Arama

Hayata Dair - Sayfa 29

Güncelleme: 2 Ekim 2013 Gösterim: 267.982 Cevap: 1.657

Cevap Yaz Sayfa 29 / 166

Misafir

Ziyaretçi

23 Ağustos 2006 Mesaj #281

Ziyaretçi

gulcan, RasqutiN & virtuecat'e ÖzeL

Sponsorlu Bağlantılar

Pardon! Acaba sizi sevebilir miyim?
Neden?
Neden olacak, korkuyorum!
Korkuyor musun?
Evet ya, korkuyorum.
Cünkü seni seversem hemen huyun, suyun degisecek.
Sende sevdigim seyler farklilasacak.
Simaracaksin. Begenmez olacaksin artik beni.
Cünkü ben artik muhtac olmus olacagim sana, senin gözünde.
Öyle degil mi?
Bilmez misin?
Muhtac olmak acizliktir.
Simdi seni sevdigim icin cezalandiracaksin beni biliyorum!
Hor göreceksin.
Bekleteceksin.
Aramayacaksin.
Menfaatlerin ön plana cikacak.
Sayet menfaatlerinide sevmezsem beni sileceksin.
Yalan mi? Sileceksin iste!
Sonra her gün benden azar azar uzaklasacagini seyredip kahrolacagim.
Yahu ben bir seven'im. Yani seni sevgimle onurlandirmis bir insan.
Dünyayi ayakta tutacak insan kudretinin adidir Sevgi...
Simdi ben sevdim diye, bu kudrete ve cesarete sahip oldum diye sen beni nasil ve ne hakla cezalandirabilirsin?
Aklim almiyor. Zeka seviyem de... Insanligim da... Yüregim de...
Yok! "Seni seviyorum" cümlesini cok sarfetme eskir!
Yok! Herkese "seni seviyorum" deme, sadece asik olunca kullan!
Yok! "Seni seviyorum" demeden önce binbir hokkabazlik yap ve sirin görün
ki sevdigin sevildigi icin kendini dev aynasinda görmesin, onu inlet, süründür, aklini basina getirt, mahvet!
Neden?
Cünkü, bu makbul..
Kac.... sevsen de sevmesen de kac!
Neden?
Cünkü kacan kovalanir aptal! Kacan kovalanir...
iyi de, neden sevdigim icin kaciyorum ki? Ben kacacak ne yaptim?
Kacarak daha mi makbul olacagim? Kacarsam daha mi kiymetim anlasilacak?
Sevmek utanc verici birsey mi ki kacmam gerek?!
Anlayamiyorum...
Oysa ben zaten sevdigimi severek devlestirmisimdir.
Onun dev aynasinda kendisini yeniden devlesmesine ne gerek var ki?
Bir görebilse benim gözlerimle kendini, eminim kiskanacaktir bendeki kendisini...
Yok ama yok!
Bilmez sevgililer sevilmenin essizligini, bilmez...
Ondandir bol keseden sevgiyi böyle tuketisleri...
Ben hic simarmayan, degismeyen, yozlasmayan, ucup gitmeyen, tukenmeyen sevgi gormedim.
Artik cenaze törenleri iki türlü yapilmali. Biri bedenler icin, Digeri...
Zorla oldürülen sevgiler icin!...
Ne demis Yilmaz Erdogan, " Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim"
Anlayin artik varliklari degil, ihtimalleri sever olduk...
Neden?
Cünkü ihtimaller hayallerimizdir.
Sevmekse hayatin bir gercegi.
Hayallerimizde sevgilimiz hic degismez.
hatta "seni seviyorum" dedikce ya gözleriyle, ya elleriyle ya da tatli diliyle " beni sevdigin icin tesekkür ederim askim " der...
Tesekkür etmek?! Beni sevdigin icin...
Evet ya... Bir onurdur, bir odüldür, bir sereftir sevmek ve sevilmek.
Özgürlügümüzdür. Cesaretimizdir.. Insanligimizdir...
Ayricaligimizdir.
Ama ne yazik ki birde bütün bunlarin farkinda olamayisimizdir sevmek...
Korkuyorum. Hep sevdigim icin cezalandirildim.
Artik "seni seviyorum" derken bana tuhaf tuhaf bakmayacak varliklari istiyorum
Daha cok sevmeye niyetliyim... Bir cicek gibi... Bir hayvan gibi... Bir dag manzarasi gibi...
Bir su damlacigi gibi...
Bir kücük tomurcuk gibi henüz dogmakta olan...
Cünkü hepsinin insanlarda var olan bir büyük silahdan arindirilmisligi var.
Yani dilleri yok, dilleri! Konusamazlar...
Sadece dinlerler...
Sevginizi anlayarak hissederek dinlerler.
Onlara "Pardon! Acaba sizi sevebilir miyim? " demeniz gerekmez.
Direkt söylersiniz sevginizi hesapsizca, umarsizca...
Saymadan...
Ve sevgimi ifade edecek her türlü cilginligi hesapsizca yapmak istiyorum.
Gurur denilen sözcügü sözlüklerden cikartmak, sevdigim icin sevilerek ödüllendirilmek istiyorum...

