Sonsuz Aşk - Sayfa 152

Aşkın ahını aldık
Bizli sevdalar dururken yabancı olduk.Gitmeseydin ikinci el sevdalara sığınmazdı yürek.Yalnızlığım sana sensiz sevdalara.Yabancı bakışlarda anlamı yok gözlerin.Bakışlarını özledim...
Herkes güneşe hasret ben geceye,kimse ağladığımı görmesin diye.En zifiri karanlığında bile gizleyemedim göz yaşlarımı onlara en yakın bendim acıyı bi ben bildim,oysa ellerinle silmeni isterdim sen dokunmadıkça durmayacaktı biliyordum durmadı da.
Sen yüzümdeki nemi yağmurdan mı sandın,sendendi!!!

Aşka yakışamadık
Gitmeseydin yakışırdık oysa misafir sevdaları kabul etmiyorum.Acını içtiğim yeter boğuluyorum...Dön düşmesin düşler bıraktığın boşluktan.Duymuyor musun seni seviyorum...Sesim eksik mi geldi ulaşmadı mı sana???

Aşk bize küstü
Yalnızlığım yabandı,acısı dinmedi hala.Dönsen doyardım sana kana kana içerdim aşkımı.Barışırdı yürekler.Ama sen uzağıma düştün.Derinliklerinde yok alırken görmedin mi yaramı.

Hiç sevmedim ben öznesiz cümleleri,aynı cümlede anlamlıydık seninle.Sen gizli kaldıkça anlamı kaydı hayatımın.Bir ben bilirim eksikliğini senin.Bir ben tanırım yalnızlığın ayak seslerini.

Aşk bize sustu
Sessiz kalmanın çığlığını anlattı...

Çaresizliğinde Tanıdım Seni
Bunca yıl sevdalarında hep
Acı ve hüzün yaşamışsın,
Benim yaşadığım gibi,
Ama artık yorulmuşsun,
Meğer seninle, farklı yerlerde
Aynı kaderi paylaşmışız.

Seni, kendim gibi
Mutsuz ve umutsuz bir halinde buldum,
Öyle tanıdım.
Belki de bu yüzden sana gelişim

Sana uzak yollardan geldim
Hadi unutalım geçmişi,
Geleceğe birlikte bakalım,
Yeni umutlarımız, hayallerimiz olsun.
İçinde sadece mutluluk olan.

Hüzün diye bir şey olmasın
Bundan sonra.
Acı ve sevinçlerimizi sadece
İkimiz paylaşalım.
Kimseler bilmesin,
Öğrenmesin duygularımızı,
Sadece sen ve ben bilelim..

Mutluluğa ulaşmanın yollarını arayalım,
Uğraşalım , çabalayalım
Ama hiç umudumuzu yitirmeden
Yitirmeyelim ki sonunda ulaşalım..
Yaşanması gereken ne varsa ,
Birlikte yaşayalım paylaşalım..

Varlığımla sana acı vermek için değil,
Sonsuz mutluluğu verebilmek için geliyorum.

Hadi yıkılan umutlarımızı ,
Yeniden yeşertelim..
Ben inanıyorum..
Bunu yapabiliriz.

Beni ,
Sana, Allah tarafından gönderilmiş
Bir melek olarak kabul et..
Alıp seni yükselteyim göklere,
Mutluluklar diyarına…

Ne dersin bitanem
Benimle,
Sonsuz mutluluğa gelir misin ?
Benim umudum da sen olur musun?


Gül Sayan

Her iliski bir bahceye benzer. Eger yeserip gelismesi isteniyorsa, duzenli olarak su verilmelidir. Beklenmedik hava degisiklikleri kadar, mevsimleri de dikkate alarak ozel bakim gosterilmelidir. Yeni tohumlar ekilmeli ve yabani otlar ayiklanmalidir. Tipki bunun gibi, askin buyusunu canli tutmak icin de, mevsimlerini anlamali ve askin kendine ozgu ihtiyaclarini doyurmaliyiz...

AŞKIN ILKBAHARI
Asik olmak, ilkbahar gibidir. Sonsuza dek mutlu olacakmisiz gibi birduyguya kapiliriz. Esimizi sevmemek aklimizin ucundan bile gecmez. Bu bir saflik donemidir. Ask olumsuz gibi gorulur. Her seyin kusursuz sanildigi ve tikir tikir isledigi buyulu bir donemdir bu. Esimiz tipatip bize uygun gorunur. Hic caba harcanmaksizin, uyum icinde dans ederiz ve sansimizin yuzumuze gulmesinin tadini cikaririz ..

