Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 765

kimseleri seninle
eşdeğer tutamazken kaktüsüm;

Sponsorlu Bağlantılar

neler geçip gitti hayatımızdan.
neleri kazandık
neleri yitirdik farkındalıklarla..
biliyorum,
canım yanacak her dokunuşunda;
sorgulayacağım belki hep kendimi.
böyle sürsün istemiyorum,
bıktım sorgulardan.
yoruldum.
sana su vermedim sık sık
can suyun var diye kendinde.
ama dokunamadım da varlığına,
konuştum durdum dikenlerinle.
...
ve bitmek üzereyim artık...
...
onu bunu boşver..
sözün kısası...
...
ben seni çok sevdim...

Bilirmisin Sen





Bilirmisin sen karanlık gecelerde ağlamayı
Lambalara bakıp ta senin yokluğunla haykırmayı
Issız ve bomboş sokaklarda sevdayı aramayı
Nerden bileceksin ki yaşamadın sen hiç bunları

Bilirmisin yağmursuz günlerde sırıl sıklam ıslanmayı
Bulutlara bakarak yokluğunla beraber ağlamayı
Sensizlikle çoğalan hüzünlü buruk duyguları
Nerden bileceksin ki yaşamadın sen hiç bunları

Bilirmisin sen senin için kavrulan yüreğimi
Senin için büyüttüğüm saf ve temiz sevgimi
Senin için her gün çoğalan dermansız dertlerimi
Nerden bileceksin ki yaşamadın sen hiç bunları

Bilirmisin sen yokluğunda çekilen hasretleri
Senin için göze alınan habersiz ölümleri
Çekip gitmenle yaşanan acı dolu hüzünleri
Nerden bileceksin ki yaşamadın sen hiç bunları


Arif Arifoğulları

Hasret Koktu Günlerimin siyah yanını özledim, sabahın ayazında
Saçlarımda yıldızların şavkı, eski anlamını yitirmiş
Gözlerimse sevda ışığını kaybetmiş
Hasret kokuyor dünyam,hasretine düştüğüm

Kurumuş kirpiklerimden uykular dökülür
Rüyalarımda yakalarım umutları
Çekilesi gibi değil
Sessizliğin sesi
Sensizliğin çığlığı
Hasret kokuyor dünyam,hasretine düştüğüm

Gözyaşlarımla geceye sığınma hazırlığında
İsyanlara davet etme beni
Henüz dinginlik yoluna girmişken
Alevlerin içinde üşümeye atma yeniden
Hasret kokuyor dünyam,hasretine düştüğüm


Yalnızlığımı uçurum kenarına ittim
Çaresizliğin gölgesi düşmüş çehreme
Sahte sevgilere acıyası bakışlar atarken
Sevdalanmış benliğime merhametlerdeyim
Hasret kokuyor dünyam,hasretine düştüğüm

Sen yalan sevgilere selam dur biraz daha
Ben sendeki seninleyim
Hayal değildi sevgim, biz de hayal değildik
Hasret kokuyor dünyam,hasretine düştüğüm

Bölünüp azaldıkça her gün bir yanım
Azalmayan tek şey vardı
Bir sana hasretim, bir de gözyaşlarım
Hasret kokuyor dünyam,hasretine düştüğüm

Müjgan Akyüz

Yalandı Biliyorum Yaşamak





Yalandı biliyorum yaşamak sensiz
Geçmedi bir anım bile keşkesiz
Seni sordum yağan yağmura çaresiz
Sustu,o da şimdi sessiz,dünya sessiz
---
Gece çöktü yine tüm hayallerime birden
Yalandı biliyorum yaşamak ama neden
Neden bıraktın beni yapayalnız aniden
Susutum,konuşmayacağım konuşmadan sen
---
Bak yine ağlıyorum kendimden çok uzak
Yalandı biliyorum yaşamak,bana yasak
Elbet içimde ki öfke bir gün duracak
O gün en güzel ama son günüm olacak
---
Ölmeyi istemedim hiç bu kadar içten
Ben seni ölümüne sevmiştim gerçekten
Yalandı biliyorum yaşamak sensizken
Gülemedim bir türlü yanımda sen yokken


Ahmet Nurdoğan

Acısın..




beni sormuşsun bugün..
yine aynı demişler..

yaralarımın kabuk bağladığını sanma sakın
aynı yerde..daha büyük yaralarım var
kanayan..derin bir acımsın..

baharı olmayan bir hayatın...
hep hazan mevsimisin..
içimdesin..ama öyle yarım..
öyle uzak..
öyle acısın..

