Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 683

Bir Yağmurlu İstanbul Gecesi

Bir yağmurlu İstanbul gecesi
Dışarıda bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu,
Gökyüzü sanki hüzünlenmiş ağlıyordu,
Tıpkı, tıpkı gittiğin o gün gibi..
Benim ağladığım gibi,
Bir yağmurlu İstanbul gecesi...

Penceremin kenarındayım,
Yalnızlığımı bir fincan çay paylaşıyordu..
Çayın bile arkadaşı
Yalnızlığını paylaşan şekeri vardı,
İçinde bir hayat gibi eriyip gitse de,
Şekerin bundan hiç şikayeti olmadı..
Çünki o, bir hayat gibi eriyip gitmek zorundaydı...

Ahh, ahh...
Benim de hayatım geçip gidiyor,
Bir şeker gibi eriyordu..

Nedeni zaten belli,
Sevgi yok, aşk yok ve sen yok!
Gittin bir yağmurlu İstanbul gecesi,
Bir daha geri dönmedin
Bir daha haber alamadım senden...

Şimdi, şimdi anladım ki,
Sana doyasıya sarılamamışım.
Böyle mi olmalıydı ki?
Böyle kolay mıydı ki sevgi?
Kahretsin hatırladım şimdi gidişini,
Oturup ağlamıştım..
Bir şiir yazmıştım sana
Yağmurlu bir İstanbul gecesi...

Bir yağmurlu İstanbul gecesinde yalnız ağladım,
Sokaklarda sırıl sıklam seni aradım..
Her yere, hatta ilk tanıştığımız parka bile baktım,
Yoktun, yoktun yine yoktun..

Gece rüyamda seni yokladım,
Korkuyla, hüzünle, ağlayarak uyandım..
Saate bile bakmadan,
Kendimi sokağa attım..
Anlamak isterdim gidişini, ama anlamadım...

Beni bu karanlık ve yalnız İstanbul gecesinde,
Yağmurla bıraktın.
Mutlu musun?
Sormam bile hata aslında,
Sen bile inanamazsın..
İnanmayı becerseydin,
Beni böyle sensiz komazdın.

Neydi, neydi seni benden alan?
Beni böyle inanmadan bırakan,
Sen de ağladın mı? Ağladın mı giderken..
Biliyorum ki ağladın,
Seni böyle delicesine severken...

Gittin, yoksun.. Gün geçti, hafta geçti..
Sonunda, sonunda acı mektubun geldi,
Anlamsız bir elveda yazıyordu içinde..
Sadece güldüm, ağlarken sana ve seni sevene...

Artık anladım,
Anlamayı ve inanmayı anladım..
Seni kavradım,
Seni, senle yapayalnız bıraktım.

Kendimi yağmurlara teslim ettim,
Her yağmurla beraber,
Boş sokaklara..
Boş kalplere..
Boş ellere yağdım...

Bir gün, bir gün senin ellerine de damladım,
Kahroldum ve ağladım...

Küllenmiş Sevdan ile Isıttım Kalbimi

Sessizce yağmaya başladı kar dün gece
Seyrederken adını söyledim hece hece
Elimde senden kalan bir bilmece
Küllenmiş sevdan ile ısıttım kalbimi öylece

Ellerim ceplerimde ellerini aradı
Gözlerim karlarda senden bir iz aradı
Ayrılık şarkıları söyledim bütün gece
Küllenmiş sevdan ile ısıttım kalbimi öylece

Hesaplaştım bir bir geçmişimizle
Affetmezsin bilirim özür dilesem bile
Sarmaş dolaş sevgilileri izledim gizlice
Küllenmiş sevdan ile ısıttım kalbimi öylece

Şimdi kim bilir kimlerde dedim kendime
Nasıl bıraktım seni ellere kendi elimle
Son pişmanlığım fayda etmese de
Küllenmiş sevdan ile ısıttım kalbimi öylece.

SusTum..!!!
Şimdi kimse biLmiyor ne yaptığımı ne ettiğimi.. Sussam ne fayda,konu$sam ne fayda. NasıL oLsa kimsenin haberi yok. FaiL-i meçhuL doLa$ıyorum $imdi. . Ufukta yeLkenLiLer görüLüyor. Ama ben susmayı tercih ediyorum. Kimse anLamıyor !



ELimde değiL konu$mak,anLatabiLmek gerçekLeri. ELimde değiL sevdiğimi söyLemek,ispatLayabiLmek. Susuyorum sevdiğim biLmiyor,anLamıyor! En iyi çözüm diye dü$ündüğüm zamanLarın birindeyim $imdi. İLginç buLuyorum bazı $eyLeri. Bırak gözLer konu$sun $imdi. .



Bakı$Larına anLam yükLüyorum. Her bir harfinde bir "sen" döküLüyorsun gizLi heceLerimin. . Sustum $imdi! GözLerim anLatıyor gizLi $eyLeri. "Seviyor" diye haykırıyor i$te.. AnLamıyorsun!! Sus.. Konu$muyorsun da zaten.. Bırak gözLer konu$sun $imdi. .




