Sonsuz Aşk - Sayfa 154

Canım Sevgilim,



Daha dakikalar öncesinde yanımdaydın, elele, gözgöze, dizdize.

Sesinin masalları andıran tınısı kulağımdan kalbime akıp bir nakış gibi işleniyordu...

Daha az önceydi...

Biraz önce...

Avuçlarının teri avuçlarımın içindeydi... Buluşuyordu tuzlarımız avucumuza sığdırdığımız gönlü sevgiyle dolu denizimizde...

Teninin yasemin çiçeğini andıran ıtırı tenimde...

Bana senden kalan bir alışkanlık bu...

?Kokunu özlemek?

Daha şimdi gitmene rağmen ?kokunu özledim? sevgilim, yasemin çiçeğim, bahar dalım...

Şimdi tek başıma geçtiğim bu yoldan yalnız yürümek ne acı keder böyle...

Kadıköy?ün o kalabalığı, uğultusu yok sanki... Kafamda birbiri içine geçmiş bir top yumaklaşan anılarımdan ve düşlerimden başka birşey kalmadı ellerimde...

Şehir bomboş ve boyutsuz... Bir derinliği yok bu ürpererek umarsızca geçtiğim loş sokakların...

Bu renk cümbüşünün içinde öylesine soğuk, öylesine yalnız ve öylesine bilinçsiz ki adımlarım...

Rüzgarın çaldığı bir ıslıktan başka birşey yok bu sessizlikte...

Yırtıcı bir ıssızlık... Yalnızca ıssızlık...

Bir balıkçı ipi ilmek ilmek boğazımda, düğümleniyor sanki durmaksızın...

Ardından dökülen birkaç temiz gözyaşı sayfalar dolusu...

Umutlar olmasaydı belki, o bembeyaz süt kesiği umutlar...

Dayanılmazdı özlemin...

Seni bırakmak ve arkandan el sallamak bu kadar kolay olmazdı inan bana sevgilim...

Yalnızım... Çaresiz ve umarsız...

Koskoca bir şehir var etrafımda, yeni doğacak güne hazırlanıyor gökyüzü...

Birşeylerin sevincindeler insanlar...

Neşesinde...

Koşuyorlar durmadan heyecanla...

Ses yok... Ekosuz ve öksüz bir şehir...

Sadece hızla akıp giden birşeyler var çevremde.

Donakaldım işte olduğum yerde...

Burdayım hala, bıraktığın yerde...

İlerlese de adımlarım bir fit ileriye gitmiyor benliğim...

Bu mayıs akşamında yoluna gitmek istiyor ayaklarım...

-Mayıs biraz özlem, biraz umut, biraz da yoksul akşamlardır-

Öyle yorgunum ki özleminle...

Verdiğin o bahar çiçeği Hüsnü Yusuflarım solacak saksımda biliyorum...

ve ben birkez daha anlayıp gidişinin üzerinden nice zaman geçtiğini binlerce kez binlerce kez daha ağır bir şiddetle özlemeye devam edeceğim seni...

İster yaz gelsin şimdi ister yeşil bir bahar... Gözlerim değmedikçe gözbebeğine...

Bu güzelliklerin farkına varmadan yaşayacağım mevsimleri...

Her adımda yalnızlığın çivisi ayaklarıma batsa da...

Usulca evime dönüyorum...

Ellerini bir kez daha tutmayı delice bir istekle bekliyorum...



Sonsuzum...



Canım sevgilim...



