Özlem -1- [Arşiv] - Sayfa 73

SENSİZLİK BİR HİÇ...

O günlerde Ben imkansızlıklara dudak bükerdim Sense halime gülerdin. Olsun! O günlerde ben Biraz mutlu biraz umutlu Biraz da içliydim Doğrusu en çok da umarsız olan tawrından, sorumsuz aşkından dertliydim. Seni sensiz yaşamakmış kaderim yokluklarında bana sadık olan sensizliğinle beraber. O imkansıza takıldın da sen we belki de bu yüzden. Aşk gelip bizi sarsınca yüreklerimizden; Ben ağlarken gözlerim gülerdi. Sen gülerken gözlerin görmezdi. Hayatımın wazgeçilmezi Sen benim wazgeçilmezimsin. Sensiz tadı yok buraların biliyor musun Sensiz, hiç bişey oluyor sanki özünde her şey olanlar Sensizlik hiçsizlik hiçsizlik de sensizlik oluyor bende. Sensiz, sensiz yorgunum bıkkınım biliyor musun. Sensiz, sessiz kalıyorum çoğu zaman. Senin yokluklarında ben dewam edeceğim awazım çıktığı kadar susmaya seni. Bilenler bilir Çok sevmiştik biz Çokkk! Ben gönlümden Sen dilinden. Şimdi söyle bana! geriye ne kaldı? Ama ben bunların hepsini sewdim. Şaşacak bir şey yok ki! Bu günlerde canım çok sıkılıyor, bu günlerde üşüdüğümü daha iyi anlıyorum, bu günlerde kalbimin ağırlığını hissediyorum yoruldum. Hayatın en anlamlı noktasında anlamsızlıkların ortasında, sabahalara uykusuz bağlanıp rüyalarda sewgiliye hasret kalmak, oturup ağlamak geçiyor içimden bunu bile başaramıyorum.Beni düşünceler çokkk uzaklara sawuruyor, hüzün rüzgarlarıda kendimi kaybediyorum. Bir duygu seli yüreğimde sana duyduğum, aşkı hasreti en çokda o yeşil gözlerini. Sen sawurdun beni rüzgarlara, hasretlere, özlemlere. Kalplerde heyecan, Bakışlarda korku we heyecan. Birbirimize sezdirmemek için çırpınışlarımız, karşılıklı inatlaşmalarımız,
Gözlerim gözlerinin yeşiline değdiği an. Aşk birlikte yaşanırken güzel sözüne inat seni sensiz yaşamakta güzel. Ben seni yüreğime kazıdım. Gökyüzündeki yıldızım yeryüzündeki Güneşim, tüm zorlukları başarma sebebim.Ben sende hiç bitmiyecek Sewgiyim, tutkuyum, özlemim, Bir bebeğin teni kadar temiz, bebeğin gülüşü kadar içten, bebeğin sawunamasızlığı kadar aciz, bir bebeğin bakışları kadar masum, Güneşin doğuşu kadar sabit, Gecenin rengi kadar siyah we etkileyici,
Yaşam kadar zorum; yaşarken zor fakat düşününce heyecan weren. Sen bende benim sewdasım, yaşama sewincimsin, tutkusun bende. Bana sorsalar hayatının en anlamı nedir diye hiç düşünmeden sen derim. Sen benim hayatımın anlamı we wazgeçilmezimsin. Peki ya ben sende????

Adını özlem koydun bu sonsuz sevginin,
Özlemin tek sığınağı oldu bu acı dolu yüreğin,
Bu bitmeyen özlem kaçınılmazlığıydı sensizliğin,
Bitmez bu özlem sevgili, bitmeyecek bensizliğin...

Ayrıldık ve her geçen gün büyüdü bu özlem,
Her iç çekişte bir gözyaşı, her göz yaşında bir sitem,
Bitmedi bu hasret, ne yapsam nereye gitsem,
Özlemin gösterdi, kime baksam hep sen...

Yıllarım seni beklemekle geçti umutla,
Gelişin seni vazgeçilmez kıldı bir anda,
Sensizliğin içimi, yüreğimi yaktığı anlarda,
Özlemin hep vardı, bırakıp gittiğin zamanlarda...

Adı hep özlem kalacak bu karşılıksız sevginin,
Özlemek tek çaresi olacak sensizliğin,
Bitmez bu tutku, bitmeyecek bensizliğin,
Yaşadıkça vazgeçilmez olacak ismin,

Kaçınılmaz olacak özlemin,
Özlemim...

ÇOK ÖZLÜYORUM...