Kanayan bir yarasın yüreğimde.. AcıLarım kefen sarmı$. Hissediyorum i$te. ÖzLem kokan yarınLara güzeLLik ekLiyorum kendimce.. Sen yarasın yüreğimde.. Sustukça acıyor i$te biryerLerde..
Tam diyorum, bitsin artık bu i$kence! Ama..oLmuyor i$te.. Yapamıyorum bazı istedikLerimi.. Okadar $ey istiyorumki biz'e dair.. Konu$sam ne fayda edicek keLimeLerLe sınırLanmıyorki. .




Sustum iŞte yine, Şimdi... AnLa artık haLimden, duy sesimi !
Sustum iŞte yine, Şimdi... Bitsin artık bu i$kence, dön geri !
Sustum iŞte yine, Şimdi... GözLerine hasret kaLdım, sevsen ya beni ! .

Balmumu Sevda



Sıcak bir temasın efsunlu
Bahtiyarlığını,
Rugan ayakkabısı
Yastığının baş uncunda saklı
Bayram çocuğunun
Heyecanını,
Dudaklarda yıllanmış şarabın
Hazzını,
Semazenin parmak uçlarından yükselen
Neyzen çağıltıların
Coşkusunu,
Sürdük ellerimize
Balmumundan bir sevda yarattık...

Korkmadık erimekten
Bizdeki alev yanardağın kaynağıydı.
Patlamalarımız kendimize
Tutkumuz yenidenliğe armağandı.
İncecikten tutunduğumuz koza gardımız
Göremediklerimiz aynamızdı.

Biliyorum;
Aslında gerçekten hiç doğmadık
Senle ben hiç biz olamadık...
Kaçınılmazdı silah kuşanmamız
Kılıçlar çekildi.
Sağlam sandığımız temel
İpek böceğinin dileğiydi sadece...
Ayaklarımıza sinmiş sevda sanığı
Ayrıldı özüne
Kendine çekilirken heykelimiz
Ruhumuz sinmişti gölgesine...

Sonra mı?
Ardımızda harbimiz,
Antik sevda müzemizin
Bakırdan levhalarına astık
Heyelanlarımızı...

Bende kalmış bir parça sen ile
Gözlerimde balmumu zamanların izleri,
Eriyip gidecekmiş gibi
Kibrit kavının közünden parmak uçlarımı koruyorum şimdi...
Karanlığa alışmış görmelerim
Bitip yitene aldırmak istemiyor belki
Nafile...
Heyecanlı coşkumuzun, hazlı bahtiyarlığında
Yine sana karışıyorum...
Biliyorum geçecek bu serzenişim
Biliyorum son bulacak senli nefeslerim
Ama son defa,
Bir kibrit çakıyorum
Bir parça dem çalıyorum yüreğime
Gözlerimde hazan artığı
Ben hala biraz sen kokuyorum...

Aslı Kaya

Aşk Yalnız Ağlar...

Yorgunum bu gece bitanem
Nicedir anlatamadıklarımdan
Nicedir bıçak sırtı yaşadığım sevdandan
Med cezirde savruluşumdan
Yorgunum...


Öyle vurdun ki yüreğimi bam telinden
Tüm acılar utanır hiçliklerinden
Ten kokun olsa da tenimde
İhanetler kol gezmekte bedeninde
Senin diğer yarındım ya hani
Tespih olmuş dilinde her güle


Zikirdi dudağımda iki hece adın
Suya yazdım avuçlarımdan silindi
Can ışığımdı ela gözlerin
Yıldızlara astım tan ağardı
Şimdi vur beni yaz kaldırımlara
Sor bakalım alır mı eskici


Büyüsü kalmadı kavuşmaların
Kalp çarpıntılarımın gülümseyişine
Bizi terk etti mavi düşler perisi
Sensizliğe sürgün rüyalarım
Bitkinim kurumuş çınar kollarım
Kör gecelere yaslanır kalkarım


Ağla kaldıysa bir parça sevgiye
Ucuz aşklarla yıka yüreğini
Silinir onlarcasıyla izim belki
Ağla kelebek yüreğine
Gemici ruhunu al sol yanına
Birde beni benimle aldatsana


Bakma ardına
Sakın sorma nefret ediyor muyum diye
Nefret bile bir duygudur sevdadan yana
Bulutlara kurşun işlemez.
Yağmura bıçak


Haydi çek git artık
Aşk yalnız ağlar...


A ş k y a l n ı z a ğ l a r




Alıntı

Buz Tutmuş Gül Adası



Soğuk bir kış günüydü
üşümüş ellerin geldi aklıma
Beyazla makyajlanmış
Her şeye inat
Gözlerinin pişdarları bakışlarıydı
Felç eden rüzgârları

Yavaşça dokunduğum ellerinden
Bir kapı açıldı, eritti tüm karları
Bir düştü dizlerimizi bu kadar ısıtan
Don tutmuş yollarda, sis basmış sokaklarda
Parmak uçlarından renk aldı gökyüzü
Kızıla büründü bulutlar
Sırtında mavi gökle
Kışı bitiriyordu Sanki
Sinirli ve kovar gibisinden
Hazan istemiyordu yürek
Soğukta bileklerinde ayrılık izi kaldı

İntizarım,
güne sen baktığında
Söz, göç kuşları olmayacak asla
Ilık temmuz rüzgarlarından başka
Giderken düşürdüğün son yaprakta
Bir gül adası hediye edeceğim sana
Gönlümün en sıcak kucağında
Gel yarım kalmasın düşlerim
Elvedayla süslenmesin gülüşlerim...

İsmet Erkabaktepe