Arama

Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 253

Güncelleme: 18 Ocak 2010 Gösterim: 1.171.639 Cevap: 8.002

Konu Kapalı Sayfa 253 / 801

Misafir

Ziyaretçi

29 Mart 2007 Mesaj #2521

Ziyaretçi

İnsiye

Sponsorlu Bağlantılar
Ben,
bilinmemesi gerekenlerin bilgesiyim;
söylenmesi gerekenlerin ketumu...
Durduğum yer,
sezginin çıldırtan uçurumu.

Konuşuyorsam,
sonum olacağını bile bile;
sözler çatıp bir gemi yapıyorsam,
kaçırmak içindir
sezdikçe bilinen,
bilindikçe sezdiren birikimi,
hep beraber kölesi olduğumuz
algının yanıltıcı tufanından...

Ben,
köhne tapınakların
esrik dervişiyim;
kovuldukça aşk belenen.

Müzmin insiyesiyim;
hikmet içre olup
hidayetten bihaber gezinen.

Ve ben,
ilacını bilip de bulamayan
Lokman Hekim’im;
bulsa da kullanamaz,
yazgı aciziyim;
ölümü getir bana ey eşsiz ab-ı hayat;
çünkü ben,
tılsımın değil
perdeler ardındaki o büyülü formülün peşindeyim!

Zafer Gün

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

29 Mart 2007 Mesaj #2522

Ziyaretçi

Kim ne derse desin sakin inanma
Seni cok severim bunu bilesin
Sponsorlu Bağlantılar
Gerekirse tas basarim bagrima
Baskasini sevmem bunu bilesin

Ölümsüz sevgiyle baglandim sana
Sen derman gibisin bedende cana
Doyulmuyor senin tatli sevdana
Ugruna ölürüm bunu bilesin

Gözümü acarim yoksun yanimda
Sevgin dolasiyor damarlarimda
Murat alamadim sensiz dünyada
Huzura ermedim bunu bilesin

Ben neler duyarim kafama takmam
Yakarim her seyi sensiz birakmam
Yerine aglarim seni aglatmam
Ben sana kiyamam bunu bilesin

Sanki su ömrüme gaye olansin
Birakma bu gönül askina yansin
Atamam kalbimden icimde cansin
Seninle yasarim bunu bilesin

Sivasli zeki,nin ölmez sevdasi
Neye yarar sen olmazsan dünyasi
Güzelmidir bilmem mecnun leylasi
Senden güzel yoktur bunu bilesin

zeki kengel

BEĞEN Paylaş Paylaş

Nephthys

Ziyaretçi

29 Mart 2007 Mesaj #2523

Ziyaretçi

Aklıma düşmeye gör...
Seynur İnal

Aklıma düşmeye gör
Yeşil bir rüzgar gibi eser gözlerin
Yüreğimden, çığlar düşürür...
Özlemin, yıkar bentleri
Gözlerimin nehirlerinden süzülür..

Aklıma düşmeye gör,
Sevdaya uçan bir biçâre güvercin,
Menzile varamadan vurulur...
Yapraklarına, mahzun bir çiçeğin,
İmkânsızlığın buseleri dokunur...

Aklıma düşmeye gör,
Hüzün makamında bestelenir sözlerin,
gönlümün dilinde, söylenir durur...
Asıp kanatlarına vuslatları,
Uçar içimden vefasız kumrular,
Bende kalan, yine hasretin olur...

Aklıma düşmeye gör,
Umutlarım gezinir
Bakışlarının koylarında
Ve
Kapatırsın gözlerini ansızın,
Vurgun yer yarınlarım,
Gömülür ummanlara...

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

29 Mart 2007 Mesaj #2524

Ziyaretçi

Gün Eş Son U...

Betonarme sözler yoğurdum
umruma pul pul aktı haremden lal
im dokunuşla dolayan gövde/mi
gölgeme sır sıvayan ruhumdu
şerare safirden
ş
e
l
a
l
e
l
e
r
e

a
k
t
ı
cılız mıyım harcına kuyunun
hani ya yardan uçkundu yankı
şehlaya nazır pusdu hain duvar
pir nur mu şahlanır usdaki sırattan
ki ahreli kağıtlarına değin hak iz
düşüm sesin yıldız yarası her seherde
küresel kuzgun gözünde ahir

demde döver ahı rüzgar adımlı kahin
kar kaybeden kış hara karıştı usul

usul çıt etti hilal siluetinde sin can
alnın kılçığından koptu Lam Elif
koyverdi damla topuzu leylim kirpik
kirpik naçar yağmurun örümcek ilmeğinden

pıt pıt tetik kesintisiz kurşuni
güle güz sökünü gül/en az
elmas yaprağı sancağında
tek dal menekşe olsam ne
geceye şafakta yetişmiş alaca huşu

şuncacık mahmuz acısının ayrılık buluşu Araf''da
kınımın ısırgan coğrafyası
kırılgan duruşu pıtnağında şuncacık
dur/u

sayki ısırgan mahmuz göverir dostum
göverir hörgüç sancıdan oysa dişiliği
gocuntusuz ulu/sal kimliktir
kamusal kemirisinde yağmalanmış şerhi
ha Nar''dan yoksun Ay yılı harda
ağmış gün eş sonu
ha şakayık külünde bildinmi muktedir
giz ötüşü darda...
ırmak akarlı Anka doğurmanın yolu...

