Sonsuz Aşk - Sayfa 192

Aşkımız Bir Ömür Boyu Daim Olsa




Yüreğimde bir çığ gibi büyüyor hasret acısı,
Sen geliyorsun aklıma gözlerim doluyor,
Kavuşamıyoruz birbirimize dağlar gibi
Ama görmesem de seni, hissediyorum varlığını
Tahmin edebiliyorum beni ne kadar sevdiğini.

Aklımdaki sen yetiyor bana,
Görmesem de hayal ediyorum seni,
Ruhunun sıcaklığını yanımda hissediyorum,
O an bile kalbim nasıl atıyor bir bilsen...
Eminim, biliyorsun seni ne kadar sevdiğimi

Bir de buluşsak, elini tutsam,
Bir de ruhunun sıcaklığını yanımda hissetsem
Dünyalar benim olurdu bir bilsen...
Aşkımız bir ömür boyu sürse...
Destan olsa, şiir olsa, herkesçe bilinse...
Aşkımız bir ömür boyu daim olsa,
Beni hep sevsen, ben de seni...

Tuğba Şengül

Eğer - Can DÜNDAR



Eğer ;


O'nu hatırladıkta başı göğe ermişçesine ya da asansör boşluğuna düşmüşçesine ürperiyorsa yüreğiniz... ömrü saatlere sıkışmış bir kelebek telaşıyla O hüzünden bu neşeye konup kalkıyorsanız gün boyu nedensiz... ve her konduğunuzda diğerini iple çekiyorsanız bu hislerin... O'nunlayken pervaneleşen yelkovanlar, O'nsuz mıhlanıp kalıyorsa yerine, bir akrep kadar hain...


sınıfta, büroda, yolda, yatakta içiniz içinize sığmıyor, O'ndan söz edilince yüzünüz, sizden habersiz, mis kokulu bir ekmek dilimi gibi kızarıyor, mahcup somurtuyor veya muzip sırıtıyorsa,


ve O, her durduğunuz yerde duruyor,

her baktığınız yerden size bakıyor, siz keyiflendikçe gülüp,

hüzünlendikçe ağlıyorsa...

dünyanın en güzel yeri O'nun yaşadığı yer, en güzel kokusu

bedenindeki ter, en dayanılmaz duygusu gözlerindeki kederse...

hayat O'nunla güzel ve onsuz müptezelse... elmalar pembe, kiremitler pembe, gökyüzü, yeryüzü,

O'nun yüzü pembeyse, kışlar ilkbaharsa, yazlar ilkbahar, güzler ilkbahar...

her şiirde anlatılan O'ysa... her filmin kahramanı O...

her roman O'ndan söz ediyor, her çiçek O'nu açıyorsa...

bir anlık ayrılık, bir ömür gibi geliyor ve gider gitmez

özlem saç diplerinizden çekiştirip beyninizi acıtıyorsa,

iştahınız kapanıyor, iştahınız açılıyor, iştahınız şaşırıyorsa...

iştahınız, hasret acısında bile karşı konulmaz bir tat buluyorsa...

eliniz telefonda yaşıyor, işaret parmağınızla ha bire O'nu tuşluyor, dara düştüğünüzde kapıyı çalanın

O olduğunu adınız gibi biliyorsanız... mütemadi bir sarhoşluk halinde, her çalan telefona O diye atlıyor, vitrindeki her giysiyi O'na yakıştırıyor, konuşan birini dinlerken "keşke O anlatsa" diye iç geçiriyorsanız...

kokusu burnunuzdan, sureti gözünüzden, sesi kulağınızdan, teni aklınızdan silinmiyorsa bir türlü...

özlemi, sol memenizin altında tek nüsha bir yasak yayın gibi taşıyorsanız gün boyu...

hem kimseler duymasın, hem cümle alem bilsin istiyorsanız...

O'nsuz geceler ıssız, sokaklar öksüzse... ayrılık ölüme,

vuslat sehere denkse...

gamze gamze tebessüm de onun içinse, alev alev öfke de;

bunca tavır, onca sabır ve nihayetsiz kahır hep O'nun yüzü suyu hürmetine...

uğruna ödenmeyecek bedel, gidilmeyecek yol, vazgeçilmeyecek konfor yoksa...

dışarıda yer yerinden oynuyor ve "içeri"de bu sizi zerrece ilgilendirmiyorsa, nedensiz küsüyor, sebepsiz affediyorsanız ve bütün bu hallerinize siz bile akıl erdiremiyorsanız kaybetme korkusu, kavuşma sevincinden ağır basıyorsa ve aşk, gurura baskın çıkıyorsa bu yüzden her daim... gece yarısı kadim bir dost gibi kucaklayan tanıdık bir şarkı,

bütün acı sözleri unutturmaya yetiyorsa...