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Misafir

Ziyaretçi

24 Ağustos 2006 Mesaj #282

Ziyaretçi

EY Hayat....

Sponsorlu Bağlantılar

Nasıl Zevk Alıyorsun Kimbilir, İnsanların Umut Dolu Kıvranışlarından...

Hoşuna Gidiyor mu, Sevdaları,Yolları, Çareleri,Umutları Kırıp Döküp Avuçlara Bırakmak..

Yere Vurduğun Her Bedenin, Bir Süre Sonra Yeniden Hayata Dönüşüyle,Gözlerin Işıldıyor mu Bir Kez Dahanın olasılığıyla.

Bazen Merak Ediyorum Göz Yaşıyla mı Besleniyorsun Sen???
Oyuncak Etmişsin İnsanları, İstediğin Zaman İstediğin Yerde Bozuveriyorsun Oyunları..
Sormuyorsun Kimseye Hazır mı Değil mi.....

Aşka Mahkum Ediyorsun,Değil Aşkını Yüreğini de Söküp Alıyorsun..
Mutluluk Veriyorsun..Değil Gülümseyişi Gözyaşını da Söküp Alıyorsun..

Sen Nasıl Bir Şeysin Hayat?
Kendimizce Zaferler Kazanıyoruz., Bir Bakıyoruz ki Aldatmaca..
Ne Zafer var Ortada Ne Kazanç.. Savaştıran Sen,Kazanan Yine Sen...
Bizim Payımıza Hep Yenilgi,Hep Yenilgi..

Senin Beni Sevmen Çok da Umrumda Değil, Ben Seni Sevmeyi Çoktan Bıraktım..Haberin Ola..!Başka Bir Hayat Yarattım Kendime..
Sen Derdine Yan...Eski Biri de Benim İçin,Hatta Ne Dersen De..
Bu Keyfe Kederliğin Buraya Kadardı....

Seninle Davam Var,Bitene Kadar......
Senden Davacıyım Hayat....
Elbet Yaşattıkların İçin Çekersin Cezanı..

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Mystic@L

Ziyaretçi

25 Ağustos 2006 Mesaj #283

Ziyaretçi

Zor gülüm zor!
Hayatı severmiş gibi yapması bile zor.
Sensizlik zor, solmuş çiçeğin yeniden açması zor,
Karanlıkta kalmış bir çocuğun hıçkırıklarını duymak da zor,
Masum bakışlı bebelerin gülümsemesini bu zamanlar görmek de zor,
Ağlayan bir gözü silmek de zor,
Bir bakıma yaşamak da zor,
Hayata atılmak gerçeklerle yüz yüze kalmak,
Dilinden düşen hecelerin soğukta donması;
Aşk şarkılarının yeniden alevlenmesi,
Yeniden mutluluk türkülerinin söylenmesi!
Zor gülüm zor.
Hayat zor herşey zor.

Gülleri solmasın diye her gün sulamak zor,
Dikene gülümsemek de öyle,
Severken gülü, dikene eli batırmamak da zor,
Zoraki gülüşlerin arkasındaki sahtekarlığı sezmek de zor,
Seni seveni bilmek, onun kim olduğunu öğrenmek de zor,
Yaşamanın asıl gayesini anlamak, onu uygulamaya sokmak,
Seni seveni bir an bile yanından ayırmamak;
Zor gülüm zor.
Hayat zor herşey zor.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

virtuecat

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #284

Ziyaretçi

İstanbul Üniversitesi'nde öğretim üyesi Alman asilli Prof. Naumark ile bir kısım talebesi Boğaziçi’nde geziye çıkarlar. Talebelerden biri prof. Naumark'a su soruyu sorar:

- Avrupa bizi neden sevmez hocam ? prof. Naumark su cevabi verir:

- Çok samimi olarak itiraf edeyim ki, Avrupalı Türkleri sevmez ve sevmesi de mümkün değildir, Asırlardır kilisenin Türk ve İslam düşmanlığı Hıristiyanların hücrelerine sinmiştir. Sebeplerine gelince:

1. Müslüman olduğunuz için sevmez. Ama faraza laik söyle dursun, Hıristiyan olsanız da size düşman olarak bakmaya devam eder.

