Vakit yine sen olduğunda,
Sana sensizliği anlatacaktım.
Sensizliği anlatacaktım sana,
Ki, birden cümleler düğümlendi dilimde
Usulca ve beynimi kemirerek,
Sensizliği anlatacağım kelimeler tükendi bende.
Bilsen neler söyleyecektim
Sana sensizliğin ıstırap,
Sensizliğin ölüm olduğunu gösterecektim.
Ama dinlemedin
Yitip gittin bakmadan gözlerime
Anlasan,
Sana sensizliğin nefessiz yanlarını bildirecektim.
Kulaklarını duymamaya mühürledin,
Duymamaya mühürledin haykırışlarımı,
Ben sana,
Sensizlikte güneşin doğmadığını anlatacaktım,
Bir adım bile gelmedin oysa bana.
Açsaydın kulaklarını sevgime,
Seni ne çok sevdiğimi bilseydin,
Sana sensizliği anlatacaktım,
Beni bir kerecik dinleseydin.
Bil ki sevdiğim;
Sana sensizliği en iyi anlatacak olan benim.
ve ben,
Sensizim.