Ziyaretçi
Arama
Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 661
Güncelleme: 18 Ocak 2010 Gösterim: 1.169.887 Cevap: 8.002
Ziyaretçi
9 Kasım 2008
Mesaj #6601
Ziyaretçi
9 Kasım 2008
Mesaj #6602
Ziyaretçi
Yok Olma
Kimsenin yokluğu bu kadar korkutmazdı beni. Kendimi zor günlerin adamı görürdüm ya, hiçbir güçlüğün beni, bırak yıkmayı, sendeletmeyeceğini bile düşünürdüm.
Oysa şimdi yarımım. Ve sen böylesine uzakken benden, hiçbir zaman tam olamayacağımı da biliyorum. “Tasalanma” diyeceksin, tasalanmayayım; ama, kendime bakıyorum da birkaç umut kırıntısı dışında hiçbir şey göremiyorum.
Nerede olduğunu bilmek ya da döneceğin umuduyla yaşamak da kandırmıyor beni. Her sabaha sensiz uyanmaktan, her günün sensiz geçmesinden korkuyorum artık. Bu yüzden uyanmak istemiyorum “uyuduğum uykuları”…
Ve geceler… Ne yıldızları görüyorum ne gecenin sesini duyabiliyorum. Saniyelerin ne kadar uzun olduğunu görüp şaşırıyorum.
Bildiğim bütün hasret şarkılarını art arda ekleyip söylüyorum. Sesimi kendim bile duymuyorum.
Senden bir iz göreceğim diye sokaklara çıkmıyorum artık. Bu kentin her yerinde sen varsın biliyorum.
Yokluğunu kabul etmek böylesine zorken hiç olmama ihtimalini düşünemiyorum bile.
Bekleyeceğim seni. Zor olacak, çok zor olacak; ama, bekleyeceğim. Bu yarım yüreğin diğer yarısı, yani sen…Geleceksin değil mi?
MEHMET COŞKUNDENİZ
Sponsorlu Bağlantılar
Kimsenin yokluğu bu kadar korkutmazdı beni. Kendimi zor günlerin adamı görürdüm ya, hiçbir güçlüğün beni, bırak yıkmayı, sendeletmeyeceğini bile düşünürdüm.
Oysa şimdi yarımım. Ve sen böylesine uzakken benden, hiçbir zaman tam olamayacağımı da biliyorum. “Tasalanma” diyeceksin, tasalanmayayım; ama, kendime bakıyorum da birkaç umut kırıntısı dışında hiçbir şey göremiyorum.
Nerede olduğunu bilmek ya da döneceğin umuduyla yaşamak da kandırmıyor beni. Her sabaha sensiz uyanmaktan, her günün sensiz geçmesinden korkuyorum artık. Bu yüzden uyanmak istemiyorum “uyuduğum uykuları”…
Ve geceler… Ne yıldızları görüyorum ne gecenin sesini duyabiliyorum. Saniyelerin ne kadar uzun olduğunu görüp şaşırıyorum.
Bildiğim bütün hasret şarkılarını art arda ekleyip söylüyorum. Sesimi kendim bile duymuyorum.
Senden bir iz göreceğim diye sokaklara çıkmıyorum artık. Bu kentin her yerinde sen varsın biliyorum.
Yokluğunu kabul etmek böylesine zorken hiç olmama ihtimalini düşünemiyorum bile.
Bekleyeceğim seni. Zor olacak, çok zor olacak; ama, bekleyeceğim. Bu yarım yüreğin diğer yarısı, yani sen…Geleceksin değil mi?