2.Sizler farkında değilsiniz ama, onlar su gerçeğin farkındadırlar: Tarihten Türk çıkarılırsa tarih kalmaz. Osmanlı arşivi tam olarak ortaya çıkarsa, bugünkü tarihlerin yeniden yazılması gerekir.

3. Avrupa’nın pazarı idiniz. Simdi Avrupa’yı pazar yapmaya başladınız.

4. En az 400 yıl Avrupa'da sırtımızda ve ensemizde at koşturdunuz.

5. Selçuklular Anadolu'yu, Osmanlılar ise orta Avrupa ve Balkanları Haçlı ordusuna mezar ettiler.

6. Sizi silah ile yenemeyenler, sizleri kendilerine

benzeterek hakimiyet sağladılar.önce ahlaki değerlerinizi yıpratmaya başladılar giyiminizden yaşantınıza kadar sonra kendi içinizde sizi bölmeye başladılar A-B-C-D gibi

7. Selçuklu ve bilhassa Osmanlı, İslamiyet uğruna her şeyini feda etmeseydiler, İslamiyet bugün belki sadece Hicaz'da varlığını devam ettirirdi, Kaldı ki Vahhabiliği kuranlar da, İngiliz Dominyon Bakanlığı’nın adamlarıdır. Bati her yerde İslamiyet’i, sapık inançlara kanalize etti.Ama Osmanlı, Asr-i Saadet'i devam ettirdi.

8. Kilise size kin kusmaktadır. Ve sebepleri yukarıdadır.

9. Ben Türkiye'ye geldiğimde 2 üniversiteniz vardı, simdi 19 üniversite var. (O tarihte öyle idi simdi ise çok daha fazla.) Osmanlı zamanında ise her yerde bir medrese vardı tarihinize bakin her medresede bilim eğitimi vardı ilk denizaltını Osmanlının yaptığını çoğunuz bilmiyorsunuzdur belki de ama Avrupa bunu biliyor

10. Sizler, gerçek hüviyetinize döndüğünüz an Avrupa’nın refahı ve medeniyeti yıkılır.Ama sizde bunun olması bu şartlarda çok zor.

11. Yine sizler, Avrupa’nın tarihi düşmanısınız ve daima düşman olarak kalacaksınız."

Evet, almasını bilene ders ve ibretlerle dolu bir itirafname...

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Mystic@L

Ziyaretçi

27 Ağustos 2006 Mesaj #285

Ziyaretçi

ZENGINLIK, BASARI, SEVGI

Alisverise gitmek üzere evden çikan bir kadin, kapisinin karsisisindaki kaldirimda oturan bembeyaz sakalli üç yasliyi görünce önce duraksadi, sonra onlari, tüm içtenligiyle evine davet etti. Kadinin davetine yaslilardan biri yanit verdi: ''Biz hiçbir eve üçümüz birlikte gitmeyiz'' dedi. Ve kisa bir duraksamadan sonra, bir açiklama yapti: ''Sag yanimdaki bu arkadasimin adi, Zenginlik'tir'' dedi. ''Bu yanimda oturan arkadasimin adi Basari, benim adim ise Sevgi'dir."

Kendini ve arkadaslarini tanittiktan sonra Sevgi, kadina ilginç bir öneride bulundu: "Simdi evinize gidin ve esinizle basbasa verip, bir karara varin" dedi. "Içimizden yalnizca birimizi davet edebilirsiniz evinize. Hangimizi davet etmek istediginize karar verin, sonra gelin kararinizi bize bildirin.''

Kadin Sevgi'nin önerisini esine anlattiginda adam "Aman ne güzel, ne güzel" dedi. "Hangisini davet edecegimizi bize biraktiklarina göre, biz de içlerinden Zenginlik'i davet ederiz ve evimiz de bir anda zenginlige kavusmus olur."

