Yalnızlığıma (Yalnızlık) - Sayfa 9

Hayata Küskünüm

Ne ilham geliyor ne de bir istek
Hayata küskünüm sayende senin
En kötü günümde olmadın destek
Hayata küskünüm sayende senin

Yıllar boyu ardın sıra gezdirdin
Tatlı dilin ile gönlüme girdin
Abdal olduğumu çok iyi bildin
Hayata küskünüm sayende senin

Dünyanın malına değer vermedim
Senden hiç bir şeyi esirgemedim
Gönül oyununu oynama dedim
Hayata küskünüm sayende senin

Hani yaşayamaz bensiz ölürdün
Her gece rüyanda beni görürdün
Bütün zorluklara göğüs gererdin
Hayata küskünüm sayende senin

Kırılmıs dal gibi yerdeyim şimdi
Bilmiyorum bana garezin neydi
Aşkımıza yoksa nazarmı degdi
Hayata küskünüm sayende senin

Kapanmaz bu yara yıllarca sürer
Gözlerime uyku artık zor girer
Laf anlamaz gönlüm hep seni ister
Hayata küskünüm sayende senin

Aşkın çöllerinde gezdirdin beni
Yıkıp harap ettin gönül hanemi
Canından bezdirdin Ozan Güner'i
Hayata küskünüm sayende senin

"Ölürsen affetmem," deyip yüreğimi dağlıyorsun,
Beni de ağlatıp göz yaşlarına boğuyorsun,
Neden sen kendi Allahına bunu sormuyorsun ?
Ona inanmıyorum, diye niye bana kızıyorsun ?

Gelecek yıl kızının gidişini düşünürsün,
Beni de tâa 30 yıl evvellere götürürsün.
Ne yapacaksın, kızın büyüyünce kötürümsün,
Ama gene de boynunu büküp onu düşünürsün.

Bana,"Galiba yine sen haklısın," diyorsun,
Bunu kaç kez söyleyip hep aksini yaparsın,
Durup durup babanın yüreğini hep dağlarsın.
Sonra da "ne haltettim ben," diye ağlarsın.

Yo yo Ayşeciğiğm, manasız olan hayat değildir,
Onu manasız yapan, senin aptal ahmak eşindir,
Beni dinlemeyip ağlatmak da senin işindir,
Sen ne dersen de, seni sevmek benim işimdir.

Yoo Yo; inanın kat'iyen olmaz,
İnan, Necdet Ayşeyle Fatoş'suz olamaz,
Olsa da zaten onun hayatı olmaz,
Sen ne dersen de, o, sizsiz olamaz.

Onun için üzülme nasıl olsa görüşeceğiz,
Ama bilmem şu hasreti biz nasıl gidereceğiz ?
Ya sonra nasıl boynu bükük buraya döneceğiz ?
Dönüpte bizi sizlerden edenlere söyleneceğiz .

Yalnızlık zordur be
Gün gelir için sıkılır
Yakarsın bir sigara
İçtikçe için gider
Uçar kaybolur havada...
Nefes alamazsın bir zaman sonra...
Tükenirsin, bitersin...
Yalnızlık acı koyar insana
Etrafına bakarsın;
Her giden iki kumrunun ardından
İç çekip, hüzünlenirsin
Belkide ağlarsın... kim bilir?
Yalnızlık, hasrettir...
Özlemektir, sevmektir, acı çekmektir...
Hele birde o en sevdiği şarkı çalınca...
Adama bir de oradan koyar...
Yakarsın bir sigara daha...
Yine dönersin eskiye
Getirirsin once yaşananları gözüne
Doğrusuyla ve yanlışıyla...
En çok yanlışları düşünürsün ama...
Sonra bir sabah uyandığında
Bakarsın ki kimse kalmamış
Her şey yalan, her şey palavra olmuş
Yalnızlık koyuyor be adama
Sen ne dersen de...
Ben acı çekiyorum sen yokken
İçtiğim sigaranın bile tadı kalmadı...
Seni gittikten sonra;
Yalnızdım birtanem...
Yine yalnızım...
Yalnızdım...