MEHMET COŞKUNDENİZ
Ziyaretçi
9 Kasım 2008
Mesaj #6603
Ziyaretçi
NE İÇİNDEYİM ZAMANIN
Ne içindeyim zamanın
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare geniş bir anın
Parçalanmış akışında,
Bir garip rüya rengiyle
Uyumuş gibi her şekil,
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sukutu öğüten
Uçsuz, bucaksız değirmen;
Içim muradıma ermiş
Abasız, postsuz bir derviş;
Koku bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim
A.H.TANPINAR
Ne içindeyim zamanın
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare geniş bir anın
Parçalanmış akışında,
Bir garip rüya rengiyle
Uyumuş gibi her şekil,
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sukutu öğüten
Uçsuz, bucaksız değirmen;
Içim muradıma ermiş
Abasız, postsuz bir derviş;
Koku bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim
A.H.TANPINAR
Ziyaretçi
9 Kasım 2008
Mesaj #6604
Ziyaretçi
bir çığlıktır gecelerim..
Yalnızlığıma kement attım her gece
Kimsesizliğime acır gecenin bekçileri
Saatler bile düşman kesilir
Zaman darılır vefasızlığına bir bir..
Umman olur dökülen damlalar
Bir kumru konar pencereme
Seni söyler gözlerini açtıkça..
Yağmur damlaları alır götürür uzaklara
Uykularım kaçar ansızın,
Keşkeler başlar yeniden..
Yıldızlar oklarını atar gecelere,
Yeniden dönesin diye...
Dönüp baktın mı maziye?
Neler oldu yüreğime
Viran evimin duvarı yıkık dökük kapıları
Benim gecelerim feryattır sabaha
Eksilmez kalbimden sensizlik
Ararken düşerim kaldırımlara
Bir kedinin miyavlaması,
Unutturur vefasızlığı,şikayetleri..
Özlemdir gecelerim benim,
Alıntı
Yalnızlığıma kement attım her gece
Kimsesizliğime acır gecenin bekçileri
Saatler bile düşman kesilir
Zaman darılır vefasızlığına bir bir..
Umman olur dökülen damlalar
Bir kumru konar pencereme
Seni söyler gözlerini açtıkça..
Yağmur damlaları alır götürür uzaklara
Uykularım kaçar ansızın,
Keşkeler başlar yeniden..
Yıldızlar oklarını atar gecelere,
Yeniden dönesin diye...
Dönüp baktın mı maziye?
Neler oldu yüreğime
Viran evimin duvarı yıkık dökük kapıları
Benim gecelerim feryattır sabaha
Eksilmez kalbimden sensizlik
Ararken düşerim kaldırımlara
Bir kedinin miyavlaması,
Unutturur vefasızlığı,şikayetleri..
Özlemdir gecelerim benim,
Alıntı
Ziyaretçi
9 Kasım 2008
Mesaj #6605
Ziyaretçi
Bir Tek Seni Unutamam...
Bir başıma bu kentin sokaklarında yürüyorum. Üşüyorum. Ne kadar uzaksan bana o kadar soğuyor hava. Sen yoksa, sıcaklık hep mevsim normallerinin altında. Bu yüzden meteoroloji raporları umurumda bile değil. Kar mı yağıyor yoksa yağmur mu bana ne? Ben senin hasretinle sırılsıklamım zaten,daha ne kadar ıslanabilirim ki?
Burada mısın değil misin belli değil. Bazen gidişlerin kahramanı oluyorsun, bazen sonsuz kalışların. Doyumsuz gecelerdesin kimi zaman, bazen de yalnız karanlıklardasın. Bitmek bilmez bir şarkısın ama ben mi notaları yanlış basıyorum da sen bu şarkıyı söyleyemiyorsun? Neden susuyorsun?
