Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 693

Ölümü Ektim Randevu Yerinde
Beklemekten Ağaç Olsun

Sponsorlu Bağlantılar

Zembereği boşalmış sözcüklerin
Akreple yelkovan öpüşüyor onikide
Bütün ziller vaktinde vuruyor,
tembellik edip gitmeyeceğim
Kusura bakma ölüm
Bugün de gecikeceğim
Sessizlik çökmüş kentin sokaklarına
Martılar uykuya dalmış
Kar bütün izlerini örtmeye hazır
Randevularımıza sadığımdır sektirmem saatini ama bu sefer tembelliğim tuttu, ölüm daha çok beklersin beni…
Şimdi kış ölümün vaktidir derler ve tecrübelerimden bilirim kışın ölene söverler.
Kusura bakma ölüm
ben ardımdan sövdürmem.
Bu randevuya asla gelmem.
Bu şiirin içinden tren de geçebilir
Uçak da
Vapur da
Bütün teknolojik ölüm aletleri de
ama hiç birine binmeyeceğim
Kusura bakma ölüm
gelmeyeceğim

***

Gelecek öyle uçsuz bucaksız duruyor ki
Ve ben ne olacağını merak ederken
hani filmin en güzel sahnesinde
sinemadan çıkar gibi
hayattan çıkıp gidemem
Kusura bakma ölüm
Adın çok soğuk gelemem
Bunca mazeretim varken
yaşama dair,
ölümü aklımdan bile geçirmem
Seviyorum seni hayat
tüm kötü sürprizlerini de..

Bunlar Geldi Aklıma Sadece



Boş odamda kanatiyorum içimi.
Kulağımda duydum biran sanki sesini.
Ruhumu dolaştı sancın...
AnıLarla dolmuş kederim.
Bir hayalin kaldı senden bana.
AğLamak cözüm kalmıyor bu neferde.
Seni optum kokladım sabaha kadar.
Duvarlarda artık duymuyor beni.
Ağladıkca sesim hıckırıklara karısıyor.
Feryadımı duyan yok.
Ben sensiz ne de hiç mişim.
Bunca yıl sevdim.
Ama şimdi kıymetim mi var.
YaLandan ellerin var.
GözLerinde saklı bir dunyam var.
Ne bir kapı acıldı yanlızlıgıma.
Ne ümitLerim oldu senden yana.
Nede tanrı bir merhamet gosterdi bana.
Sanma ben dort duvarda yasarim.
Sazımda dugumlenmis son matemide yakarım.
Ruhum daralır ne zaman gülse yüzüm.
Ardına bakmadan gidersen ,
Bir kelime etmeden gidersen ,
Benim sevincim nerde kaldı.
Benim dort duvardan baska neyim var.
Senden baska neyim vardı ki ,
Neyim KaLdı....
Seni andım sabaha kadar...
VE bunLar geLiyor akLıma sadece.

Fatih Koçak

Dedem İçin..

Hasret kaldığım dedeciğim
Sensiz kaldığım dedeciğim..
Neden beni bu Dünya'da yalnız bıraktın_?
Her dedem kelimesini duyduğumda
İçim yanıyor!!

Böyle bir duyguyu
Ancak yaşayanlar bilir
Benim gibi, benim kadar yaşayanlar..
Keşke sen de Dünyada olsaydın da
Beraber yaşasaydık...

Dedeciğim!!
Güzel yüzlü, güzel gözlü güzel yüreklim,
Anladım ki
İnsan birşeyi kaybedince
Değerini daha çok anlıyor...

Dedeciğim!!
Son anında beni sayıklamışsın
Ona iyi bakın,sahiplenin,koruyun der gibi..
Korudular dedem, hala da koruyorlar
Sen gibi,senin gibi değil ama..

Dedeciğim!!
Beraber uçurduğumuz kuşlar gibi
Sende uçup gittin yanımdan
o andan beri
Öyle yalnızım ki..

Daha çok hata yapıyorum sen gideli,
Daha çok olmaya baştı kayıplarım,
Daha az görüyorum güzellikleri,
Senin elin,senin gözün, seni yüreğin olmayınca..

Hasretim, Özlemim Dedem..
Sen gelemiyorsan Ben geleceğim yanına..
Karşıyaka mezarlığı'na..

Bitanen'den..Prensesinden..Kızıl-beyaz çiçeğinden..
(alıntı değil,yüreğimden aldım )

Gönül boş susuz bir bardak gibi
Bir damla suya hasret/ veren olmazki
Doya doya İçsin kınalı ellerden bakır tastan
Pınarlarım vardı benim / su içtiğim kana kana
Nerde benim kirmenle iplik üreten ninem
Çıkrığımla yumak olurdu koyunların yünü
Isdarla kilim olurdu nakış nakış /kınalı ellerin emeğiyle
Oturma odamıza serilirdi
Üzerinde güle oynaya oynardık üç beş kardeş
Hal böyle olunca kirlenirdi...
Derelerde suya ıslanır anamın tokacıyla yıkanırdı
Hani bizide çimdirirdi anamız
Birkaç çirpiyle odunu tutuşturur
Çamaşır kazanında külllü suyla
Haftalık temizliğimizi yapardı.
Suya birde soda atardı ama ne için
Bunu anneme sormak lazım.
Birkaç çocuk biraraya gelince çelik çomak oynardık
Kılıç mılıç onüç ondört... diye sayardık
Saymayıda böyle öğrendik
Dedemiz şehirden gelir at üstünde
Akideli şeker verirdi daha inmeden
Yoldan geçen atlılar bizimle ilgilenir
Selam verirdi bıyığımız yeni terlerken...
Kendimi büyümüş bir adam gibi zannederdim
Mutluluğumuza diyecek yoktu
Medeni olacağız derken asimile olduk çook değiştik
Binalar yapıldı şehirleştik
Misafir perverdik hoşgörü kanımızda vardı
Şairin dediği gibi "Yaratılanı severdik Yaratandan ötürü"
Ne oldu bizede apartmanda konu komşu
Yabancı olduk birden bire...
Gözgöze gelmekten korkuyoruz
Selam veren olurda almaktan aciz olduk
Şu düştüğümüz hale bakın...