Esinin kararina itiraz etti kadin: "Basari'yi davet etsek, daha mantikli bir karar vermis olmaz miyiz, kocacigim?" dedi. Sonra tekrar bas basa verdiler. "Aslinda galiba en iyisi Sevgi'yi davet etmek. Hem ona yardimci olmak bize de mutluluk verecek..." kararini verdiler.

Bu karar üzerine kadin kapiyi açti ve üç yasliya birden sordu: "Içinizde hanginiz Sevgi idi? Onu davet etmeye karar verdik. Lütfen buyursun..."

Sevgi ayaga kalkti, eve dogru yürümeye basladi. Arkadaslari da ayaga kalktilar ve Sevgi'nin arkasindan eve dogru yürümeye basladilar. Kadin büyük bir saskinlik ve heyecan içinde, Zenginlik ile Basari'ya sordu: "Siz niçin geliyorsunuz? Hani sadece biriniz gelebilirdi?" dedi.

Kadinin sorusuna, üç yasli birlikte cevap verdiler: "Eger içimizden yalnizca Zenginlik veya Basari'yi davet etmis olsaydiniz, diger ikimiz disarida bekleyecektik..." dediler. "Fakat siz Sevgi'yi davet etttiniz. Bu durumda üçümüz birden gelmek zorundayiz evinize.'' Ve kadinin ''Niçin?'' diye sormasini beklemeden, Zenginlik ve Basari sözlerini söyle sürdürdüler:

"Çünkü Sevgi'nin oldugu her yerde, biz zenginlik ve basari da her zaman onun yaninda oluruz...

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

kambis

Ziyaretçi

28 Ağustos 2006 Mesaj #286

Ziyaretçi

İki şey seni "vasıflı insan "yapar:
1 İradeye hakim olmak
2 Uyumlu olmak

iki şey sana "e değer" katar:
1Hitabet ve diksiyon eğitimi almak
2 Anlayarak hızlı okumayı öğrenmek

İki şey seni geri bırakır:
1 Kararsızlık
2 Cesaretsizlik

İki şey seni kaşif yapar:
1 Vasıflı çevre
2 Birazcık delilik

İki şey senin ömür boyu boşa kürek çekmemeni sağlar:
1 Baskın yeteneği bulmak
2 Cidden sevdiğin işi yapmak

İki şey başarının sırrıdır:
1 Ustalardan ustalığı öğrenmek
2 Kendini güncellemek

İki şey başarıyı mutlulukla beraber yakalamanın sırrıdır:
1 Niyetin saf (halis) olması
2 Ruhsal farkındalık

İki şey seni milyonlarca insanlardan ayırır:
1 Problemin değil çözümün parçası olmak
2Hayata ve herşeye yeni (özgün,orijinal,farklı)bakış açısıyla
yaklaşabilmek.

İki şey gelişmeyi engeller:
1 Aşırılık (mübalağa,abartı,ifrat,tefrit)
2 Felaket odaklılık

İki şey çözüm getirir:
1 Tebessüm (gülümseme,sırıtma veya kahkaha değil!)
2 Sükut (susmak)

İki şey" kalitesiz insan"ın özelliğidir:
1 Şikayetçilik
2 Gıybet,dedikodu

İki şey çözümsüz görünen problemleri bile çözer:
1 Bakış açısını değiştirmek
2 Empati yapmak (muhatabın yerine kendini koymak)

İki şey yanlış yapmanı engeller:
1 Şahıs ve olayları akıl ve kalp süzgecinden geçirmek
2 Kul hakkından korkmak

İki şey seni gözden düşürür:
1 Demagoji (laf kalabalığı)
2 Kendini ağıra satma (övme,vazgeçilmez gösterme vs...)

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Mystic@L

Ziyaretçi

28 Ağustos 2006 Mesaj #287

Ziyaretçi

Yaşamaya Dair-1 Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesala,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani, bütün işin gücün yaşamak olacak.

Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani, o derece, öylesine ki,
mesala, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut, kocaman gözlüklerin,
bembeyaz gömleğinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel, en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.

Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesala, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak, yani ağır bastığından.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Misafir

Ziyaretçi

31 Ağustos 2006 Mesaj #288

Ziyaretçi

Dörtlerin Gecesi

(Ateşin ve Güneşin Çocukları)

(...)