Aşkın sessizliği ne kadar korkunç olur bilir misin? Bir tek kelimeye hasret geçen gecelerin hesabını soracağın kimse de yoktur üstelik. Kendi kendiyle konuşana deli derler ya, beni çoktan akıl hastanesine kapatmaları gerekirdi. Hem de iflah olmaz hastalar bölümüne…
Yokluğuna alışmaktan korkuyorum,ne kadar kötü… Yokluğunu yürüyorum sokaklarda. Yokluğunu içiyorum kadeh kadeh. Hiç gelmeme ihtimalin bir idam mahkumuna dönüştürüyor beni. Hiçbir şey yapmadan beklerler ya hücrelerinde, ölümün soğuk nefesini hissederek… Anlamlı olan bir şey yoktur onlar için.Belki de bir an önce ölmektir akıllarından geçen ,bu bekleme işkencesi bitsin diye…Bu yokluk hissi öldürecek beni…
Gelebilme ihtimalinse yüreğimdeki kuşları havalandırıyor,kanat seslerini duy. Gelmek iste bana. Bir görsem yüzünü,ah bir dokunsam sana…
Göreceksin,sevdanın çiçek çiçek açtığını umudun bir yangın gibi alev alev ikimizi birden sardığını. Anladım ki mümkün değil seni sensiz yaşamak. Ben o gönlü genişlerden değilim. Madem içimdesin, yüreğimde taşıyorum seni,o zaman yanımda da olmalısın. Sensiz yaşanmayacak bu aşk ötesi yok..
Şimdi yalnız geceleri seviyorum. Seni yıldızlarda buluyorum. Daha bir dayanılır oluyor sensizlik sancısı. Mümkünü yok çıkmayacaksın aklımdan, bu yüzden gece, el ayak çekilmişken, hiçbir ses yokken sen ve gece.. Zaman geçer,her şey unutulur, bir örtüyle kaplanır acılar ama… BİR TEK SENİ UNUTAMAM..
Mehmet Coşkundeniz
Ziyaretçi
9 Kasım 2008
Mesaj #6606
Ziyaretçi
hayal et...
Bir sabah uyandığında hala rüyadasın
Düşlediğin hayatın tam ortasındasın
Ne güneşe hasret ne sevgiye muhtaçsın
Hayal et arkadaş.. sadece hayal et
Mutlusun yanında burdalar sevenlerin
Bedeninden ruhundan giden herşeylerin
Ve masumsun dünyaya geldiğin günki gibi
Ve özelsin bir fidanın ilk açan yaprağı gibi
Ne yüreğinde pranga ne de gözlerin yolda
Acı yok dünyanda, lüzumun yok umuda
Ne savaş ne ayrılık ne hasretin kederin
Hayal et düşlediğin o güzel hayattasın..
Çek perdeleri gözüne güneş vurmasın
Uyanma Rüyadasın!
Alıntı
Bir sabah uyandığında hala rüyadasın
Düşlediğin hayatın tam ortasındasın
Ne güneşe hasret ne sevgiye muhtaçsın
Hayal et arkadaş.. sadece hayal et
Mutlusun yanında burdalar sevenlerin
Bedeninden ruhundan giden herşeylerin
Ve masumsun dünyaya geldiğin günki gibi
Ve özelsin bir fidanın ilk açan yaprağı gibi
Ne yüreğinde pranga ne de gözlerin yolda
Acı yok dünyanda, lüzumun yok umuda
Ne savaş ne ayrılık ne hasretin kederin
Hayal et düşlediğin o güzel hayattasın..
Çek perdeleri gözüne güneş vurmasın
Uyanma Rüyadasın!
Alıntı
Ziyaretçi
9 Kasım 2008
Mesaj #6607
Ziyaretçi
Kavuşmanın Alfabesi
Öylesine bir gündü, yeni değil de sanki geçmiş günlerden biriydi, öyle gibiydi...
Kaç gece beklemiştim seni. Kaç gece koynuma hasretini alıp uyumuştum. Kaç gece yalnızlık sancısıyla kıvranıp durmuştum. Öyle acımasızdı ki geceler, gökteki yıldızlar yüreğime atılan birer taş gibi gelmişti bana. Yine de her şeye değerdi bekleyişim.
Bütün yollar sana çıkıyordu ama ben asıl senin yolunun benimkiyle kesişmesini bekliyordum.