SEMA YONTAR

Aşk, iyi geceler öpücügünü uzun tutmaktir. Beklentidir.
Aşk, delicesine flört ederken yanindakinin hiçbir sey yapmama hakkini teslim etmektir. Saygidir.
Aşk, zaaflariniz oldugunu ortaya çikarir. Kabullenmektir.
Aşk, simdi zamani degil diye beklemeyi bilmektir. Sabirdir.
Aşk, saçlarda baslayip topuklarda biten bir gezintidir. Kesiftir
Aşk, Seviselim demeden sevismek, yanindakinin ne istedigini bilmektir.Anlasmaktir.
Aşk, baglandigini sandiginda, karsindakine hayir deme sansini tanimaktir.Inceliktir.
Aşk, korumaktir. Sorumluluktur.
Aşk, ciddi bir tokalasmayi kikirdamaya dönüstürmektir. Mizahtir.
Aşk, durma yoksa seni öldürürüm lafini duymaktir. Şehvettir.
Aşk, evinizdeki her seyin yerinin degistirilmesini kabullenmektir. Teslimiyettir.
Aşk, sevgilinizin ne oldugunu bütün çiplakligiyla görmektir. Gerçektir.
Aşk, saatin kaç oldugunu bilip aldirmamaktir. Nesedir.
Aşk, sizi kucaklayan kollarin, gittikçe daha çok sarilmasidir.Mutluluktur.
Aşk, gecenin bir vaktinde sen uyu, benim gitmem gerek dediginizde,uyanik kalip seni biraz daha görmeyi tercih ederim cevabini almaktir. Sicakliktir.
Aşk, tanidiginizi zannettiginiz insanin yeni yanlarini kesfetmektir. Tazeliktir.
Aşk, uyandiginizda rüyanizi yaninizda bulmanizdir. Düslerin gerçek olmasidir.
Aşk, kocaman yatagin üçte birine sikismaktir. Yakinliktir.
Aşk, evin anahtarkidan bir kopya daha yaptirmaktir. Güvendir.yatagin üçte birine sikismaktir. Yakinliktir.
Aşk, evin anahtarkidan bir kopya daha yaptirmaktir. Güvendir.
Aşk, hosçakal dedikten sonra tekrar karsilasacagini bilmektir.Kaderdir.
Aşk, gerindiginde sizlayan vücut lafinin anlamini bilmektir. Derstir.
Aşk, ecza dolabini açtiginda, dismacunu kapagini kapatilmamis bulmaktir. Uyumdur.
Aşk, hosçakal dedikten sonra tekrar karsilasacagini bilmektir.Kaderdir.
Aşk, gerindiginde sizlayan vücut lafinin anlamini bilmektir. Derstir.
Aşk, ecza dolabini açtiginda, dismacunu kapagini kapatilmamis bulmaktir. Uyumdur.
Aşk, pencereden disariya baktiginda kiminle oldugunu hatirlamaktir. Düsüncedir.
Aşk, rüzgarin agaçlarin arasinda dolasirken çikardigi sesi dinleyip sevgilisinin yaninda olmadigina hayiflanmaktir.Yalnizliktir.
Aşk, asla anlatilmayacak hikayelerdir. Özeldir. Kiymetini Bilene Tabiiiii
her insan aşık olmak ister tabikide ama doğru kişiyemi aşık onu bilemez ben o doğru kişiyi arıyorum

Farkindamisin...
Kirdim sana siir yazan elimi.
Kestim ismini sayiklayan dilimi.
Kör ettim resmine bakan gözlerimi.
Ve kesecektim senin olan kalbimi;
yapamadim.. farkinda misin,
sana kiyamadim..
Ahmet Arslan

SEN

ve gözlerin gelir aklıma
ve sözlerin
gidişin gitmiyor gözümün önünden
ve izleri derin
ilk değilsin bu senin de bildiğin
ve yine biliyorsun
sen son sevdiğim
şimdi uzaklardasın
ben çamlar arasında bir hastane odasında
ciğerimde bir ince hastalık
içimde kapanmak bilmeyen bir yara
ve sanki elimde inadına bir sigara
biliyorum dönmeyeceksin
hatta arkana bile bakmazsın
gün gelir belki bir yuva kurarsın
oğlun olsa benim adımı koyar mısın
gittin
dağ gibi sevdamı devirip ardında
gittin
allahaısmarladık bile demedin
sazlar çalınır çamlıcanın bahçelerinde
o şarkıyı bir daha hiç söylemedim
şimdi elimde bir bardak çay
ve dudağımda buruk bir tebessüm
kendi kendimi üzmemeye söz verdim
ve ben seni hayatımın bir musalla taşına en yakın yerinde sevdim
ısrar etmedin kendine beni sev diye
beyaz bulutlar gibi sırtını rüzgarlara verip gittin
bense durdum ve bekledim
ve ben seni hayatımın bir musalla taşına en yakın yerinde sevdim