Özlenen ateş yakılmıştı sonunda

Elden ele bütün dünyaya taşınmıştı

Kıvılcım dansıydı gözlerdeki sevinç

Kavga dağlarda bilinci kuşanmış

Zindanlarda dirence sarılmıştı

Ve haykıran dudaklar

Her ihanet vakti çöl çöl yarılmıştı

...oOo...

Bir ağıttır belki Ağrı'da Zilan deresi

Dersim'de Lac deresi bir kanlı şiir

Oysa bir destandı Diyarbakır kalesi

Ve Diyarbakır zindanında

Ateşle sevişen 'dörtlerin gecesi'

Ne ki zindan - ne ki tutsak olmak

Ne ki kavga - ne ki dağlarda vurulmak

Bir sehpada idam olmak ne ki

İhanet utancıyla yaşamak var ya hani

Onursuzluğun lağım çukurunda yok olmak

Üniformalı bir Dehak önünde durmak

Ve beyninin içindekileri bir bir kusmak

Sonra bir et yığınına dönüşüp kalmak

İşte buydu Diyarbakır zindanında yaşamak

Sesler ihanete dönüşürdü her gece

Bir tas çorba - bir dilim ekmek uğruna

İhanetler acılara dönüşürdü kalleşçe

Acılar hep türkülere vururdu kendini

Etten ve kemikten insan olur mu

Beyinsiz insan ayakta durur mu

Aynı kavgaya gönlünü verenler

Dostunu ihanet ile vurur mu

O zindan ki zincir sesidir şarkısı

Her sözünde bir çığlık yükselir

Her notasında bin öfke

Her dizesinde bin isyan beslenir

İsyan şiirlere

Şiirler yüreklere seslenir

O zindan ki her yemek vakti

Tutsak ağızları kanla süslenir

Onur kaleleri yıkılırken birer birer

Yüreklerde dal budak salar ihanetler

Ve düşman kasetinde ü'ç önder

Beyinlerini kusarak düşmana sergiler

Aynı anda sıradan bir nefer

Hiç aldırmadan önderlerinin sesine

Tutsaklık içinde özgürlüğü söyler

Sus dostum sus - sözün yarıda kalsın

Özgürlük dilinde kilitli kalsın

Başlar eğilse de açılsın gözler

Konuşan önderler geride kalsın

Ne zaman umutsuzluk çökse direncin kıyısına

Bir acı saplanır yüreğin tam ortasına

Koğuşlar susar

Parmaklıklar durur

Ranzalarda küllenen umutlar ağlar

Geriye doğru atılan her adım

Yakılan ateş üstüne yağmur diye yağar

Anlatılmaz bir destandır yaşanan

Ne söze gelir ne saza

Kırbaçlar sopalara ve zincirlere karışır

Ölüler ayaklara dolanır geceleri

Kanlı battaniyelere sarılır

Her direnişte tabutlarla çıkılır dışarı

Gözyaşları zılgıt seslerine katılır

Elleri hep koynunda kalır kızların

Anaların gözleri dikenli tellere takılır

Bir acılı sessizlik sarar yürekleri

Dicle'nin suları susuzluğa çakılır

Kale burçlarındaki akbabalara

Ve üniformalar giyinmiş yeni Dehak'lara

Yalnızca zindanın mazgallarından bakılır

Bir adam çoğalır bir başına hücresinde

Yüreği Kawa'dadır gözleri Babek'te

Ateşler yanarken dağ doruklarında

İhanet zindan karanlığında kol gezmekte

Kawa'lara Babek'lere bir yandaş gerek

Bu zindan karanlığına bir ateş gerek

Çevrilen ihanet çarkını kırmak için

Ölümü göğüsleyecek bir yoldaş gerek