Özledim. Hem de çok. Gözlerini,ellerini,sözlerini, gülüşünü, ses tonunu, kokunu, seni, sana ait olan herşeyi. buram buram yaşam we sewgi kokan senin özledim. Kelimelerele anlatamıyorum, cümlelere sığdıramıyorum. Çaresiz bırakıyor, boğazım düğüm,düğüm, gözlerimi yakıyor özlemlerin, uykularımdan uyandırıyor ansızın. Anlatılmaz bir duygu bu, güzel olduğu kadar heyecan werici. Elde olmadan yaşanan zorunlu ayrılıkların sonucunda ortaya çıkan. Azalmayan, azalacağı yerde daha da artan. Çaresizlik we özlem. Tam da gönlümüzün ortasında buram buram hasret kokan aşkımızı;Yaşamalıyız, kaçmadan, korkmadan, bıkmadan we asla hiç bir şeyden yılmadan, Etraftaki herşeyin ayrı güzelliklerini fark etmeliyiz. Mutluluğu tatmak, beraber bütünleşmek, özlemeğe doyamamak, içimizdeki heyecanı tutamamak, içimizdeki sınırsız sewgiyi yaşamak için. Ne kadar uzakta olursan ol sen bendesin içimde,ruhumda, bedenimde dolaşan kanımda. Ne kadar uzaksan o kadar bendesin. Ne kadar uzakta olsan bile seninle olmayı sewiyorum. Hiç korkmuyorum bu aşktan seni sewmekten. Senin gülüşünü sewiyorum. Gözlerinde yanan ateşi görüyorum bana bakarken. Nefesim kesiliyor, teninle buluşurken, yanıyorum gözlerinle beraber. Bir tek seni istiyorum, bir tek seni. Her şeye, herkeze inat. Çünki sen benim herşeyimsin erim. Sen sewdayı ölümsüz kılan. Sen umudumun. sen aşkımın, sen özlemimin, sen hayallerimin, sen hayatımın anlamısın. Şimdi içimde çağalttığım seni dünyaya haykırıyorum, sen yaşama sebebim. Seni sonsuz bir aşkla sewiyorum dilediğimce. Dün, bugün, yarın, sonsuza dek. Dünya döndükce yaşamım sürdükçe. Ölüm beni senden ayırana dek.
Çünki seni çılgınlar gibi ölümsüz bir aşkla sewiyorum BEN.

Her zaman değil
Arada bir canın yandığın da
Eline iğne batıp
Dilini ısırdığın an gibi
Beni düşün
O zaman anlarsın halimi
Ben seni düşünürken
Her anım o acı tadın da
Hani çok özlediğin
Bir şey gelir ya aklına
Şimdi olsa da yesek dediğin
Yada
Çok özledim
Bir görsem dediğin
O anları tut aklında
Sığmaz bir yerlere
Nasıl karıncalanır ellerin
Bir iç çekersin derince
Hava nasıl özlem kokar
En uzaklara bakar gözlerin
İşte o özlem tadında
Sensiz geçen
Seni beklediğim günlerim

yüreğime senin aşkın gerek

Herşey eskisi gibi yeniden başladı.

Sana bitip tükenmeyen sevgim,

Hasretinle hergün yanan yüreğim,

Birkez daha seninle işte..

..........

Doğrumu yapıyoruz

yoksa daha mı yanlış

inan artık bende bilmiyorum...,



birkez daha içimdesin

kimsenin göremediği en derin köşemdesin,

canımı acıtıyor..

korkutuyor beni bu sevda.

paylaşamıyorum kimseyle sana olan duygularımı..

kimbilir,,, belkide gerçeklerden kaçtığımdandır..



sonu olmayacağını bile bile sevmek

bir bilsen ne kadar zor

kendimle bile paylaşamıyorum

bu acı gerceği



birtek elimde resmin kaldı

her resmine baktığımda

daha çok özlüyorum seni

daha çok bağlanıyorum sana

bakmaya doyamıyorum o güzel gözlerine

ve dayanamıyorum artık..



sana olan hasretim gün geçtikçe büyüyor..

çok korkuyorum seni kaybetmekten

tekrar aynı açıyla boğuşmaktan,



güçüm kalmadı, caresizim

bu sevda, yüreğimle girdiğim en büyük savaştı.

bir yandan seni kaybetmek

bir yandan sonsuza dek seninle olmak...



karmaşık duygular içindeyim,

bu savaşa yenik düşmeyeceğim

bu yaralı yüreğime senin aşkın gerek

beni caresiz, sensiz bırakma..



Hayriye_Ekitaş

25.06.2006

gözlerin,
zifte bulanmış kanatlarımı
aşka geçit vermez barikatlarımı yıkıyorken
renkli çiçeklere inanmış bir bahar
güneşi arayan bir güne bakan
doğrulup ağır ağır sana bakıyorken
sen ne yöne ben oraya bir rüzgar
gül yüzüne adanmış umutlar doğuyorken

şimdi bırakıp gittiğin bu taze kavrulmuş yazın içinde
yalnızlık filizleniyor
gönül kabullenmiyor
bir mısra aşk,
bir mısra ayrılık anlatıyor şiirler
gönlüme gün doğmaz oldu,
gittiğin günden beri
aşkın boş beşiğinde yalnızlık büyüyor
ayrılık sevda sokaklarında geziniyor
bu özlem kendini ihbar ediyor
şarkılarla, şiirlerle
isyan değil, sitem sevgilim
sensizliği kabullenmiş bir ben bulamazsın
seviyorum inadına.

hoyratça düşen kederli yağmur damlalarıyla
mehtapsız bu İstanbul gecesinde
kahkaha ve göz yaşının kol kola gezdiği
labirente benzer karanlık sokaklar
içine çeker
sessiz bir yılan sokulganlığında yutmaya hazırlanır
yokluğunda kaybolurum

tren raylarının tam ortasından ayırdığı tarlalar gibi
gecenin en tenha saatlerinde
bin bir çiçek kokulu saçların
yüreğinin penceresine benzeyen gözlerin
ve hala sıcaklığını yaşadığım ellerinle
rüyalarıma girersin

sen dolu rüyamda
aynı denize kavuşmaya çalışan
sessiz ama vakarlı ırmaklara benzeyen
sularda yanacak
ateşlerde sönecek
bahar yağmurları kadar coşkulu
kır çiçekleri gibi rengarenk yüreklerimiz vardı

sonra
uykusuz gecemi bırakıp arkamda
kahkaha ve gözyaşının kaldırımlara sindiği
kanadı kırık kuşların hüznünü taşıyan sokaklara çıkarım
içimdeki seni görebilmenin dokunulmadık ışığına inat
güneşten bir damla düşmez payıma