AŞKIN YAZ MEVSIMI
Askimizin yaz mevsimi boyunca esimizin sandigimiz kadar kusursuz olmadigini ve iliskilerimiz uzerinde calismamiz gerektigini anlariz . Esimiz hata yapan, bazi bakimlardan aksayan bir insan olarak da karsimiza cikar. Surtusmeler ve dus kirikliklari belirmeye baslar, yabani otlarin kokunden sokulmesi ve yakici gunes altindaki bitkilerin fazladan sulanmasi gerekir. Artik aski vermek de, gereksindigimiz aski almakta o kadar kolay degildir. Her zamaan mutlu ve sevgi dolu olmadigimizi gorup anlariz..Bizim ask konusunda dusledigimiz tablo degildir bu. Bircok cift, bu noktaya geldiginde dus kirikligina ugrar. Ilısiki uzerinde calismak istemezler. Hicte gercekci olmayan bir tutumla, hep ilkbahar olmasini beklerler. Eslerini suclarlar ve pes ederler. Askin her zaman kolay olmadigini, arasira yogun bir calisma ve sicak bir gunes istedigi gercegini gormezler. Askin yaz mevsiminde, kendi sevgi ihtiyacimizi oldugu kadar esimizin ihtiyaclarini da doyurmamiz gerekir. Bunlar kendiliginden gerceklesmez...

AŞKIN SONBAHARI
Yaz mevsimi boyunca bahcemize iyi baktiysak, bu calismanin sonucu olarak hasadimizi aliriz.. Guz mevsimi gelmistir. Bu altin bir cagdir, zengin ve doyurucu. Gerek kendimizin, gerekse esimizin kusurlarini kabullenen ve anlayisla karsilayan daha olgun bir asktir yasadigimiz . Bir sukran ve paylasma zamanidir. Yaz boyu cok calistigimiz icin, simdi dinlenebilir ve yarattigimiz askin tadini cikarabiliriz ..

AŞKIN KIŞ MEVSIMI
Sonra hava yeniden degisir ve kis bastirir. Kisin o soguk, verimsiz aylari boyunca doga kendini tumuyle icine ceker, kapanir. Bu bir dinlenme, dusunme ve yenilenme zamanidir. Ilıskilerde de cozumlenmemis acilarimizla veya golge benligimizle yuzlesme zamandir. Kapagimizin acilip aci dolu duygularimizin ortaya dokuldugu zamandir. Ask ve doyum icin esimizden cok, kendimize bakmaya gereksinme duydugumuz, kendi kendine gelisim zamanidir. Yaralarin iyilesmesi, acilarin dindirilmesi zamanidir. Erkeklerin magaralarina cekilip kisladiklari ve kadinlarin kuyularin dibine indikleri zamandir bu...

Yol üstünde geç vakit böyle kimi beklersin?

Baş ucundaki yıldız sönük gece kandili;
Su geçen beyaz bulut yaşlı hicran mendili,
Rüzgar atmış havaya, onu al da sevgili,

derdinle ağlayanın gözyaşını silersin.

Sanırsın dertli ishak garib garib öttükçe,
Bir kırık dal altından ney üfler hazan gece,
Beyaz atkı omzunda meh-tab dinler sessizce..

Ayrılık akşamıdır hazan gibi inlersin..
Hüseyin Siret Özsever

SONSUZ AŞK

hasat mevsimi gibi
aşkım yersiz dumura uğruyor
olmayacak gibi
sevmek çok uzak gibi geliyor

mevsimler gelip geçici
insanlarsa yaşadıkça gidiyorlar
bahar mevsimi yaşanır şimdi
aşkın mevsimi yaklaşır gibi

durmak yersiz şimdi
olanak yaratmak gerek
aşktan gerçek ne var hayatta
kaçırmadan baharı yakalamak gerek


kimseyi tanımaz gözüm
aşkımdan gerisi yalan olur
diğer kalpler talan
benimse sevişim sonsuz olur

Unutulmayan

durmadan taşırdım yanımda üç şeyi
iri çakıl tanelerini, çatlamış bir narı
bir öpüşün bıraktığı harlı lekeyi
ipekten
çalınmış
umutlarla taşırdım
ah sevgilim derdim, ölüm
ne kadar çoktu yaşadığımızda.

bize hep beyaz mendil
sallayan
ölüm ki,
iki kapısında
haki bir yalnızlık
dikilirdi
ve hatırlatırdı
bize, güz kuşlarının
uçup gittiği denizleri.

bense, yulaf kokan
dağlı ellerinde
dolaşmak gibi kolaydır
sanırdım yaşamak ve sana kansız
bir gökyüzü
getirirdim
getirebilsem ah,
-avlusunda çocukların
korkmadan oynadığı-
lalelerle
donanmış simli bir gökyüzü.

bir öpüşün bıraktığı harlı lekeyi
çatlamış bir narı, unutmadım.
Behçet Aysan