Bir anda yırtılır zindan karanlıkları

Sessiz bir gürültüyle sarsılır duvarlar

Patlar bir beyinde Newroz ışıkları

Ey ateşin ve güneşin çocukları

Hani bilincin sesi yüreklerimizde

Gözlerimizde inancın sancakları nerede

Bu gidişe dur demek gerekir bilirim

Hücrede her saniyeyi bir yıl eylerim

Bir ateş yaktık sönmesin diye hiçbir yerde

O ateş sönerse yaşamayı neylerim

Bu yüzden ü'ç kibrit ile Newroz günü

Yüreğimi sizlere armağan eylerim

Ü'ç kibriti bayrak diye devralan

Ki dağları delip dostlarına yol kılan

Haykırdı ölüm haberini önde gidenin

Özgürlüğü zindan karanlığında güneşleyenin

Ey bu kavgaya gönül verenler

Ser yerine sır verenler

Serden geçip de sır vermeyenler

Bu zindan karanlığı yırtılsın diye

Bu ihanet duvarları yıkılsın diye

Newroz gecesi bir önder

Ateşi bedeniyle zindanlara taşımıştır

Ölürken bile hücresinde

Bizlere kıştan baharı muştulamıştır

Ateşi saraylara - kömürlerde değil

Bir ışık uğruna yüreğinde yakmıştır

Silinmiyordu gözlerden süzülen yaşlar

Aksın diyordu herkes - aksın

Ağlamayı unutmuş gözler ağlasın

Gözyaşları alev alev harlansın

Dudaklarda tutuşup dillerde şahlansın

Ölen artık yüreklerde bir bayraktır

İhanet yolunda durulan bir duraktır

Karanlıkta bir çingi ateş

Körlere yol gösteren bir ışıktır

Atılan zılgıtlar bir başkadır o gün

Bir bayram günü ölümü sevmek

Ölümsüzlüğe duyulan bir aşkadır o gün

Dolaştı ü'ç kibrit elden ele sessizce

Hücreden hücreye

Koğuştan koğuşa gizlice

Konuşuldu uğrun uğrun

Tartışıldı geceler boyu ince ince

Zindandan dağlara vurdu şavkını

Dağlardan en kalabalık kentlere

Dallarda çiçeklere verdi rengini

Nehirlerde en coşkulu köpüklere

Dolaştı yurdunu boydan boya

Sazda kırılmayan tel

Dilde susmayan söz oldu türkülere

Zindanda yürekler yine baskıda

Eller bağlı - gövdeler askıda

Ü'ç kibritin ateşi sönsün istenir

İnançlar ihanete dönsün istenir

Düşünceler zincire

Sevgiler prangaya vurulsun istenir

Yüreklerde çağlayan özgürlük suyu

Bulana bulana durulsun istenir

Üniformalı bir Dehak'ın şahsında

Zalimin zulmü kurulsun istenir

Baskılar yetmezse itirafta bulunmalara

Yapılan itiraflar dinletilir tutsaklara

İşte biri - biri daha - biri daha

Susardı bütün koğuşlar

Dönerdi bir anda sessiz mezarlara

Ve çığlık çığlığa o sessizlik

Binlerce öfkeyi

Binlerce isyanı doldururdu bakışlara

Ü'ç kibriti dörtlemek derdi bir ses

Dört kibriti beslemek

Ve ölümü isyan ateşleriyle düşlemek

Bir koğuş vardı koğuşlar içinde

Ü'ç kibriti dörtleyenler yatardı içinde

Dört yıldız gibiydiler yıldızlar içinde

Teslimiyete gönül verilirken önlerinde

Ateşi çoğaltarak yakmak gerek dediler

Ölüme yaşamak diye bakmak gerek dediler

Sönüyorsa yakılan ateşler birer birer

Ateşi bedenlerde çoğaltmak gerek dediler