Nursel Türkemiş

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

29 Mart 2007 Mesaj #2525

Ziyaretçi

Uçsuz bucaksız bir denizdi gözlerin, maviliğinde şimşekler çakan
Bir kış güneşiydi gülüşün, zemheri ayazı günlerde içimi sıcacık ısıtan
Bir kar tanesiydi tenin, dokunmaya kıyılamayan
Bir anne tınısıydı sesin, kalbime nakış nakış ninniler okuyan.
Bilseydi gözlerin bakmayı, elbet görürdü gönlümdeki sonsuz sevdayı
Bilseydi gönlün yanmayı, elbet hissederdi içimdeki ateşten korları
Bilseydi kulakların gerçekten duymayı,duyardı gecelerce adını sayıkladığımı
Bilseydi kalbin benim için atmayı, işte o zaman yaşardım kana kana aşkını
Ama sen gittin, ve ben işte o zaman bittim…
Hani beni bırakıp gittiğin o gün var ya vefasızım
Hani bir hiç uğruna gönlümü yıkıp gittiğin
Yalnızlığıma yalnızlık katıp, çilemi bin kat arttırdığın o gün var ya
İşte ben o gün bittim…
Gönlüm hep karakış, baharı olmayan
Gecelerim karanlık, sabahına ulaşamayan
Ağzım lal olmuş, senden başka birşey konuşamayan
Ve ben sen olmuşum, sensizliğinde seninle yaşayan
Ben seni böylesine yaşarken kuytularımda
Ben hayalinle avunurken hatıralarımda
Ben rabbimden sonra taparken sana
Sen gittin, ve ben işte o zaman bittim…

tülay öksüz

BEĞEN Paylaş Paylaş

Nephthys

Ziyaretçi

29 Mart 2007 Mesaj #2526

Ziyaretçi

İkinci Tekil Yalnızlık - Kipi Kendinden Meçhul Şiir -
N.Nedja İvanic

Şiir-geceler! amca

Bir kağıt düşü çocuk bu geceler
Adına yakın bir kafiye bulsam;
Gizdüşümü olur kırık dökük heceler,
çaresiz karanlığa kaçarım

amca bir şiir daha düşmüş şu kaldırımlarda
-Islak-
belli ki yağmur yemiş güz yanından….

ben seni bulut-arar,
şimsek çakar;
korkardım
ah çocuk
yağmur yağsa
susardım;
kaldırımlardan gülücük toplardım….

şimdilerde
ben şiir-çıplağım amca!
utanır mı gece bir çocuğun gözlerinden….

-hadi ört üstünü çocuk
şehir ıslak
üşütmesin mısralar-
utanır mı hiç şair çırıl-çocuk mısralardan…

şehir susunca;
ben şiir-ağlardım amca!

Söndür şehrin ışığını çocuk,
Açıkta kalır gözyaşların..
Bir gören olmasın;
-vurmasınlar misketlerimizi-
kan adımlar çocuk bu insanlar,
bense şiir topallarım…

kapat gözlerini ne olur amca
okuma bu şiiri!

ah çocuk bir bilsen
vuracaklar herkesi

saklan amca ne olursun
önüm arkam sağım solum

ah sen henüz öldürülmemiş bir çocuksun

. . .

amca sus yoksa şiir-oynarım….

hadi çocuk mısra-uyu,
-sizde susun insanlar bağrışmayın-!

amca görüyor musun?
bak şehir!
bak insan!
yine mi gidiyorsun?

görmüyor musun?

şiir yağıyor geceye çocukların gözlerinden...
hadi durma çocuk, soyun!
çık dışarı! ..
bu oynayacağımız son oyun

gidelim mi buralardan amca
çok korkuyorum

ah çocuk şiir kovulduğum şehrin kaldırımları bu
seni topluyorum
duymuyor musun

korkmayın ne olur insanlar ! Kaçışmayın sokaklara!
küstürmeyin çocukları; kelime-ezilirim!

amca kimseler yok ki
kime bağırıyorsun

.

konuşmak kâr etmiyor düşen çocuk ben olunca

-amca sen mısra mı ütüyorsun gecelerden?

ah çocuk ana dilimi bırakıp gözlerinde,
yine şiir susuyorum…

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

29 Mart 2007 Mesaj #2527

Ziyaretçi

Sen üzülme birtanem,
Bu sana son sitemim.
Bir sevda yeliydi esiverdi ansızın.
Hasret ya,sen zannettim bir an......
.........Yürekten gelenlere dur diyemiyorsun
.........Akıveriyor satırlara.....
.........Alıp götürüyor beni sana.
..........Sevdamıza......

