Hayata Dair - Sayfa 153

Tutsak hayatı


İnsanların;
Tutsak gibi yaşadığı bu şehirde,
Yaşayanların;
Yaşamaktan sıkıldığı bu yerde,
Sanki bir tutsak hayatı yaşıyoruz.

Sevenlerin;
Kıymet görmediği,
Sevilenlerin;
Kıymet bilmediği,
Sanki bir tutsak hayatı yaşıyoruz.

İnsanlar yaşamaktan usanmış,
Sevenler beklemekten.
Çiçek, böcek bile bıkmış,
Değerinin bilinmediğinden…

Adımlarımın Götürdüğü Yere Gidiyorum



Adımlarımın götürdüğü yere gidiyorum
Bilinmez bir el uzanacak
Gölgemi silecek biliyorum

Sırtımda bir çuval var
İçinde hasretlerim, yaşlarım, bekleyişlerim
Ve bir türlü yaşayamadığım o bahar

Adımlarımın götürdüğü yere gidiyorum
Ardımdan birkaç gözyaşı damlayacak
Kuruyuşu gidişimi unutturacak biliyorum

Ceplerimde ümitlerim kat kat
Kırk düğümlü bir bohçanın içinde saklanacak
Çok istediğim, açamadığım fakat.

Adımlarımın götürdüğü yere gidiyorum
Sessiz hıçkırıklar eşlik edecek bakışlara
Kısa bir an somurtacak yüzler biliyorum

Tabanları delik ayakkabılar boyasız
Her yerimden fışkıran feryatları susturacak
Beyazı örtünün her noktası oyasız

Adımlarının götürdüğü yere gitti diyecekler
Hep sakladım ya yüreğimi aynalardan
Neye heyecanlandı, üzüldü, neyi istedi, bilemeyecekler.
Altı sağlam bir çift ayakkabı bile giydirmeyecekler.


Turgut Uzdu

Sana sıkıntıların ardından gül bahçesi gelecek demiştim
İşte gerçek olan bu…güzelliğine meftun olduğumuz dünya dikenlerle dolu.

Binlerce cümle var usumda yazılmayı bekleyen
Bir şeyleri özlüyorum adı küllenmiş aşklarda gizli...
Duygularım eski bir liman misali saklanıyorlar yüreğimde...

Gözlerim ateş topu sanki...yanaklarım solgun...dudaklarım kupkuru
Gönlüm dert yumağının verdiği hüzünle dolu...
Ah!şu geceler...tüm maskeleri indiriyor birer birer yüzlerimizden

Keşke yağmur yağsa bu gece veya rüzgar esse delicesinden
Uğultusunu duysam kükrer gibi gürleyen gök gürültüsü
İçimde hiç bilinmedik kıvılcımları yaksa…

Veya kar tipi boran olsa...korksam ve sinsem yastığımın kenarında
Bir dost sesi duysam başucumda ve saatlerce ağlasam/k

“Hayat sanki bir rüya
Gerçeklikten de öte belki
Dudaklarının arasından çıkan iki hecedir hayat...ö-lüm”

Uzun zaman oldu ki yağan yağmuru sessizce izlemedim...
Gökyüzünü usanmadan seyretmeyi gözlerimi kapayarak
Doğanın huzur veren dinginliğini içimde hissetmeyeli çok oldu...

“Haykırmak geçer kalbimin hücrelerinden
Utanç duvarı misali susar dilim çıkmazlara girer bedenim”

Yok mu dost sesi?
Yok mu aşkın sinesi?

Bütün Ömrüm Seninle Yaşanacak Kadar Olsaydı.



soldu kokladığın çiçekler,
tükendi sabırlar, ümitler,
bilmem ne kadar sürer,
sensiz kalan geceler.

öpüşünü,
gülüşünü,
düşünürüm,
ağlıyorum,
titriyorum,
halime üzülür müsün?

boşa geçmiş seneler,
bitti kadehte içkiler,
kalbime mühür vurdum,
sevgine muhtaçken,
sultan olsam ne farkeder?

öpüşünü,
gülüşünü,
düşünürüm.
ağlıyorum,
titriyorum,
seni sevmekten geri kalamıyorum.

keşke dedim bütün ömrüm seninle yaşanacak kadar olsaydı.


Kurtuluş Yalçın

KEŞKE!

Ne ismim olsaydı, ne de cismim,
Tanımasaydı kimse beni,
Bilmeseydi tenimin rengini..
Ne merak edenim olsaydı
Ne de edeceğim...

Hüviyetmiş kimlikmiş bilmeseydim
Ne olduğumu görmeseydim,
-Hey'' Hey'' diye seslenilseydim de,
Bir adım, bir tanıyanım olmasaydı.

Şöyle, yaşasaydım bir ucra köşede
İnsan nedir görmeseydim
Sevgi nedir bilmeseydim de
Umuda ihtiyacım hiç olmasaydı.

Sevmek nedir bilmeseydim
Sokmasaydılar beni karanlık sevdalara,
Görmeseydim sevgiliyi hiç,
Bilmeseydim özlemi.
Bilmeseydim beklemeyi
Bilmeseydim hiç bir şeyi
Bilmeseydim hiç...

Bilmek nedir onu da bilmeseydim.
Bir akılsız başım olsaydı da,
Malsız, mülksüz
Aşksız, sevdasız
Sırf kendimce, tarafsız
Takıntısız yaşasaydım şu hayatı.


Fatih EFE