?

...Keske yalnizligim kadar yanimda olsaydin Yalnizligimla paylastiklarimi seninle paylassaydim.
Keske senin adin yalnizlik olsaydida ben hep YALNIZ kalsaydim...

İkili Yalnızlığımız

Suskunuz… hem de çığlık çığlığa bir suskunluk

Evet ama bu konuşacak bir şey olmadığından değil.. Konuşmaya çalıştığımız şeylerin bizi alıştığımız yalnızlığımızdan uzaklaştırması aslında korktuğumuz…

İkimizde cesaret edemiyoruz

Öylesine alışmışız ki içimizde büyüttüğümüz yalnızlığımıza

Seviyoruz onu

Belki de

Yaşandığında yok olacağı korkusu

Bizi tereddütte düşüren

Kaybetmekten korkacağımız

bize ait bir şey oluşturma kaygısı…

Sen
Yapamadığın hamlenin,

Hayatın boyu inanmak istediğin değerlere sahip gibi gördüğün düzeni yok etme girişiminden Başka bir şey olmayacağını düşündün hep…

Ben ise yılların verdiği bir alışkanlık çerçevesi içinde var ettiğim varlığa daha fazla acı vermemek için tek yıkım çalışmasından sonra, susmayı tercih ettim…

İçimden çığlık atarak susuyorum…

Susuyorum…

İçimde o kadar güzelsin ki…

Sana susuyorum …

Demiştim ya yüreğim susmayı öğreniyor.. Aslı yok .. Sevdiğini anladığında içinde duyduğun çığlığın yankısı hiç bitmiyor… O hiç susmayacak… Her gün, her saat bana haykıracak, bağıracak , parçalayacak içimi,benimse yüzümde o gülümsemem yer edinecek tekrar… ona her şey yolundaymış gülücüğü atmaya devam edeceğim…

Sadece bundan sonra kimse onun sesini duymayacak ve bundan sonra kimse, onun tarafından sevildiğini öğrenemeyecek…

Her soğuk üşütemediği gibi ,her ateş de ısıtamazmış insanı …üşüyorum…alev alev üşüyorum…hani saatlerce sessiz,tek kelime etmeden sana bakışlarım var ya gözlerinde beni ısıtacak olan anlamları yakalamaya çalışma çabamdan başka bir şey değil…

Ve her yakaladığımda kaybettiğimi hissetmemden öteye gitmeyen bekleyişler…

Ve her kaybettiğimde yeniden yakalama çabam…

**Acilar parki**

bir yerdeyim..
sebebini bilmiyorum
ya cikmaz sokakta
yada nereye gittigimi bildigim
ama bir türlü sonuna ulasamadigim
bir yerdeyim...
acimasiz dertlerimle
yapayalniz yasiyorum
biri var uzakta
dokunsam kaybolacak sanki
uzatsam ellerimi
birakacak beni
bu kapkaranlik dünyama terkedecek..
bir yerdeyim..
kimsenin bilmedigi acilarla dolu
adini 'acilar parki' koydum
bilmem anlarmi birileri halimden
tutarmi ellerimden
masumca yürekten severmi bilmem..

SENSİZLİĞİN ÖTESİNDE

sensizliğin ötesinde
dur durak bilmeden giden yolcuyum
kaç dünyanın eşiğinden
kararsız kalıp dönen yolcuyum

bildiğim sadece hayat demektin
bir soluk bir kader bir su demektin
şimdi ödendiğim ölüm borcuyum

kaçıncı turum bu yeryüzündeki
dönüp dönüp geldim aynıyım işte
yerinde duruyor bıraktıklarım
sen varsın sevgi var umutlarım var
bulut var deniz var varda yok işte