Aşk bu ya söyletir,
Aşk bu ya dalarsın hülyalara.......
.........Sen üzülme birtanem,
.........Gerekirse ben giderim uzaklara....

Ne yazık.
Yine bana hasret düştü senden yana,
Anla işte yaralı bu yürek.....Ayrılıktan bu yana...............

berrin adaş

BEĞEN Paylaş Paylaş

Nephthys

Ziyaretçi

29 Mart 2007 Mesaj #2528

Ziyaretçi

Annem ve Kırmızı Karanfiller
Kâmuran Esen

Ne zaman ki görürüm soğuk bir kış gününde
Dağ başına kar yağmış, buz kesmiş ortalığı.
Senin sıcaklığınla içim ısınır anne!
Bir kuş gagası ile yavrusunu beslerken
O şefkatli ellerin bana dokunur anne!

Her yağmur damlasında nurlu yüzün var anne
Rüzgârda / saçlarımı okşayan elin gizli.
Her yerde senden bir ses / gül nefesler geliyor
Ne zaman ki karanlık bir odada kalırım,
Resminden sızan ışık parlatır gözlerimi.

Saksıda sardunyaya dokunsa parmaklarım
O kadife tenini bulurum yaprağında.
Seni saran toprağa basarken irkilirim
İncitmekten korkarak o nazik bedenini
Hayal etmek istemem seni ayak altında.

Rüzgâr uğultusunda seslenmeni duyarım
Zorlu hayat yolunda yürüyorsun yanımda.
Hissederim / mutlaka dualar etmektesin
Bir zamanlar gözünden kıskandığın yavrunu
Bilirim / uzaklardan hâlâ gözlemektesin.

İçimde kırmızı karanfiller büyüttüm senin için
Ah ne olur gelip de doyasıya koklasan.
Ellerinde tutsan uzun kış geceleri
Sıcaklığım sinmiştir nasılsa yaprağına
Dondurucu soğuklarda karanfille ısınsan

Varlığını gittiğim her köşede duyarım.
Dokunamam bedenine / tutamam ellerini
Buluşacağımız günün hayaliyle yaşarım
Sararım kollarımla bırakmam seni artık
Başımı omuzuna dayayıp da ağlarım.

Sırtını dağlara yaslayan ova bile
Bereketli ellerini arıyor / bağbozumu.
İşlediğin tarlalarda boynu bükük ekinler
Doldurmuş hasretinle / doyurmuş başağını.
Ne çare ki hepimiz yokluğunda tükendik
Bekliyoruz ömrümüzün artık son akşamını.

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

29 Mart 2007 Mesaj #2529

Ziyaretçi

Aslında biliyorum
Denizin mavisini tadını tuzunu
O eşsiz albenisini yakamozunu
Dalgalarının seriliğini Martıların sevincini
Yosunların balıkların gizemini
Aslında biliyorum DEĞER verilmediklerini
Hani kim varki bir sahil köşesinde oturup
denizin uçsuz bucaksız ufkuna bakarken
Maziyi dalmamış hatılaları canlanmamış
Acılarını anlatmamış hasterini dile getirmemiş
Hatta bazen koynuna düşmemiş kim varki
Martıları seyretmeyen varmı? keşke onlar kadar
Özğür olsaydım diye düşünmeyen kim varki
Sarmaş dolaş sevgileri seyretmeyen
O sevgilerin kutsallığını bilmeyen kim varki
Huzuru bulmayan kim varki sahil boyu dolaşırken
Sıcacık yaz gecelerinde şarkılar söyleyip
Çılgınlar gibi sarhoş olmayan kim varki?

asiye atabaş

BEĞEN Paylaş Paylaş

CaNaRY

Ziyaretçi

29 Mart 2007 Mesaj #2530

Ziyaretçi

AKŞAM
Birden hatırlarsın,
O da seni - - birden bazan:
Nerde, ne yapar şimdi
Parlar bir özlem anılar arasından.

Bu akşam ne garip sözcük
Sanki ilk duydum, yadırgıyorum:
Akşam. Bilmem bulur muyum
Yollara baksam?

Söner yangın birazdan
Yatışır özlem.
Bir gün karşılaşırız
Bir gün, bir yarım akşam.

BEHÇET NECATİGİL

BEĞEN Paylaş Paylaş