Muharrem Pala

Kara

Kara
Kara/nlık
Çözülüyor tel tel
İpek bir şalın dalgalarında
Parlayıp sönen yıldızlar
Yansıyor laciverde

Kara
Kara/nlık
Bir keman akıyor ırmakta
Kadife gözleri kara sürmeli
Bir çingene kızı bakıyor
Uzayan kıvrılan savrulan
Yılan dilli alevlerin ardından

Kara
Kara/nlık ışıyor
Geceye ay vuruyor
Irmağa gün
Dökülüyor büklüm büklüm
Ak yuvarlak yamaçlardan
Kırk örük kırk ibrişim
Şavkıyor şafak
Dağlanıyor ellerim

A.Hatipoğlu

Garip bir duyguya kapılırım
Seni görünce
İçimi bir şeyler sarıverir
Anlatamayacağım bir duygu
Sarar bütün benliğimi
Seninle konuşurken

Hüzünlerle doluyken kalbim
Bir garip pembelik kaplar
Yanaklarını
İçinde bir sır gibi
Gizlediğin duyguları
Benden saklamak ister
Sıcak bakışların

Öylece karşımda dururken
Ne kadar soğuk görünmek istesende
Bilirim...
Sıcaktır, sımsıcaktır
Sevecen kalbin

Gözlerin ellerin
Bütün benliğin
Bambaşka bir dünyadaymış gibi
Bir şeyler anlatmaya çalışır
O bakışların
Biliyorum sevdiğim
Çünkü sen,
Bir başkasın...

Bir hayali yaşamak gibi hala varlığımı saran varlıksızlığın ...
Aslında hiçliğin,bitmişliğin,hiç olmasaydı keşke dedirten kimliksizliğin !
A
m
a
A
r
t
ı
k ;
Gördüğümü sanıp da inandığım bu düşün içine hapsolan benliğim,duvarları yıkmak istiyor !
Vuruyorum........... Kendimi yollara ..
Üzerine üzerine yürüyorum geç-miş de kalan yaraların !

Hani geçince zaman,tütün basılmış gibi dururdu kan ..
Hani acıtmazdı artık beni hiç ,
Belki akla gelince inceden inceden sızlardı biraz *** !

Y
a
L
a
n !

Kalkıyorum hapsolduğum dört duvarın içinde saklandığım kuytudan..
Baksana yetmemiş sanki varlığıma armağan ettiğin,mabedim bellediğim o dört duvar ki,
Kuytular yaratmışım için(m)de !

Sahi sen hiç kayboldun mu kendi içinde ...
Sonra bulamayınca bir halt,
İçin için ağladın mı içlenip de !

"-Al bu mendili sende kalsın.. Bende daha çok var ..İçini temizlersin ! "
Sadece çıkmak istiyorum artık burdan !
Çıkm-ak ..
Kaçm-ak ..
Uzaklaşm-ak ..
Koşm-ak ..
Saklanm-ak ..
Yok olm-ak ..
Ak !
Evet aklamak geçip giden onca zamanı ..
Aklamak,adınla kirlettiğin aşkı ..
-Önce çamaşır suyuna yatırsam,sonra sıcak suyla elimde şöyle bir çalkalasam....
Olmadı bi daha yıkasam ....
Y
o
K !

Hani diyor ya o kadın şarkının birinde ; "ömür boyu yıkasam yüreğimi çıkmaz bu aşkın lekesi" ...
Uğraştırmayın beni şimdi ,,,
Tam da buna benzer bir cümle olurdu benimde kuracağım,çamaşır suyu uyuşturmasaydı beynimi! "
Bir adım atmaya çalışıyorum,sadece bir adım !
Pamuk ipliği gibi gelir gerisi diyorum ..

-Canım pamuk helva istiyor ! Bir şans daha verseniz bana,çocuk olsam yeniden ..
Tek bir anını bile ziyan etmeyeceğim bu sefer, gerçekten .... -

Kalkıyorum yerimden ;
H
e
p
s
i
B
u !

Yalpalıyorum sonra..
Başım dönüyor galiba..
Düşüyorum!

Gücüm yok ...
Çaresizim...
"Sen olsanda olmasan da başarabilirim .."
Diyecektim tam da ;
Ama

Yine de
Galiba
-Sen varken gücüm olurdu-

Mutluluk öyle güzel bir duygudur ki,
Bir bakmışsın seninle
Bir bakmışsın kalbinde
Ve, bir bakmışsın ki
Gözlerinde gülücüklerle yoğunlaşıp,
Sana ve kalbine huzur veriyor.
İşte mutluluk, işte huzurun kendisi.
Mutluluk öyle güzel bir duygudur ki
Nasıl geleceğini bilemez oluruz
Ve nasıl mutlu olduğumuzu,
Bir biz biliriz, bide duygularımızın mutluluğu.
İşte mutluluk,
İşte huzurun kendisi...

M€HM€T TAŞ