Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 673

Al Ve Git ...!!!



madem ki bu kadar kararlısın
iz bırakma ardında
ne desem boş biliyorum
o halde konuşturma beni
karanlık odama sinen
nefesini Al ve Git...

dönüp te bakma ardına
baksan da görebileceğin
sadece gözyaşlarım daha fazla ağlatma
gözlerini Al ve Git....

gemilerimi yaktım
her dokunuşu sen sanmayayım
hiç birsey söylemeden
ellerini Al ve Git....

bir nefescik kalmıştı aşkın geride
soluğu sende,acısı bende kalsın
varsın kefensiz olsun tüm umutlarım
içinde sakladığın
hayallerini Al ve Git....

bütün kapılar kapansın bir bir ardından
bende artık aşkına yer yok
yeter ki çık hayatımdan
yollar açtım sana sert kayalardan
kan çekilir gibi damardan
yaşananları Al ve Git.....

suçlu kim diye yargılama
üzülme,
sorgu suale gerek yok
gelmelerini yanına Al ve Git.....

bütün yükü ben taşıyabilirim üşüyen ellerimle
sevdamın kırıkları acıtmaz benim yüreğimi
bakma öyle yüzüme
nefessiz hissediyorum kendimi
tıkanıyorum,
durma daha fazla yanımda
belki de gitmektir aşk
sadece gitmek
vakit geldi
bırak ellerimi

..................yada dur !!
.................................bekle lütfen
..............................................öyle demek istemedim ben

herşeyi bırak olduğu gibi kalsın burda
şimdi ayrılığın zamanı değil
sensizlik zor bana
........................sensizliktense al canımı götür yanında....!!!




Ebru Yılmaz

Yine sen dedim işte...Kaç zamandır çabalıyorum sen dememeye ve gördüğün gibi başaramıyorum....Sende kaldım;baharda tellere takılan uçurtmalar gibi...Parçalandım ama kopamadım o tellerden bir türlü....Rüzgara yalvardım ,yağmura ağladım ama kopamadım... Koparamadım ruhumu senden...Ne cezalar verdim kendime bir bilsen !!Ne savaşlar verdim kendime karşı...Ne yaptıysam adını anmaktan alıkoyamadım dilimi....Ben yüreğimi sevdandan hiç ayıramadım...

Kahretsin!!Yine gitti!!Son zamanlarda kırılır oldu kalemim adını yazarken nedense?Çürük yapıyorlar bu kalemleri herhalde...Yoksa ben mi çok yükleniyorum kaleme acaba!!!!Kalemtıraşım nerde kim bilir,aramaya mecalim de yok....Neyse yazacak mektubum da kalmadı zaten....Aslında mektubu gönderecek adresim yok....

Yani; gidişin içine yüreğimi yazdığım, adressiz mektuplar bıraktı bana....ve mayınlarla dolu bir yürek...Kim dokunsa patlar sevdalarım içimde...İncitirim aşk diye yaklaşan yürekleri...Oysa bilirsin ben hep incitmeye tercih ederdim incinmeleri...Baştan ayağa yalnızlık tütsüleri sinsin isterim üstüme....Korkarım yaralarım kanarsa tekrar diye..Ya kanım karışırsa sevdanın devr-i daimine yeniden...
Korkarım uğrunda ölmelerden;sen başkaları uğruna ölümleri göze alırken.... Canım çekilir iğne deliklerinden uçsuz bucaksızlığa seni düşünürken....Korkum tekrar bulamamak kendimi karanlıklarda!!
Kısacası şah damarımı kesti ayrılık...Aklım hala gidişinde .....Canım hala can çekişmede...

Ağustos Dediğin..
Ağustos dediğin yaktı yüreği
Bir acıyla sardı bak bu çehreyi
Yakar kavurur ya ağustos teni
Bende eritiyor bak bu sineyi..

Ağustos dediğin bir gidiş bende
Öyle gidiştir ki bir sancı ile
Geliyor bak işte ağustos yine
Yürek savunmasız korkuyor işte..

Sardım sakladım bu defa canı
Ağustos dediğin yakmasın onu
Sana bir duayla sığındım Ya Rab
İzin verme n'olur yakmasın beni..

Gönül sustu, ağustos geldi vaktine
Dedi getirdim sana bir güzel müjde
Bu defa yanmasın küçük yüreğin
Benden sana vardır büyük bir müjde..

Gönül açtı kuçak minik meleğe
Ağustosa baktı bir gülüş ile
Bana getirdiğin öyle bir can ki
Bana verilmedi böyle bir müjde!

