmesin
Sarsılırdı yer-gök yüreğimle bir…
Toprak çekerdi ellerimden
Çaresiz, huysuzlanırdım
Ben kızıl yeleli bir Yılkı
Yalnızlığımı kıskanırdım.

Bıkmadım beklemekten
Biliyordum gelecekti…
Bekle demişti ipek yelelim
Kara gözlerini bana adamıştı
Yasak çayırların prensesi,
İlk kar düşmeden gelecekti…
Kaç kar gördü kaç yağmur
Yaktı kavurdu üstelik hasret sıcağı
Sabır diye fısıldıyor hala
Mevsimler yalan söyledi haydi!
Ya sen! Ya sen nasıl kandırdın?
Ben kızıl yeleli bir Yılkı
Zamana inanmıştım…

Nadir Atalay

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

10 Mart 2007 Mesaj #1950

Ziyaretçi

Sarıyor yine benliğimi,
Her sabah güneş gibi,
İçimi ısıtıyor sıcaklığın.
Uzaklarda olsanda içimdesin,
Yanımdaymış gibi varlığın,

Bilmem neden her sabah,
İklimine girer bu yürek,
Seni düşünür özler sevgini hissederek.
Düşümdesin masmavi bir deniz,
Ya da bir bahçeki rengarenk,
Sen varsın birde ben ve aşk
Başka söze ne gerek....

murat yadaş

BEĞEN Paylaş Paylaş