Hayata Dair - Sayfa 107

bilmelisin ki
bilmelisin ki ...

Sponsorlu Bağlantılar

duvarda asili diplomalar insani insan yapmaya yetmez.

bilmelisin ki ...
ask kelimesi ne kadar çok kullanilirsa, anlam yükü o kadar azalir.

bilmelisin ki ...
karsindakini kirmamak ve inançlarini savunmak arasinda çizginin nereden geçtigini bulmak zor.

bilmelisin ki ...
gerçek arkadaslar arasina mesafe girmez. gerçek asklarin da!

bilmelisin ki ...
tecrübenin kaç yasgünü partisi yasadiginizla ilgisi yok, ne tür deneyimler yasadiginizla var.

bilmelisin ki ...
aile hep insanin yaninda olmuyor. akrabaniz olmayan insanlardan ilgi,sevgi ve güven ögrenebiliyorsunuz. aile her zaman biyolojik degil

bilmelisin ki ...
ne kadar yakin olursa olsunlar en iyi arkadaslar da ara sira üzebilir. onlari affetmek gerekir.

bilmelisin ki ...
bazen baskalarini affetmek yetmiyor. bazen insanin kendisini affedebilmesi gerekiyor.

bilmelisin ki ...
yüreginiz ne kadar kan aglarsa aglasin dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.

bilmelisin ki ...
sartlar ve olaylar, kim oldugumuzu etkilemis olabilir. ama ne oldugumuzdan kendimiz sorumluyuz

bilmelisin ki ...
iki kisi münakasa ediyorsa, bu birbirlerini sevmedikleri anlamina gelmez. etmemeleri de sevdikleri anlamina gelmez.

bilmelisin ki ...
her problem kendi içinde bir firsat saklar. ve problem, firsatin yaninda cüce kalir.

bilmelisin ki ...
sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pismanligin uzun yillar sürüyor.

can yücel

Ah Hayatımın Neşesi

Tökezleyen bir çıkmazın en tümsek derinliğindeyim,
Bu çıkmaza bir çıkış,bir hayat köşesi...
Bunalımın göbeğinde,sorunlarla boğuşan dar boğazım,
Dar boğaza tek çarem,birtanem,hayatımın neşesi...



Yusuf Önaç

NUYAGEVA

Doruktan uzattıkça mercan bakışlarını
Bazen güneşe bakan gülleri hatırlarım
Yaprakları en ücra yıldız kanatlarından
Ezgiler sağnak sağnak iner dudaklarından
Bazen fosforlu bir gemi belirir ufukta
Köpürür ülkemin siyah koylarında
Aralayıp susamış mekan bulutlarını
Doruktan uzattıkça mercan bakışlarını
Bazen bir kapı açılır rüyalarımda
Sonsuzluk çiçek tozu, dökülür avuçlarıma...

O nasıl maceraydı, o nasıl düştü
Çevresine ihtilal kuzgunları üşüştü
Ay görünce düzenli ışıyan gözlerini
Hıçkırıklı bir mendil gökten kıyıya düştü
Öyle maktül bir esaret boşaldı ki doğudan
köleler ata bindi, sultanlar yaya düştü
Nuyageva bir gümüştü, tılsımlı bir gülüştü...
N.GENÇ

Risksiz yaşamda başarı aramak, bulanık suda balık avlamaya benzer.

Düşünmeden konuşmanın cezası, konuştuktan sonra düşünmeye mahkum olmaktır.

Bakılacak yüze, utanılacak söz söyleme.

Cesaretli olmayan insan, keskin kenarı olmayan bıçağa benzer. (B. Franklin)

Bir haksızlık karşısında 'tarafsızım' diyen biri, artık bir taraf olmuştur

Kimse bizi aldatamaz... Ancak biz kendi kendimizi aldatırız.

BAKİYELER

Kim söylerse söylesin
Atlar ile atların arası gün doğarken
Kurşun boyu kadardır
Dedemin düştüğü yerde.

Kar çok yağarmış o zamanlar
O zamanlar hüzün yılları
Ayaz haşin bir kırbaç gibi iner
Rüzgâr uğultuyla esermiş
Bingöl dört dağ içinde
Dağlar dağlar içinde
Haberler nakış içinde
Uzun bir ezginin saltanatıyla
Gelir konarmış yüzüne anamın
Daha biz emzirilmeden çok önceleri
Bismillah.

Ayazlardan kırağılardan şimşeklerden sonra
Kaşa taşa kazıldı eşkalimiz
Kara kara üstümüze bulutlar
Baktım değişmemiştir macerası hayatımızın
Ben ona selam verdim
O bana selam.
N.DUMAN

"Kapalı gözlerdeki ışıklı noktalar
Gözlerini açarsın...
Bir bakarsın ki
Anlatan ve dinleyen ışıklar dolmuş hayatına...
En küçük parçanın, bütünle aynı sırları taşıdığını duyumsamak...
Bir düğümde bütün desenleri görebilmek...