SEN GÖRMESENDE HER GECE SENİNLEYİM

Güneş yavaş yavaş karanlığa bırakıyor kendini
Tüm kuşlar,insanlar yavaş yavaş kayboluyor
Bir karanlık çöküyor ne olduğunu anlamadan
Karanlığa hapsolmuş her şey ortaya çıkıyor kaçmak istercesine
Karanlıkta bir aydınlık arıyorlar
Gökte parlayan aya yıldıza uçuyorlar
Seyre dalıyorum biranda dünyayı
Yürüyorum yürüyorum yollar bitmiyor
Karanlık yol vermiyor…
Uzaktan çok uzaktan fesleğen kokuları geliyor
Bilmediğim bir yolda duyduğum kokuya gidiyorum
Korkuyorum sanki her şey üstüme geliyor
Gece yol vermiyor…
Güçsüz düşüyorum,ağlıyorum
Durmak istemiyorum
Durduğum an karanlığın içine haps olacağım
Yalvarıyorum tanrıya bu gün güneş erken doğsun diye
Sanki dünyanın sonu geliyor bu gece
Sanki güneş artık doğmayacak…
Gözlerimi kapatıp fesleğen kokusunu içime çektiğimde
Bir damla yaş geliyor gözümden ve
Aklıma geliyor çimen gözlerin
Hıçkırıklara boğularak ağlıyorum ve koşuyorum
Bilmediğim yolda sana koşuyorum
Gelemiyorum sana…
Hıçkırıklara boğularak ağlıyor
Sonsuzluğa doğru düşerken tutunacak bir dal arıyorum
İçimden Allah’a yalvarıyor
Son defa son bir defa göreyim diyorum…
Karşımda beliriyorsun birden
Ama dokunamıyorum yaklaşamıyorum sana
Elveda diyorsun gözlerimin içine bakarak
Sonra bende haps oluyorum karanlığa
Gece beni karanlığa mahkum ediyor
Artık güneş doğmayacak sabahlarıma
Ağlıyorum hiç durmadan
Ağlıyorum ama güneş doğmayacak diye değil
Ağlıyorum seni bir daha göremeyeceğim,
Sesini duyamayacağım diye.
Son elvedan çınlıyor kulaklarımda
Tanrı acıyor bana acıyor yanan yüreğime
Bir anda gökte bir yıldız oluyorum
Bir ses duyuyorum ‘ artık sevdiğini görebileceksin ’
Her gece seni izliyorum
Gök yüzüne baktığında beni görmen için daha çok parlıyorum
Bana baktığın an bir yıldız kayıyor sonsuzluğa
Şükrediyorum Allah’a
O güzel çimen gözlerini gördüğüm için
Artık görmüyorsun beni unutmuştur diyorsun içinden
Ama ben her gece senin nöbetini tutuyorum sevgilim…

aşk bu işte

böylesine severken seni

Seni böylesine severken yokluğunu düşünmek kahrediyordu beni. Aramzıdaki mesafe umrumda değildi. Uzakte da olsan sen her zaman benimleydin. Yemekyerken, müzik dinlerken, yatağıma uzandığımda yanımdaydı hayalin. Artık senden başka bir şey düşünemez olmuştum. Aldırmıyordum geçen zamana ne de olsa her saniyesi her sanisesi seninle geçiyordu. Sabahlara kadar seni hayal ediyordum. Ne çok özlemişim seni bir bilsen.. Gece rüyaklarımda gündüz hayalerimdeydin. Uzakta bile olsan benimleydin. Her gelişinde umudum nefesim oluyordun. Her glişind ebir öncekinden daha çok heyecanlanıyordum. Son dakikalar geçmek bilmiyordu bir türlü. Sana bir an önce sarılmaktan başka bir şey düşünemiyordum. Yanımda olduğun zaman gözlerimin içi gülüyordu. İçimdeki çocuğu susturamıyordum. Beni öpüyordun. Nasıl bir duygudur bu bilir misin? Böylesine severken seni bir gün geldi artık gözlerindeki o pırıltıyı göremez oldum. O gözler benim değilmiydi artık? Hayat bana oyun mu oynuyordu yoksa? Önce seni çıkardı karşıma, rolleri verdi ve sonra oyunu oyunu haber vermeden bitiriverdi. Seni benden almalı mıydı hayat? Böylesine sevmişken seni, daha fazla uzatamazmıydı bu oyunu? Gitmeni hiç istemiyordum. Gidişinle yitecekdi umutlarım, gidişinle kesilecekti nefesim. Senin yokluğunu kim dolduracaktı? Kim süsleyecekti hayallerimi ? Kimi düşünecektim o bitmez tükenmez gecelerde ? Gittin gideli yalnızım buralarda. Bir öpüşün bir gülüşün yetecek hayata dönmeme. Böylesine severken seni, bu karanlık gecelere mahkum etme beni