Hayata Dair - Sayfa 163

Aç Gözlerini

En sevdiğin elbiseni giydim
Bu gece kokunu sürdüm
Solgun yüzünü okşadım
Sessizce saçlarından öptüm
Yazdığın mektupları okudum
Kana kana su içer gibi
Plaklarını çaldım ah!
En çok o şarkıda özledim seni.

Issızlık kapıyı çaldı, açmaya korktum
gece yarısı
Şehir uykuya daldı, baktım dışarıya
katran karası
Rüzgar telaşla kokunu getirdi bana
aldım koynuma
Buseni hafızamdan koparıp
iliştirdim dudaklarıma
Üşüdüm karanlıkta
Tenine dokundum hissetsin diye
Aç gözlerini

Erguvanlarına su verdim
İçerken benimle konuştular
Yastığını okşadım, kokladım
Anılar uçuştular
Soluğun saçlarımı yaladı sanki yine
bir meltem gibi
Teninin kokusu karıştı kokuma
Yakıştılar

Boğuldum karanlıkta
Yanı başımdasın benden çok
uzaklarda
Ellerimi tut dokun bana
Aç gözlerini.

Attım kendimi caddelere
Yeşil ceketin sardı beni
Yürüdüm üstüne karanlığın korkusuz
Tuttum ellerini.

Can Dündar

BİLİYORMUSUN

Biliyormusun ? Ben ne zaman seni düşünüp yazmak istesem milyonlarca kelimeden bir tanesini dahi akıl edip yazamıyorum. Kifayetsiz kalıyor her biri.Seni anlatamadan cümleler bitiyor.Ya ben beceremiyorum ya sen kelimelere yetmiyorsun. Seni anlatamayan dünya dilleri ne işe yararki?
Ama sana SENİ SEVİYORUM diyebilseydim eğer , belkide yazmama gerek kalmazdı bazı şeyleri... Çünkü o zaman sadece sana titreyen gözlerle bakar hiçbir şairin dahi aklına gelmiyecek o muhteşem kelimeleri yüzümde görür , kelimelere gerek kalmadan anlardın beni.
Çözerdin bendeki şimdiye kadar hiç okunmayan hikayeni.Anlardın belki o zaman ,neden seni gördüğümde hiç konuşamadığımı?


Bazen yol kenarlarında açmış papatyalara benzetiyorum seni.Onlar kadar masum onlar kadar sevgiye muhtçmışsın gibi geliyor. Yol boyunca yürüyorum ve içlerinden en büyüğünü alıp , kokluyorum ama olmuyor. Hiçbiri senin ten kokunun misliğini bana vermiyor. Gözümdeki değerini kaybediyor birden bütün çiçekler? Seni anımsatamayan bir çiçeğin tabiata nasıl faydası olurki ..


Peki Beni seven SEN olsaydın ?Aramızdaki dostluğa rağmen bana açılırmıydın? Beni kaybetmek pahasına olsada SENİ SEVİYORUM AMA DOST GİBİ DEĞİL dermiydin? ....

Biliyormusun ? Sana o yıllarda açılamadığım için olsa gerek arkadaşlarım bugünlerde beni kendi kendime konuşurken buluyorlar ve her seferinde bana , beyaz bir gömleği ters giydiriyorlar .O yetmezmiş gibi birde sol koluma iğne yapıyorlar.İlk başlarda canım çok yanıyor ama nedense her seferinde uyuyorum..

SEN BİLMİYORSUN AMA: ŞUAN YAŞIYOR OLSAYDIN BEN UYUYOR OLMAZDIM ...