Oturdular her gece diz dize

Önce ölümü sevmeyi öğrendiler

Ve ölümde ölümsüzlüğün rengini gördüler

Karardan Önce yurtlarında kalanlarını

Çiçeklerinde açanlarını sordular

Düş değildi yaşayıp gördükleri

Sözlerini gelecek adına bir düş diye

Dördü bir ağızdan hayra yordular

Binlerce tutsak içinde

Ve en kanlı kudurmuşluğunda vahşetin

Ölüm cehenneminde bir cennet kurdular

Havasızlık içinde veremler yaratılırken

Gardiyan hakimler ve savcı çavuşlarla

Her gece mahkemeler kurulurken

İnsanlar soyundurulup makatlar aranırken

Hangi kuş konardı zindan penceresine

Ve makatlara sigara takılıp yakılırken

İnsanlar dört ayak ile yürütülürken

Hangi bayrak çekilirdi onur kalesine

Ü'ç kibriti yüreklerinde dörtleyenler

Açlığın ve yoksulluğun kötülüğünü gördüler

Ama hiçbir şeyin

Boyun eğmekten daha kötü olmadığını

Ve boyun eğenlerin

Yarınlara kalmadığını bildiler

Her kötülüğün daha kötüsünü tartışıp

Gözlerinde bütün korkuları sildiler

Binlerce baskıdan ve küfürden sonra

Newroz ateşi yakıp şiirler söylediler

O günün adını milat koyup

Ü'ç kibrit öncesi

Ve ü'ç kibrit sonrası dediler

Ötsün diye kendi yuvasında kuş

Açsın diye kendi dalında çiçek

Gördüler ki yepyeni kibritler gerek

Ateş olup yanmaktaysa bütün gerçek

Yanarken türkü söyleyen canlar gerek

Ateşi kanıyla tutuşturanlar gerek

Patladı zindanlarda yepyeni bir isyan seli

Ölümdür sınayan insan yiğitliğini

Ölümü bedenimizde boğmak gerek

Ölümsüzlüğe varıp ölümlerde

Dağlarda kır çiçeklerince çoğalmak gerek

Ölümü gamzelerde çiçeklemek ve gülmek

Gülmek ki yaşama bilenmek demek

İlle de insan sıcağı kokarken koğuşlar

Gülmek ki

Kurumuş derelerde sellenmek demek

Çol kuraklığında güllenmek demek

Var git dostum var git

Kendin al bu gece nöbeti

Bu gece ölmek

Sonsuz bir ölümsüzlüğe yürümek demek

Aylardan mayıs ki dallarda çiçektir

Toprakta bereket ve doğada renktir

İnançta güzellik ve zamanda gelecektir

Dört yoldaş o gün baharın koynuna girdiler

Ölümün alçaldığını gözleriyle gördüler

Gömleklerini - kalemlerini ve saatlerini

Anılsınlar diye sevdiklerine verdiler

Ve dört ağızdan ü'ç kibritin ışıklı sesini

Gök gürültüsünü çıldırtarak gürlediler

Bu ihanet girdabında boğulmadan

Şahsımızda davamız son bulmadan

Ve geriye dönüşler virus gibi çoğalmadan

Canımızla bu ihanet çarkına dur demeliyiz

Onur bayraklarını göğsümüze dikmeliyiz

Kawa'nın örsüne koyup davamızı

Yüreklerimizi körüklenen ateşlere sürmeliyiz

Bu zindanda yolumuz aydınlıktır artık

Ü'ç kibriti dörtle çarpıp bu gece

Bütün şehitlere konuk gitmeliyiz

Saat dörtte dört canın etrafı dört duvar

Duvarların ötesi mayıs gülleri ve bahar

Analar ve bacılar ağlayacakmış ne çıkar

Bu gece 'dörtlerin gecesi'