Ağustos dedi: bak gördün işte
Bende de vardır hem dert hem müjde
Ömürde vardır her dem bir acı
Dünya dediğin üç günlük sancı..

Sen Gidince Anladıklarım

Meğer seher yelleri de kırarmış başakları,
Umutlarda hep hanımeli açmazmış.
Düşünceler,sarıp sarmalarmış solmuş baharları..


Anılara küskün görüntülerde yaşarmış meğer düşler,
Ve geceler,hep yıldızları gizlemezmiş koynunda,
Hasretlere tutsak olurmuş karanlığın
kolları..

Meltem değilmiş tüm rüzgarların ismi meğer,
İsmi martı değilmiş,
Beyaz olan tüm kuşların..

Sırlar taşımazmış gündönümleri uzaklara her zaman,
Kolay değilmiş her bilmece,
İri sorular varmış yüreklere saplanan..

Nankör diye haykırırmış,
Saatler her geçen an'a,
Meğer arkadaş değilmiş akreple yelkovan..

Ağacın dalında filizlenirmiş meğer sevda,
Yalnızlıkmış kökleri,
Ayrılıkmış derinlere uzanan..

Şimdi sanma yalnız senin gözlerinde geziyor nemli bulutlar,
Yalnızlık doruklarından çığ gibi yıkıldığında,
Erkekler de ağlarmış inan.
Olsa da göz pınarları ıslanmadan..
Alıntı

Gerektiği kadar sevilmeli sevgili ve gerektiği kadar verilmeli değer..
Aşk bilmecesinin en kısa sözcüğüdür "acı"..
Ya çekersin uzun uzadıya sancısını...
Ya da acı vererek sevgiliye,çıkartırsın acısını..
Kıyamadım...!
Sözcükler dizildi boğazıma bir bir..
Söylemek istedim,söyleyemedim..
Kıyamadım kıymetlim...!
Yutkundum...
Yutamadım...
Nefesimi zorlayan yerde,tam orda işte,kala kaldı sana dair söyleyeceğim tüm sözler..
"Ya haykırmalıyım tüm gücümle kulağına,ya boğulmalıyım sessizce.."
Artık saat ayrılığı vururken..
Bu kadar mı hızlı kovalardı akrebi yelkovan..
Bu kadar mı sona hızlı yaklaşacaktık..
Bir "elveda" sözcüğü can çekişiyor dilimde...
Bir çıksa ağzımdan,kendime gelecek tüm yaşamım..
"Sen" den ibaretti her şey..
"Sen" den sonrası bir adım sessizlik..
"Sen" den öncesi koca bir çığlık..
Kıymetlim...!
"Hoşçakal" ımı bırakıyorum yüreğine usulca..
Kıymetini bil..!

Sözden Öteye Geçmez



Gecelerin karanlık ihanetindesin
Usanmış gönlün yorgun düşünce yüreğin
Kaybolmuş gündüzün terk edince güneşin
Söylenen avutur, sözden öteye geçmez

Bir rüya mı içinde dolanır durursun
Gizli sevda mı gönlünde ki kavrulursun
Yürekten sevince de böyle vurulursun
Hasretin sitemdir, sözden öteye geçmez

Kim bilir hangi meçhul yürektedir yangın
Saklı sevda yüreğin etmiş darmadağın
Ağlayan gözler güler mi hayata dargın
Ne söylesem laftır, sözden öteye geçmez

Daha dün soruyordun vuslat zamanını
Bugün hicrana salmışsın gözyaşlarını
Kabuk sarınca onulmaz yaralarını
Hekim de çaresi sözden öteye geçmez

Dinçer Demirel

birdenbire oluyor bu: derin bir üzüntüye yaslanıp aramaya başlıyoruz

kayboluyor bütün yüzler, bütün resimler, her şey her şey

bir atımlık barutlarla o yalın gençliğimiz nereye gitti söyleyin

aramıza bunca yalanı, buncasını kim soktu, insan ne de çabuk yeniliyor


kendimden geçiyorum, bir eski sarhoşluk hali oluyor ve bitiyor

salıncak, söylediğim ilk yalan, ahlat ağacı, köy düğünü, her şey her şey

bu sarhoşluğa denk düşüyor şairlerin bomba gibi aramıza bıraktığı mısralar

üşüyorum, üşüyorum, beni örtün, beni örtün, belki geçer üzüntüm

( Arkadaştan )