AYNA

Adamın biri ilk defa gittiği şehrin tarihî çarşısına uğradığında, en yakındaki dükkan sahibine selam verip;
-Hatıra eşya almak istiyorum, demiş. Ne tavsiye edersiniz?
Dükkân sahibi olan yaşlı zat, sakallarını şöyle bir sıvazladıktan sonra:
-Buranın en meşhur malı, aynalarıdır evlâdım, demiş. Ama onları almaya güç ister.
Adam hiş tereddüt etmeden:
-Ben, yaşadığım şehrin en zengin insanıyım, demiş. Benim için para mühim değildir.
İhtiyar adam, başını iki yana sallayıp:
-İnşallah gücün yeter, demiş. Çünkü krallar bile alamadı onları.
Adam ses tonunu iyice yükselterek:
-Benim elde edemeyeceğim şey yoktur, diye atılmış. Fiyatları ne kadar?
İhtiyar adam:
-Seçeceğiniz aynaya bağlı, demiş. Günümüze ait aynaları, normal fiyata alabilirsiniz. Fakat eski aynalar pahalıdır. Hele hele antikalara gücünüz yetmez. Ama geleceğin aynası bedavadır, fakat onu görsen pek beğenmezsin.
Adam, merakından çatlayacak gibiymiş. Aynaları bir an önce görmek istediği için, yaşlı adamın koluna girip, dükkânın arka bölümüne geçmiş.
İhtiyar adam, elindeki baston ile işaret ederek:
-Sana ilk önce günümüze ait aynayı göstereyim, demiş. Çerçevesi gümüştendir, Fiyatı ise sadece 3 altındır.
Adam duvarda asılı duran kristal aynayı kısa bir süre incelemiş. Ve ona bakarak kendine çeki düzen verdikten sonra:
-Bunun bir özelliğini göremedim, demiş. Evimde de bundan üç dört tane var.
Yaşlı adam, seke seke ilerleyerek:
-O halde bu aynaya bak, demiş. Çeyrek asır öncesine aittir. Çerçevesi bakırdandır. Fiyatı ise yüz kese altındır.
Adam:
-Herhalde şaka yapıyorsunuz, diye gülümsemiş. Böyle bir ayna on altın bile etmez.
İhtiyar adam, can sıkıntısıyla:
-Ben sana söylemiştim, demiş. İsterseniz vazgeçin.
Adam biraz tereddüt ettikten sonra aynanın karşısına geçtiğinde, bağırmamak için kendini zor zapt etmiş. Gözlerini ovuşturarak baktığı aynadaki görüntü, onun yirmi beş yıl önceki hâline aitmiş. Ne başının büyük bölümünü saran beyaz saçlar varmış bu görüntüde, ne de yüzünü kırış kırış eden derin çizgiler.
Adamın aynaya takılan gözleri, biraz sonra fal taşı gibi açılmış. Çünkü aynadaki gençlik görüntüsünün hemen arkasından, sevdikleri geçiyormuş birer birer.
Hayret içinde:
-Aman Allahım! diye bağırmış. Bu geçen annem değil miydi? Hem de henüz kanser olmadan önce.
Hemen sonra en sevdiği teyzesi ve dayısı da geçmişler, adamın görüntüsü ardından. Her ikisi de çeyrek asır önceki halleriyle.
Adam dayanamayıp başını çevirmiş aynadan. İhtiyar ise ona sokularak:
-İstersen seni ***üreyim buradan demiş. Zaten birçok insan da öyle yaptı.
—Hayır, diye itiraz etmiş adam. Annemi özlemiştim, dayımla teyzemi de.
—Peki, demiş yaşlı adam. Şu gördüğün de antika aynadır. Çerçevesi ahşaptır. Değeriyse bin kese altın eder.
Adam, son derece ürkek adımlarla ilerlerken, korkusundan vazgeçmiş. Ama merakını yenemeyip aynaya baktığında, çocuklar gibi çığlık atmış. Yedi sekiz yaşlarında bir çocuk duruyormuş karşısında. Soluk yüzlü, incecik, dişleri dökük ve saçları dağınık bir çocuk.
—Aman Allahım! Demiş. Bu benim çocukluğum. Cebimdeki sapan bile duruyor.
Adam, biraz sonra sendeleyerek duvara tutunmak zorunda kalmış. Bu sefer, yirmi beş otuz yaşlarındaki halleriyle annesi ve babası geçiyormuş geriden. Daha sonra da nur yüzlü dedesi. Annesi, onu her görüşünde olduğu gibi öpüvermiş yanaklarından. Babası ise, her zamanki şakacı hâliyle ensesine bir şaplak atmış yavrusunun.
Adam, kaçarcasına uzaklaşmış ayna başından. İhtiyarın yanına yığılmış ağlayarak.
Yaşlı adam:
Gerçek aynalar böyledir evlât, demiş. Bu yüzden de ulaşılmaz onlara.
Adam biraz olsun kendine geldiğinde, dükkandan atmak istemiş kendini, Fakat tam çıkacakken:
-Bedava aynalardan bahsetmiştiniz, demiş. Onu da merak ettim.
İhtiyar adam:
-Ona bakmanı tavsiye etmem, diye atılmış. Bugün fazla yoruldun.
—Mutlaka görmeliyim, diye ısrar etmiş adam. Bir hatıra almadan dönemem bu şehirden.
Yaşlı adam çaresiz kabul etmiş ve duvarlara asılanlardan farklı olarak, dükkânın döşemesi üzerine oturtulan aynaya işaret edip:
-Yerde gördüğün, geleceğin aynasıdır, demiş. Çerçevesi altından olup bedavadır. Ama onu da hiç kimse almadı.
Adam:
Geleceğin Aynası ha! demiş. Yani en son teknoloji ürünü.
İhtiyar hiç sesini çıkarmamış. Adam ise, emin adımlarla aynaya doğru ilerlemiş ve bakmak için yere eğildiğinde, oraya yığılıp kalıvermiş.
Yaşlı adam, müşterisinin cansız vücudunu kucaklarken:
-Geleceğin aynasında ne göreceğini tahmin etmen ve ona göre hazırlıklı olman gerekirdi evlât, demiş. Senin de gücün yetmedi demek ki…
İhtiyar adam, karşılaşacağı manzarayı bile bile, müşterisinin başı ucundaki aynaya bakmış.
Kuru bir iskelet görünüyormuş.