Her gidişte ayaklarınız "Geri dön" diye yalpalıyorsa ve siz kendinize rağmen dönüyorsanız,

sınırsız, sabırsız, doyumsuz bir tutkuyla...

...o halde bugün sizin gününüz!..

"Çok yaşa"yın ve de "siz de görün"üz.


Can Dündar

Yasak aşkımsın.. tanısaydım seni..
İşte o zaman yüreğim böylesine yanmazdı..
Sevginin sıcaklığını içimde hissettiğimde..
Böylesine kahrolup acı çekmezdim..


Bir gün olsun seni seviyorum diyemedim..
Ne zaman söylemek istesem sustum söyleyemedim..
Kelimeler boğazıma düğümlendi, sadece yutkundum..
İçime attım yıllarca,boğuldum ama söyleyemedim..



Çünkü ben kurban edildim, gençliğimin en güzel yıllarında..
Sevmeyi sevilmeyi, aşkı denilen duygunun daha olduğunu bilmeden..
Belki de cahilliğimin hevesiydi, itiraz bile edemediğim bu evlilik..
Ama ne olursa olsun bilesin ki ben sadece ve sadece seni sevdim..



Benim aşkım kimselere anlatılmaz, kimse de bilsin istemem..
Ağlamak istersin ağlayamazsın, duyulmasın diye korkarsın..
Sevdiğini haykırmak, adını dağa taşa yazmak istersin
Umut vermek istersin ama anlarsın hakkın yoktur buna..



Bu aşkın yarını olmasa da umut olmasa da seni seviyorum..
Sonunda kavuşmak olmasa da seni seviyorum..
Mutluluk haram olsa da seni seviyorum..
Sonunda ölüm olsa da yinede seni seviyorum..



Sen benim aşkımın ihaneti bile olmadın, sendin benim aşkım..
Sevmeyi sevilmeyi de sende gördüm aşka ihanet de olamazsın..
Senin aşkın benim içimde kanayan yaram da olsa
Yinede sen benim sevdiğim tek sevdiğim gizli aşkımsın..
Yasak aşkımsın..

Karasevda

ak bir yaban güvercini
gibiydin aşk
vişnelere
bulaştın kirlendi beyazın.

takılamayan
telli duvak

verilemeyen mendil

düşlerde
kaldın.

al üstüne mor giymiş
körkuyularda
körkuyularda

sevdadan delirmiş.

ah yüzüne bütün kapılar
kapanmış senin
ıtır
ve yasemin kokulu günah.

çıkılamayan yıldız
gidilemeyen iklim

kimbilir hangi limanda
hangi gemiye
yüklenmiş.

al üstüne mor giymiş
körkuyularda
körkuyularda

sevdadan delirmiş.

düşlerde
kaldın.
Behçet Aysan

adı kendi biliyor
güzel mi güzel
bir de hem kumral hem sarısına andırıyor
saçları sırma teli
gözleri bir içim su
elleri pamuk misali

cuma gördüm
ellerim titredi
vücuduma bir ateş bastı
öylece bakınca ona
hele gözleri, gözleri
sanki bir derya
bakıp dalıp gittiğim liman sanki
ah bir de şu dilimin anahtarı
kaybettim sanki
bir bulsam ve haykırsam ona
seni seviyorum diye

Bir Gün Aşk Geçilmelidir


Ey artık ağzı ve saçları
Uzun bir karanlığı ağartan boyna
Maviden aşka boyayıp silahları
Bilenip bir başkaldırmaya
Korkak ve umutsuz yerlilerden
Söküp son hızla çadırları
Ağaran bir kan, geceden
Yepyeni bir çıldırmaya

Yangın. Onun alyuvarları.
Kanlı bir geçit gibi. İsyan.
Mavi gözlerle dolu saçları
Ey beni umutsuz eden kan
Ey büyük şarkılardan artan
Aşkın vazgeçilmez karanlığı

Susar ve martıları düşünür
Gecenin bir kesiminde insan
İçinde beyaz bir kalabalık
Ve aşk zaten gürültüdür
Benim korkum ve umutsuzluğum
Artık ölmüş bir adam gibidir
Kendini hiç hatırlamayan

Aşkın ve hüznün şiiridir
Yüzümle çizdiğim karanlığa
Çılgın atlar. Savaşçılarım.
Ey benim kaçınılmaz yazgım
Bir gün dörtnala ağlamaya

Bir gün aşk geçilmelidir

( Ataol BEHRAMOĞLU