Aylar geçmişti hep vardın ama bir tek o an yanımdaydın. Biraz yabancıydın bana, biraz da tanıdık. Şaşkındık, şaşkınlığımız çok fazla yansıyordu yüzümüze. Göz göze gelmek hiç bu kadar zor olmamıştı. Bir bakıştan bin anlam çıkarmak buna denirdi işte. Yüzümüzde birbirimize ait izler arıyorduk bakarken.
Ne çok duymuştum sesini ama sanki sen ilk kez konuşuyordun. İlk kez söylediğin cümleler sahibiyle bütünleşiyordu.
Düştükçe gülüşün yüzüne, sessiz olan her şey konuşmuştu içimde. Yine de sözler bir türlü çıkmıyordu ağzımdan. Oysa boynuna sarılıp "Sen aylardır beklenen, sen yıllardır özlenensin" demek istiyordum. Hava serin değildi ama ben titriyordum.
Kelimeler hiç bu kadar zor olmamıştı bana. Ne zaman bir şey söylemeye kalksam, her seferinde bir şey oluyordu, sözcükler ağzımda donuyordu.
Sıcaktın, dokunmasan da yansıtıyordun. Biraz önce titreyen ben artık terliyordum. Aşktı bu biliyordum ama bunu kendime bile itiraf edemiyordum.
Farkında değildin belki, belki ben belli etmiyordum ama yıllardır koruduğum, yıllardır kimseye açmadığım topraklarımı çoktan teslim almıştın bile. Sınırlarımdan içeri girmiştin bir kere. Yüreğimin en gizli, en kuytu köşelerinde sen vardın artık.
İtirazsızdım, belli ki mutluydum. Belli ki beni şaşırtan mutluluğun ta kendisiydi. Harfleri tükenmez bir kavuşmanın alfabesindeydim. Ve ben okumayı sanki yeniden öğreniyordum.
Şimdi bu sevdayı bana yaşattığın için kendimi şanslı hissediyorum. "Ya sen olmasaydın" diye düşünmüyorum çünkü sen varsın. Çünkü sen içimdesin. Çünkü sen benim hayat kaynağımsın.
Biliyor musun, çölde bulabildiğim bir avuç su olsan, bitmeyesin diye içmem seni. Nerede olursan ol benimle kal. Ben, bu yürek attığı sürece seninleyim...
Mehmet Coşkundeniz
Öylesine bir gündü, yeni değil de sanki geçmiş günlerden biriydi, öyle gibiydi...
Kaç gece beklemiştim seni. Kaç gece koynuma hasretini alıp uyumuştum. Kaç gece yalnızlık sancısıyla kıvranıp durmuştum. Öyle acımasızdı ki geceler, gökteki yıldızlar yüreğime atılan birer taş gibi gelmişti bana. Yine de her şeye değerdi bekleyişim.
Bütün yollar sana çıkıyordu ama ben asıl senin yolunun benimkiyle kesişmesini bekliyordum.
Aylar geçmişti hep vardın ama bir tek o an yanımdaydın. Biraz yabancıydın bana, biraz da tanıdık. Şaşkındık, şaşkınlığımız çok fazla yansıyordu yüzümüze. Göz göze gelmek hiç bu kadar zor olmamıştı. Bir bakıştan bin anlam çıkarmak buna denirdi işte. Yüzümüzde birbirimize ait izler arıyorduk bakarken.
Ne çok duymuştum sesini ama sanki sen ilk kez konuşuyordun. İlk kez söylediğin cümleler sahibiyle bütünleşiyordu.
Düştükçe gülüşün yüzüne, sessiz olan her şey konuşmuştu içimde. Yine de sözler bir türlü çıkmıyordu ağzımdan. Oysa boynuna sarılıp "Sen aylardır beklenen, sen yıllardır özlenensin" demek istiyordum. Hava serin değildi ama ben titriyordum.
Kelimeler hiç bu kadar zor olmamıştı bana. Ne zaman bir şey söylemeye kalksam, her seferinde bir şey oluyordu, sözcükler ağzımda donuyordu.
