Birgün Seni Sevdiğimi Anlarsın
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın
Onun unutamadığın hayali
Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine
Sevmek neymiş birgün anlarsın
Birgün anlarsın aslında herşeyin boş olduğunu
Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin
Gün gelir de sesini bir kerecik duymak için
Vurursun başını soğuk taş duvarlara
Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın
Duyarsın ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın
Sevmek neymiş birgün anlarsın
Birgün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin
Niçin yaratıldığını
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini
Uzun uzun seyredersin de aynalarda güzelliğini
Boşuna geçip giden yıllarına yanarsın
Dolar gözlerin için burkulur
Sevmek neymiş birgün anlarsın
Birgün anlarsın sevilen dudakların
Sevilen gözlerin erişilmezliğini
O hiç beklenmeyen saat geldi mi
Düşer saçların önüne ama bembeyaz
Uzanır gökyüzüne ellerin
Ama çaresiz, ama yorgun, ama bitkin
Bir zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın
Sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı
Sevmek neymiş birgün anlarsın
Birgün anlarsın hayal kurmayı
Beklemeyi
Ümit etmeyi
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi
Lanet edersin yaşadığına
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın
Zaman bir çiçek gibi büyür kabrimde kendiliğinden
Bir gün seni sevdiğimi anlarsın
Ümit Yaşar Oğuzcan
Uzun süredir ne sana yazabiliyorum ne de insanlığa
Uzun süredir ne sana merhaba diyebiliyorum ne de hayata
İnsanları dinliyorum acıları onlarla bir daha yaşıyorum
Sevdalarını yakıyorum ağlatıyorum
Şiirlerimle hayatımla ...
Ve bir sigara daha yakıp uzun uzun içime çekiyorum
İçimi dolduruyorum gözyaşları yerine dumanlar
Acı yerine nikotin ve içine biraz da öksürmeyi ekliyorum...
Şiir yazamıyorum ama kelimelerimi içimde biriktiyorum
Ne kadar zor olursa olsun hayatı yaşamaya çalışıyorum
Hayata sevdayla yaşama umidi ile baglanıyorum
Korkuyorum yalan değil dostlar
Çok korkuyorum ...
Ne param var nede huzurum
Tabakamda sarılı sigaralarım
İçimde derin bir hüzün var
insalığa hayata anneme babama
Ha bir de beni yakan bir aşk var
Bir sevdiğim var
Beni hayata bağlayan can var
Gözleri var ışık gibi ...
Elleri var pamuk gibi
Sözleri var dua gibi ...
Yalanım yok severim onu can gibi .
Hayat zor gelde bunu sevdalıya sor ...
Yollarım uzun yollarım soğuk
Gözlerim ırak gözlerim sönük ...
Ayaktayım ama nasıl
Yanan bir orman gibi
Büyüyorum ama nasıl
Aglayan anam gibi ..
Kaçayım kurtulayım diyorum buralardan
Ama kaçacak bir yer yok gibi
Nereye gitsen huzur sana kendini ödünç bile vermiyor
Yine derin bir iç gecirip Allaha şükür diyorsun
Bu sefer şehri ıslatan yagmur gibi
Bu sefer de sen ıslanıyorsun kendi gözyaslarınla
Kendi hıckırıklarınla ezanlara şahit oluyorsun ü
Ölüm tadıyor heryer
Ölmek istiyorsun
Ama vazgecemiyorsun aşk'a aşık olmaktan
Tarihime bakıyorum
Ağlamakla başlayan hayat
Ağlamakla devam etmiş
Şimdi gülmeye çalışıyorum
Şimdi bir gül gibi yeniden filizlenmek istiyorum bu hayata !
Yanmak Yandırmak İstemiyorum
Nefes Alıp Sigaramdan Dumanlarla Göçmek İstiyorum
Her nefesinde sigaramın kendime göçüyorum ...
Kendime .... .
hasret sevdalı garip hoyrat 1 rüzgardı nicedir hayatımda
yorgun 1 öykünün kaçıncı sayfasını maviye boyamıştı düşlerim
elimde şarap rengi geçmişin izleri
saatlerden zamanı sildim seni değil
takvimlerden ilkbaharı yırttım sonbahara devam
ne gelseydin ne de gitseydin demek elimde değil
o en sevmediğim kelime varya
keşke
ömür mü sevdaya dar
sevda mı ömre bahar
bilemedim
seni çekip gözlerimden yere atmak var
var da
son 1 keşke'ye kıyamazdım
"İçim acıyor, geçer elbet, geçer de, anlamsız bir yer de, unuttuğumu sandığım bir yer de , yeniden sızlar, ama varsın sızlasın, sızlamadı mı; kocaman sevilmiyor ki... "
Ne yapacağını bilememek ne kadar kötü bir durum' Beyaz bir ışık arıyorsun bazen, görüyorsun.. Siyahın yoğunlu eritiyor ışığı yine kör oluyorsun..
Nerdesin sen şimdi kim bilir? Neler yapıyorsun? Özlüyor musun beni? Biliyor musun ben geceleri hep seninle konuşuyorum uzun uzun.. Seni Seviyorum diye haykırıyorum. Dünya umurumda değil. Takmıyorum, düşünmüyorum hiçbir şeyi.. Sadece seni, sadece seni düşünüyorum ve ağlıyorum!!! Sırf senin yanında olamadığım için ağlıyorum..
Bırakıp gittiğin, tüm kapıları yüzüme kapadığın günden beri aylar geçti.. Aylar geçti ama içimdeki sevgin hiç bitmedi... Beni sevmediğini, önemsemediğini bilmeme rağmen büyüttüm sevgimi. Ama bu gece Vazgeçiyorum Senden.. Ben seninle olmak, seni yaşamak istiyordum.. Tek isteğim buydu.. Ama izin vermedin. Bilmiyorsun ki geç zamanlar vardır.. Ne yapsan affedilmeyecek, ne yapsan boş..
Bazen ne kadar genç olursanız olun yorgun ve yaşlı bakıyorsunuz ve tek bir söz kalıyor geriye Vazgeçmek...!
Korkma, seni artık sevmiyorum....
Son düzenleyen Blue Blood; 25 Ocak 2006 17:34
Sebep: Flood yapmayınız..
Şiir Nehri -1- [Arşiv]
ANLADIM 
