Sonsuz Aşk - Sayfa 110

Faklıydın

Tam bir yıl geçti aradan

Bilirsin
Bizler için
Sıradan

Kucakladığında
Seni
Yaradan

Zamandı
Beni kızdıran

Lakin
Gidilmiyordu

"Sıradan"

Yaşamamıştın ki !

"Hakan" a ...

Kaynak: Nefes ÇiçeğiÖncel İpekçi |

Delirdim Sensizliğinle


Aşkından deli, divane olan şu kalbim.
Yine yanlız geceler de seni beklemekte.
Sevgini her gün daha da hisseder oldum.
Özlemin, umutsuzluğumla birleşti kalbim de.


Bitmeyen bir sızı var içimde..
Sensizlik yüreğimi daraltıyor benliğim de.
Ruh gibi, dolaşıyorum evim de.
Seni yaşıyorum her yer de tüm gecelerim de.


Dar bir boğazdayım sanki, ilerlemek zor bu yerde.
Sana ulaşamamak, sana kavuşamamak tüm benliğimde.
Bitsin bu ayrılık, seni yaşamak istiyorum bedenim de.
Tek umudum sensin, kurban olayım seni veren Rabbime.


Çiçekler açtı bak, benim gönül bahçem de.
Ellerinin dokunuşunu özledim ellerim de.
O güzel kokunu özledim tüm tenin de.
Fallarımda ayrılık çıkıyordu. Bu ayrılığı yaşadım seninle.


Şu canıma tak dedirttin Artık delirdim sensizliğinle.
Özledim gülüm özledim seni,eskisi gibi olsak artık seninle.

Yüreğim ne dediyse onu dinledim ben.
Kimi işaret ettiyse ona yöneldim.
Şimdi sen diyor da başka bir şey demiyor.
Ansızın bastıran bir yağmura hazırlıksız yakalanır ya insan,
işte öyle ıslattı beni aşkın.
Seni bekledim ben.
Yüreğimdeki heyecanı, gözlerimdeki yeşili,
dudaklarımdaki ateşi, ellerimdeki titremeyi,
küçük dokunuşları sana sakladım.

Ne sen beni bilirdin ne ben seni
ama bir yerlerdeydin ve mutlaka gelecektin.
Ve bir gün çıktın karşıma.
İşte o gün sevdaya dair ne kadar tortu varsa içimde eridi gitti.
Çocuk oldum yeniden.
Hani bıraksan yemyeşil bir kırda
bağıra çağıra şarkı söyleyip koşarım.
Seni bulmanın coskusunu hiç bitmeyecek bir enerjiyle yaşarım.
Seninle yep yeni bir hayatın başladığını biliyorum.
O hayatın içinde vazgeçilmez kıldığım tek şey sensin.
Bilirim, bu şarkı korkutur bazen insanı.
Neler oluyor diye sormadan
bir duygu selinin içinde bulursun kendini.
Ama zaten aşk öyle bir şey değil midir?
Sorarsan planlarsan onun adına aşk denir mi?
Bırak kendini, bırak ki aşkın büyüsü sarsın seni.
Kendini o eşsiz duyguların ferahlığına bırak.
Tut elimi birlikte çıkalım bu yolculuğa.
Yarınsız zamanların iki yolcusu olalım.
Kaygısızca yaşayalım aşkı, eriyelim birbirimizde.
Yüreklerimiz birbirimiz için atsın,
soluklarımız birbirine karışsın
Tutkunun alevleri dalga dalga sararken bedenlerimizi.
Gidersen... Gözümdeki son parıltıyı da alır götürürsün.
Bir zemherenin ortasında titrerken bırakırsın beni.
Ama merak etme ayakta kalırım ben.
Tıpkı fırtınaların boynunu eğip yıkamadığı kavak ağaçları gibi.
Senden bana yadigâr kalan her anıyı
bir kez daha bir kez daha yaşarım.
Aşkım da benden yadigar kalır sana...

Y.B

Duvarda asılı siyahbeyaz resmin,
Aklımda gülüşün, dudaklarımda ismin,
Kulaklarıma yer etmiş artık sesin,
Nerdesin be zalım nerdesin.

Uyurken bile rüyalarımdasın,
Ne yanımda, ne karşımdasın,
Gitmedim diyorsun bide, ne yandasın,
İsyan etsende bu söze zalımsın.

Bu kadar zor olduğunu bir bilseydim,
Düşmezdim üstüne bu kadar sevmeseydim,
Keşke yıkmasaydın benide ölseydim,
Tüm zalımlığına gülüp geçebilseydim.

Şimdi yokum işte mutlumusun,
Hala gülebileceğinden umutlu musun,
Varsa bir hatam söyle herkes duysun,
İsteğin buysa, ölümüm bir zalımdan olsun.

Kendini benim yerime koy demiştin,
Ne yapsam ne etsem sevmemiştin,
Daha aşkı bardağa koyup içmemiştin,
Zalım olduğunuda, bana hiç söylememiştin.

Şimdi sen başka yolda ben başka,
Yazık oldu bendeki tertemiz aşka,
Sen bir serçesin daha, bense bir anka,
Gün gelir zalımda düşer felekteki çarka.

Belki çok sevinçlisin, belki kederli,
Belki beni anarsın gördünmü bir sevgili.
Gün gelir seni de üzer bu hayatın seli.
Sen ne kadar zalımsan bende o kadar deli.

Tatlısın dedim inanmadın,
Cadısın dedim aldırmadın,
Hep öne eğdin başınıda kaldırmadın,
Ben sana aşık sense zalımdın.

Bu şiiri belki sağır sultan duyar,
Bu kadar sevsem canlanırdı taş duvar,
Şu aşkımı gören kim olsa ağlar,
Ama hazırlan zalım, ahirette hesabım var.

Avcılar - 2005
Hakan Koç |

Bana Seni Gerek Seni


Aşkın aldı benden beni,
Bana seni gerek seni;
Ben yanarım dünü, günü,
Bana seni gerek seni,..

Aşkın, âşıklar öldürür.
Aşk denizine daldırır
Tecelli ile doldurur
Bana seni gerek seni.

Sofilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leylâ gerek
Bana seni, gerek seni.

Yunus durur benim adım
Gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksudum
Bana seni gerek seni...