Düşünceler, üretilenler, yaşananlar, bilinenler, bilinmeyenler...
Ne varsa, hepimiz...
Yıldız parçalarıyız..."

Hayat arkadaşım
Kapıdan girdim mi,gözlerim seni arar,
Yoksan, kaçar huzurum,
huysuzlaşırım..
Koy başını kalbim üstüne,
Sımsıkı sarılır uyuturum...
Soluğun yeter,mutluluk için..
Ben, sensiz darmadağınık,
Giysiler firarda, Çorabımı bulamam..
Harp yeri ortalık...
Uyduruk yemekler,Yapamazsam,
Aç dolaşırım..
Doyuran sensin,hayat arkadaşım...
Kime şımaracağım,Kim katlanır,
Nazlarıma.
kahrımı kim çeker, Senden başka..
Hayat suyum,umut çiçeğimsin..
Ben köprüler atarım, sen tekrar kurarsın,
Sabır taşı iyilik meleğimsin..
Günahlarımın panzehiri,En hoş hazları paylaştığım,
En sıkıntıları kucakladığım,
Ortağımsın.
Kah ezalar verdim,Yıprandın..
çorba yaktı ağzımı,
bahane oldu, acizliğim,
başkalarına kızdım,Senden aldım hırsımı...
Buğdayı nasıl ezer, dibektaşı..
Aynı güç bende ya,Kah aktı gözün yaşı..
Bulgur etti hayat bizi,Ufaladı..
Yuva kurduk ,umutla büyüttük,
Anne baba olabildik mi,
Acaba,çocuklarımıza,
Olsa,,,
daha neler sermezdik önlerine,
Doymazdık ki..
gül doldursalar kucaklarımıza,
Kırdım..
Çırpındı yüreğim..Hata ben de affet
Diyemedim...
Nazım sana geçti..bir lokma bir hırka,
hayatı öyle kabul ettin..
Kanaatkar,oldun vara şükrettin...
Her an ,seni sevdiğimi haykırmak,
İstedim...yapamadım..
Esirgedim..Hayat arkadaşım.
oysa öyle tutkunum ki ,
SEN içimdeki cana can,
Sensizliğim..bana zindan...
Nefesiz kalırım ,sensizlik kahredici,
bunalırım.
Bir bilsen..
Nasıl anlatsam,Aldığım, havasın..
Güzellikler perisi, Ahiretimin hurisi,
Cana can katansın.
hayat arkadaşım..Sen gülsün,bahtın gülsün,
ömür içinde ömürsün,
bende sevgiler, hoyratça,sen miski amber,kokladıkça,
kutsal cennet ayaklarına ,serilse
Az gelir, hayat arkadaşım...
Temmuz-2003







Şair : Recep Karadereli

artık sen varsın

Kendimden yoruldum
Sürekli maske takmaktan
İçim Kan ağlarken
İnsanlara gülmekten yoruldum
Çok sinirliyken bile
Sakin olma zorunluluğundan yoruldum
Hıçkırarak ağlamak isterken
Gözyaşlarımı içime akıtmaktan
Delice severken içimden dağlara denizlere
Hoyratça esen rüzgara toprağa kuşlara
Seviyorum diye haykırmak isterken
Susmaktan yoruldum
Mavinin her tonunda kaybolmak isterken
Siyaha esir olmaktan yoruldum
Kendimden yoruldum
Hep güçlü olmak ne zordur
Hep sorumluluk sahibi olmak
Her zaman haklı olmak
Herseyi bilmek zorunda olmak
Ruhum yoruldu
Çoçukken genç olmak
Gençken olgun olmak
Çok zor yoruldum
Çabuk tükettim ömrümü
Yarınlarımı.....
Umutlarımı.....
Duygularımı.......
Geri dönüşü olmayan bir tüneldeyim
Oyunun adı hayat
Başrolde ben
Yardımcı oyuncular sevgi, aşk, acı, geçmiş
Senaryo konusu
Herseye ragmen Mutlu Olma Sanatı
Ve oyun bitti..perdeler indi ışıklar söndü
Kendimden yoruldum.
Artık tutunduğum
Güvendiğim
Yanındayken kendm olduğum
Maske takma ihtiyacı hissetmediğim
Ağlamak istediğimde özgürce ağladığım
Haykırmak istediğimde sevgimi
Sınır tanımadan haykırdığım
Sen varsın
Artık Oyunun ikici perdesini açtım
Her yer ışıl ışıl
Başak saçların deniz gözlerin umudum
Senin sevgin yarınlarım
Kendimden yorulduğum yerde seni buldum....