Sıcaktın, dokunmasan da yansıtıyordun. Biraz önce titreyen ben artık terliyordum. Aşktı bu biliyordum ama bunu kendime bile itiraf edemiyordum.
Farkında değildin belki, belki ben belli etmiyordum ama yıllardır koruduğum, yıllardır kimseye açmadığım topraklarımı çoktan teslim almıştın bile. Sınırlarımdan içeri girmiştin bir kere. Yüreğimin en gizli, en kuytu köşelerinde sen vardın artık.
İtirazsızdım, belli ki mutluydum. Belli ki beni şaşırtan mutluluğun ta kendisiydi. Harfleri tükenmez bir kavuşmanın alfabesindeydim. Ve ben okumayı sanki yeniden öğreniyordum.
Şimdi bu sevdayı bana yaşattığın için kendimi şanslı hissediyorum. "Ya sen olmasaydın" diye düşünmüyorum çünkü sen varsın. Çünkü sen içimdesin. Çünkü sen benim hayat kaynağımsın.
Biliyor musun, çölde bulabildiğim bir avuç su olsan, bitmeyesin diye içmem seni. Nerede olursan ol benimle kal. Ben, bu yürek attığı sürece seninleyim...
Mehmet Coşkundeniz
Ziyaretçi
9 Kasım 2008
Mesaj #6608
Ziyaretçi
Gül Kokulum
Sen benim yaşama sevincimsin biliyormusun
Tutunacak dalım yürüyen ayaklarımsın
Sen benim her zaman yanımdaki gülümsün
Sensiz yaşayamamki ben gül kokulum
Seni nekadar sevdigimi mısralarla anlatamam
Sen benim arkadaşım yoldaşım tek sevdiğimsin
Bu çileli yoda benimle yürüyen tek sensin
Bırakma tut ellerimden gül kokulum
Sen yaşanıtımın devamı sıcak yuvamın sultanı
Sen bu gonca güllerin yetiştiren bir anasın
Sen bizlerin yaşama sevinci tutunacak dalısın
Sen benim gül kokulumsun gül kokulum
Seyhan Akdeniz
Sen benim yaşama sevincimsin biliyormusun
Tutunacak dalım yürüyen ayaklarımsın
Sen benim her zaman yanımdaki gülümsün
Sensiz yaşayamamki ben gül kokulum
Seni nekadar sevdigimi mısralarla anlatamam
Sen benim arkadaşım yoldaşım tek sevdiğimsin
Bu çileli yoda benimle yürüyen tek sensin
Bırakma tut ellerimden gül kokulum
Sen yaşanıtımın devamı sıcak yuvamın sultanı
Sen bu gonca güllerin yetiştiren bir anasın
Sen bizlerin yaşama sevinci tutunacak dalısın
Sen benim gül kokulumsun gül kokulum
Seyhan Akdeniz
Ziyaretçi
9 Kasım 2008
Mesaj #6609
Ziyaretçi
BÖYLE SEVDİM SENİ
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören. Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başka yerde olamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın, orada kalmalıydın.
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.
Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle. Çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelyaydın pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın bir ateş gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize tutkundum, denizi sensiz, seni denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da... Kendime bile dar gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana. İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni güldüren senin sevgindi ve ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle.
Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden tuttuğunda patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim. Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen girebilirdin.
Sevdim ve hayrandım da... Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu, olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da. Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim. Seni ve o doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman. Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.
Seni severken yorulmadım. Çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün yenilendim. Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın. Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
Sevdim işte ötesi yok
Mehmet Coşkundeniz
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören. Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başka yerde olamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın, orada kalmalıydın.
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.
Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle. Çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelyaydın pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın bir ateş gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize tutkundum, denizi sensiz, seni denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da... Kendime bile dar gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana. İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni güldüren senin sevgindi ve ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle.
Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden tuttuğunda patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim. Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen girebilirdin.
Sevdim ve hayrandım da... Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu, olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da. Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim. Seni ve o doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman. Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.
Seni severken yorulmadım. Çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün yenilendim. Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın. Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
Sevdim işte ötesi yok
Mehmet Coşkundeniz
Ziyaretçi
9 Kasım 2008
Mesaj #6610
Ziyaretçi
Ben Ölümsüz Sevdaların Tutkunuyum Cann...
Ben ölümsüz sevdaların tutkunuyum cann
Ben o sevda karası gözlerinin tutuklusuyum
Ben sevgisiz kalınca solan aşk gülüyüm
Bu kadarcık sevgiyle solup giderim cann
Ben sonsuza akan bir aşk nehriyim
Karanlığı delerek ilerleyen Tarık yıldızıyım
Belki bu alemde kimsesiz bir yabancıyım
Bu kadarcık sevgiyle ölüp giderim cann..
Ben aşk ummanının eşsiz incisiyim
Pahasız bir zümrüt yüzüğün kaşıyım
Cennet-i irem bağının tuba ağacıyım
Bu kadarcık sevgiyle solup giderim cann...
Ben sonsuzluğun nefhasını alan Hak dostuyum
Ben cananın kokusunu serde duyan can özüyüm
Ben şiirlere hayat veren ilham kaynağıyım
Bu kadarcık sevgiyle sönüp giderim cann...
Ben,sevdanla coşan aşk ummanıyım
Gönül sahiline her an vuran aşk dalgasıyım
Seher vakitlerinde ılgıt ılgıt esen sevda rüzgarıyım
Bu kadarcık sevgiyle esip geçerim hayatından cann..
Ben şiirlere duygu veren ilham perisiyim
Ben bestelere gül deren güfte yazarıyım
Ben şarkılara nağme olan aşk nefesiyim
Bu kadarcık sevgiyle çekip giderim hayatından cann..
Nihat Gülle
Ben ölümsüz sevdaların tutkunuyum cann
Ben o sevda karası gözlerinin tutuklusuyum
Ben sevgisiz kalınca solan aşk gülüyüm
Bu kadarcık sevgiyle solup giderim cann
Ben sonsuza akan bir aşk nehriyim
Karanlığı delerek ilerleyen Tarık yıldızıyım
Belki bu alemde kimsesiz bir yabancıyım
Bu kadarcık sevgiyle ölüp giderim cann..
Ben aşk ummanının eşsiz incisiyim
Pahasız bir zümrüt yüzüğün kaşıyım
Cennet-i irem bağının tuba ağacıyım
Bu kadarcık sevgiyle solup giderim cann...
Ben sonsuzluğun nefhasını alan Hak dostuyum
Ben cananın kokusunu serde duyan can özüyüm
Ben şiirlere hayat veren ilham kaynağıyım
Bu kadarcık sevgiyle sönüp giderim cann...
Ben,sevdanla coşan aşk ummanıyım
Gönül sahiline her an vuran aşk dalgasıyım
Seher vakitlerinde ılgıt ılgıt esen sevda rüzgarıyım
Bu kadarcık sevgiyle esip geçerim hayatından cann..
Ben şiirlere duygu veren ilham perisiyim
Ben bestelere gül deren güfte yazarıyım
Ben şarkılara nağme olan aşk nefesiyim
Bu kadarcık sevgiyle çekip giderim hayatından cann..
Nihat Gülle
Benzer Konular
| 2 Aralık 2006 / Misafir Genel Mesajlar |
| 6 Ağustos 2020 / mydarling24 Genel Mesajlar |
| 18 Temmuz 2016 / Daisy-BT Edebiyat |
| 27 Kasım 2012 / Efulim Coğrafya |
| Kapat Saat: 08:02 Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Benzer Konular
Son MesajlarYenile Yükleniyor... |
Sayfa 0.083 saniyede 9 sorgu ile oluşturuldu