NE DOKUN NE DE İNCİT
Gönül çalamazsan aşkın sazını

Ne perdeye dokun, ne teli incit

Eğer çekemezsen gülün nazını

Ne dikene dokun, ne gülü incit…

****************z****************

Bekle dost kapısını, sadık dost isen

Gönüller tamir et ehli dil isen

Sevda Sahrasında Mecnun değilsen

Ne Leyla'yı çağır, ne çölü incit…


****************z****************

Bülbülü dinle ki gelesin coşa

Karganın namesi gider mi hoşa

Meyvesiz ağacı sallama boşa

Ne yaprağını dök, ne dalı incit…

****************z****************

İki Yasaklı
Seni unutmak yasak
anlatmak yasak seni
yasak, seni konuşmak
dil orucu tutmak gibi

asmak
gönül sarayımın duvarlarına resmini
okumak gece saçlarına
en sırlı mûsikî nâmelerini
ya da tutup ellerinden gezdirmek seni
gökyüzü bahçelerini

“Seni seviyorum” diyebilmek var ya
avuçlayıp güneşi rüzgârı
toplayıp mehtâbı yıldızları
alıp kucağına denizi koynuna koymak gibi

Beni kahreden
kırmızı gecelerimde bile
içlenip böyle hiç ağlamadığım
sanma ki yasaklım
sen hayatımda sıradan biri

Ne yapsam nasıl etsem nereye gitsem
kâh gül olup esiyorsun rüzgârın eteğinde
kâh hasretimsin yanan akşamın kasvetinde
kâh Leyla akıyor sırma saçların
kâh, ürkek duygularımızı konuşuyor
bana sürgün gözlerin…

ve dökülüyor uykusuz aşkın acı dilinden
"sûz-i dil" şarkılar…
şimdi biz ateşe diz çöktüren
İlâhî bir terbiyenin
su gibi sızıp gittiği hayatımızdan
şu devirde ulvî bir öğretinin
iki baş bir gönül
köhnemiş ve süflî zamana direnen
göz göze bir can
hüzünlü bir damla kan
ama yan yana iki yasaklı değil miyiz
her an acılar çekip
sisli sözlerimizle buğulu gözlerimizle
aşkımızı köşe bucak saklayan
iki yasaklı

Nereye baksam mecnun zamanlara
dalıp gidiyor gözlerim
yine seninle demleniyor kat kat kederlerim
yemin olsun ki
toprağı dirilten her damlanın yüreğine
gönlümü bir çöl gibi içen şehlâ gözlerine
düştü mü kalbine insanın bir kere ateş
ne söndürebiliyor yağmur
ne küllendiriyor güneş

bu aşk elem seherlerinde
yaprak yaprak açıp her mevsim
yastığına taze güller dökecek
seni mutlaka duyacağım
vurgun yemiş bir kalbin
İnce ağrısında
dalga dalga sensizliği soluyan
denizlerin ıssız kıyısında
her baharın mayısında
bu aşkın yanık izleri olacak
belki de pembe yanaklarında
o zaman
benim cennetim olacaksın
elinde yine kırmızı bir gül olacaK

İbrahim Çam

Sen Giderken Ben Öldüm...



Tüm benliğimi ortadan kaldırdım,
Bencilliğimi,duygusuzluğumu ortaya koydum
Geçit vermedim yaşamaya
Ve ihtiyaç duymadım dünyaya
Anılarımı hatıra olarak bıraktım
Gülüşlerim iz olarak saklansın
Ağlamayı bilmeyen bu gözlerimden,
Gidişinin ilk gününden seller aktı
Bir/de; sen giderken ben öldüm...

Mavi dolu hayatıma kızılımı katıyorum
Ölüm meşalesini yakıp,
Adına sessizce sen koyuyorum
Ve hayattan yavaş yavaş kopuyorum
Daha gidişinin ilk günü !
Fakat tüm damarlarım kurudu,
Kemiklerim eridi,
Beynim durdu,
Bedenim çöktü
Ve sen gittin
Ben öldüm...

Ağladım resmine bakarken
Sen dinledin beni,ben seninle konuşurken
Sen izledin beni,ben seni öperken
Sen sustun bana,ben seni göğsüme yaslarken
Ve sen öldürdün beni,beni terk edip giderken
Evet sen giderken ben öldüm sevdiğim
Sen giderken ben öldüm...

Son kez şarkımızı dinliyorum
Ve son kez şarkımıza eşlik ediyorum
Şarkımız ölmek vardır dönmek yoktur diyor
Ama biz sevdamızdan dönüyoruz,
Belkide ikimizde ölüyoruz
Önceliği kendimde buldum
Ve sen giderken ben öldüm...



Emrah Köçekçioğlu