“250 DOLAR A MERCEDES”

Adam otomobil almayı düşünüyor
Gazetedeki ilanlara bakıyor..
Derken, o da ne,
“250 DOLAR A MERCEDES”
Yanlış basılmış deyip sayfaları çeviriyor
Ertesi gün yine aynı sayfa, yine aynı ilan
“250 DOLAR A MERCEDES”
Hata devam ediyor diye düşünmüş....
Ertesi gün yine aynı sayfa, aynı ilan....
“250 DOLAR A MERCEDES”
Bi dakika yaa bi arayıp ikaz edeyim, yanlış yapmasınlar deyip numarayı çevirmiş....
Çok kibar ve güzel sesli bir bayan cevap vermiş,
-Buyrun beyefendi
-Hanımefendi, gazetede bir mercedes ilanı var, siz mi verdiniz?
-250 dolar a yeni bir süper lüks mercedes, bunu soruyorsunuz sanırım Evet, zaten sadece siz aradınız
-Yani, ilan doğru mu?
-Evet beyefendi, arabayı almak mı istiyorsunuz?
-Yani 250 dolar a mercedes öyle mi..?
-Evet..
-A ar arab araba ara arabayı gö gö göreb görebilrimiyim?
-Tabii adresi vereyim yazın...
Adam hızla yola düşer, şehir dışındaki adresi bulur, görkemli bir malikanedir.
Bahçeden girer, zili çalar, Bir uşak kapıyı açıp adamı salona alır.
Güzel, genç ve alımlı bir bayan gelir, kibarca karşılayıp buyur eder adamı...
-Hanımefendi, ara ara aa aarabayııı g ggö görebilirmiyim?
-Tabii ki, buyrun garaja gidelim
Garajın kapısı açılır,... pırıl pırıl, özel yapım, son model mercedes tüm ihitişamıyla orada.......
-Ha ha han hanımefendi, a a ara araba ça çal çalışıyormu?
-Alın anahtarları deneyin
Adam elleri titreyerek arabaya oturur, anahtarları takıp marşa basar, araba saat gibi çalışmaktadır.
-P pepekii, y yü yürüyormu? Diye sorar
-Bahçede bir tur atın isterseniz
Adam bahçede bir tur atar, evet... Mercedes şahane... Geri döner ve sorar
-şimdi ben, size 250 dolar verirsem bu arabayı alabilirmiyim yani?
-Evet Beyefendi, aynen öyle
Adam yine elleri titreyerek cebinden çıkardığı paraları kadına uzatır. Kadın aracın belgelerini imzalayıp adama uzatır,
-Hayırlısı olsun beyefendi, deposu da dolu, arabanızı güle güle kullanın
Adam arabaya biner, tam gidecekken döner ve dökülür:
-Hanımefendi, allahaşkına ne olursunuz şu işin aslını bana anlatın, yoksa delireceğim!
Kadın buruk bir kahkaha atarak “pekiyi”, der. Ve çantasını açıp bir kağıt çıkartır
-Bu benim geçen hafta sekreteri ile yurtdışına kaçan utanmaz eşimin bıraktığı mektup:
Bakın ne diyor:
“sevgili karıcığım bana çok emeğin geçti, beni affet...Sana evi, çocukları, eşyaları, şirketlerden birini, sahildeki yazlığı bırakıyorum. Senden bir küçük ricam olacak: Lütfen garajdaki mercedesi sat ve parasını bana yolla”

herşey ne kadar da kolaydı senin için.Sevmek ve sevgiyi bitirmek...Ya ben?Bu kadar kolay çıkarabilir miyim hayatımdan seni?Hiç olmamışsın gibi davranabilir miyim?Neden hayallerimdeki gibi karşıma çıkıp sorularıma çözüm yolu bulmuyorsun?Tam sana ihtiyacım varken neden söylesene neden uzaklaşıyorsun benden?
Gerçekten de hiç bir çıkar yol yok mu?İkimizinde içinde olduğu bir dünya yok muydu sence?Yoksa bile biz yaratamaz mıydık, ikimiz aşamaz mıydık engelleri?Sırtını dönüp gitmene gerek var mıydı?Bu kadar mı güvensizdin ben yanındayken, seni severken?Bu yüzden mi kendini başka kollarda aradın?Bulabildin mi peki?Ne önemi var ki artık sen benden vazgeçtikten sonra...
Her gece sabahlara kadar ümitle beklemek, her telefon çaldığında heyecanlanıp senin olmadığını farketmek, birgün birşeylerin düzelebileceğini hayal etmek ama o hayalin hiç benimle olmadığını anlamak nasıl bir duygu bilir misin sen?
Sen de pişmanlık duydun mu benim gibi?Yanlış zamanda yanlış insan diye düşündün mü hiç?Benim için sen, o kadar doğruyken herşeyin bu kadar yanlış olması,bir de sadece hayallerimde yaşıyor olman ve orada kalacağını bilmek çok acımasız bir durum bence...

Afrika ve Açlık

Beğenerek okuduğum bir yazı paylaşmak istedim
Bazı kadınların dünyasını kimseler anlayamaz yada anlamak istemez
IssIz kadInlar Iliskiler, HayatI anlatan anlamlI yazI

Dostlarım ev eşyamdı,bir bir gitti,diyorum Artık boş odalarda ölümü bekliyorum. _necip fazıl_