Dört göğüste yar diye yalnızca ateş yanar

Biri nöbet tutar - biri bildiri yazar

Diğerleri dört kişilik bir ateş kurar

Zindan sessiz - zindan canlı bir mezar

Gökyüzünde bir anda dört yıldız kayar

Bütün dostlar uykuda

Dörtlerin gözlerinde yalnız ateş var

Dimdik başlarla

Emin ve kararlı bakışlarla

İhaneti durdurmak için ateşe yürüyorlar

Dördü de yaşamaya sevdalı

Özgürlüğe nişanlıydılar

Tutsaklık kesmişti mutluluk yollarını

Bu zindanda ölüme nikahlıydılar

Bu ölüm ki özgürlüğün ilk adımı

Tutsaklığın ve ihanetin kırılma anı

Takvimde on yedi mayıs kalkar

On sekiz mayıs dörtlere bakar

Dışarda güne hazırlanırken tomurcuklar

Dört candan başka uykudadır bütün tutsaklar

Dağ - taş ve zindan uykudadır

Yalnızca dört özgürlük yolcusu

O gece ölüme hesap sormaktadır

Yıllar boyu işkenceler içinde

İhanetler ve direnmeler içinde

Beklediler - beklediler de gelmedi ölüm

Tuttular yakasından koydular önlerine

Konuş be ölüm - konuş dediler

Biz büyürüz sen böyle küçüldükçe

Seninle kavgamız insanlık tarihiyledir

Prometheus'tan Spartakus'e

Bruna'dan Che Guewera'ya

Vr Kawa'dan bizlere dek ateş iledir

Gel de bağdaş kur soframıza ey ölüm

Senin alçaldığını görmek

Özgürlük adına sunulan canlar iledir

Zindan sessiz - zindan canlı bir mezar

Dört can el ele bir demire sarıldılar

Tinerler - neftler ve boyalar

Zindanda dört can

Kazan altında betona çakılmış birer çiviydiler

Demirin beline sarılmış dört perçindiler

Ve bir potada erimeye hazır cevherdiler

Haykırdı ü'ç kibrit yolunda önde giden

Ateşi zindanlardan kentlere götüren

Tamam mıyız

Ü'ç yerine dört kibrit çıkarıp cebinden

Yaktı yüreğindeki korlanan ateşten

Tutuşan ateş

Patlayan tinerlerin ve neftlerin sesi

Dokunmasın hiç kimse

Bu gece dörtlerin özgürlük gecesi

Dört bin yılda yazılmış bir destanın

Güneş diliyle söylenmiş ilk hecesi

Böyle tutuşur - böyle yanar ancak

Uzay çağında bir zindan gecesi

...oOo...

Bir havar yükseldi zindandan kırlara

Dört ateşten dört kıvılcım düştü dağlara

Dağlar tutuşup indi bağlara

Dört ayrı ses yükseldi her ateşten

Söndürmeyin ateşi

Üfleyin korlara - üfleyin korlara

(...)

Yak artık canlarla yakılan ateşleri

Yak ki açılsın dünyanın körelmiş gözleri

Yak ki yırtılsın geceler ışığınla

Yak ki tarihi yeniden başlatsın

Kawa'nın -ü'ç kibritin ve dörtlerin sözleri

Yak ki yayılsın dünyaya

Ateşin ve güneşin ölümsüz sesi

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

virtuecat

Ziyaretçi

2 Eylül 2006 Mesaj #289

Ziyaretçi

1. Mikrodalga fırına kazara şifrenizi
girersiniz... 2. Yıllardır gerçek kartlarla solitaire
oynamamışsınızdır...
3. 3 kişilik ailenize ulaşmak için elinizde
15 farkli telefon numarası vardır...
4. Yan masanızda oturan kişiye e-mail atarsınız...
5. Aileniz ve yakın dostlarınızla görüşememe
nedeniniz email adresleri olmamasıdır...
6. Uzun çalışma temposunun ardından eve
gittiğinizde telefonu hala isteyken cevapladığınız
gibi acıyorsunuzdur...
7. Evden bir yeri ararken, dış hatta çıkış
yapmak için "9"u tuşlarsınız...
8. Aynı masada 4 senedir çalışmanıza rağmen, 3
farklı şirket için çalışmışsınızdır...
10. Şirketinizin küçülme kararını gece haberlerinden
öğrenirsiniz...
11. Patronunuzun sizin yaptığınız işleri yapabilme
becerisi yoktur...
12.Televizyonda izlediğiniz her reklamın altında web
adresi vardır...
13. Cep telefonunuzu almadan evden çıkmak, ki 15 yıl
once hiç bir etkisi yoktu, artık sizin için bir
panik nedenidir ve apar topar eve cep telefonunuzu
almak için geri dönersiniz...
14. Sabah uyandığınızda kahvaltı yapmadan internete
girersiniz...
15.Bu yazılanları onaylıyor ve gülüyorsunuzdur...
16. Daha kötüsü bu e-maili kimlere ileteceğiniz
kafanızda hemen canlanmıştır...
17. Listede 9 numaranın olmadığını fark edemeyecek
kadar mesşgulsünüzdür...
18. Yukarı bakıp 9 numaranın olup olmadığını kontrol
etmişsinizdir.
Ve simdi KENDİNİZE GÜLÜYORSUNUZDUR !

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla

Mystic@L

Ziyaretçi

2 Eylül 2006 Mesaj #290

Ziyaretçi

Aşkın ö(lüm) Hali..

Hoşçakal sevgilim;

hoşçakalın tüm sessiz terkedilişler,
kaçamak Beyoğlu sevişmeleri
her metrekaresine anılar ektiğim serseristanbul hoşçakal,
hoşçakalın iki çay bardağı arasına sıkıştırılmış önyargılar,
korkular ve kalabalıklardaki yalnızlar,
kilometrelerin yuttuğu dostlar,dostluklar,
yeni sayfalarda birbirini kandıranlar
yaşananlar ve yarım kalanlar
gözyaşıyla demlenmiş tüm yakışıklı sevdalar
zerdali ağacları,erguvanlar,
otobüs durakları
iskeleler,ezan sesleri ve acıklı türküler..
bu sevdanın tüm masum tanıkları hoşçakalın..

her şiirde bir son
her şairde bir şiir besleyen hayat
hoşçakal..

BEĞEN Paylaş Paylaş

Cevapla