Hikayeler ve Öyküler -2- - Sayfa 149

BİR NEVİ KELEBEK ETKİSİ‏

Ailenizle kahvalti yapiyorsunuz. Kiziniz, kahve fincanina carpiyor
ve bir fincan kahve gomleginizin uzerine dokuluyor.
Biraz once olan olay uzerinde hic bir kontrolunuz yok. Sonradan
olacaklar ise sizin davranisiniza gore belirlenecek.
Lanet ediyorsunuz. Kahveyi uzerinize doktugu icin kaba bir sekilde
kizinizi azarliyorsunuz. Kiziniz uzuluyor ve aglamaya basliyor.
Kizinizi
azarladiktan sonra esinize donuyor ve kahve fincanini masanin kenarina
cok
yakin koydugu icin elestiriyorsunuz. Bunu kisa bir sozlu tartisma takip
ediyor. Ofkeyle ust kata cikiyor ve gomleginizi degistiriyorsunuz.
Asagiya
indiginizde kizinizi, aglamaktan dolayi kahvaltisini bitirememis ve
okul
icin hazırlanamamıs bir halde buluyorsunuz. Kızınız otobusu kacırıyor.
Esinizin ise gitmek icin hemen cıkması gerekiyor. Hemen aceleyle
arabanıza
kosuyorsunuz ve kızınızı okula bırakmak uzere hareket ediyorsunuz. Gec
kaldıgınız icin, saatte 50 kml hız sınırlaması olmasina ragmen saatte
80 km
hizla gidiyorsunuz.15 dakikalik gecikmeden ve hiz limitini astiginiz
icin
odediginiz 120 YTL trafik cezasindan sonra okula ulasiyorsunuz. Kiziniz
size
"Hoscakal" demeden binaya kosuyor. Ofise 20 dakika gecikmeyle
geliyorsunuz
ve evrak cantasini evde unuttugunuzu anliyorsunuz. Gununuz korkunc bir
sekilde basladi!
Devam ettikce, kotulesiyor, daha da kotulesiyor saniyorsunuz Eve
gitmeyi dort gozle bekliyorsunuz. Eve ulastıgınızda esiniz ve kızınızla
olan
iliskilerinizde araya sıkıstıgınızı saniyorsunuz. Neden?
Sabahleyin nasil tepki verdiginize baglı olarak!
Neden kotu bir gun gecirdiniz?
A) Kahve sebep oldu
B) Kiziniz sebep oldu
C) Polis sebep oldu
D) Siz sebep oldunuz
Cevap "D" şıkkı.
Kahvenin dokulmesinde sizin bir kontrolunuz yoktu. Sizin gununuzun
kotu gecmesine o 5 saniye icindeki davranıslarınız sebep oldu.
Olabilecek ve olmasi gereken ise soyleydi.
Uzerinize kahve sıcradı.Kızınız aglamak uzere. Siz nazikce "Tamam
tatlım,bir dahaki sefere biraz daha dikkatli olman gerek"diyorsunuz.
Havluyu
kaptiginiz gibi ust kata cikiyorsunuz. Gomleginizi degistirip,evrak
cantasini aldiktan sonra asagiya iniyorsunuz ve ayni anda pencereden
kizinizin otobuse bindigini goruyorsunuz. Kiziniz geri donup el
salliyor.
Siz ve esiniz ise gitmek icin birlikte cikmadan önce öpusuyorsunuz. 5
dakika
once ise geliyorsunuz ve calisma arkadaslariniza neseli bir sekilde
selam
veriyorsunuz. Patronunuz ne kadar guzel bir gunde oldugunuz hakkinda
konusuyor.
Farka bakin! Iki farkli senaryo. Ikisi de ayni basladi. Ikisi de
farkli bitti.
Neden?
90/10 sirri inanilmazdir! Cok azimiz bunun farkindadir.
Sonuc?
Pek cok insan gereksiz yere stresten, dertlerden, problemlerden ve
basagrisindan aci cekmektedir.
Bu sir nedir?
Hayatin 10'u, sizin basiniza gelenlerden olusur.
Hayatin diger 90'ina ise sizin bu basiniza gelenlere nasil
davrandiginizla karar verilir. Insanlar anlamsiz seyler soyler ve
yaparlar.
İnsanlar hasta olurlar. Arabalar bozulurlar. Ucaklar gec kalir ve
butun
planlarimizi alt ust ederler. Trafikte bir surucu canimizi sIkabilir
v.s. Bu
10'luk kisim tamamen bizim kontrolumuz disinda gerceklesir Diger 90'lik
kisim farklidir. Diger 90'lik kisimi siz belirlersiniz. Nasil?
Olaylara yaklasiminizla!
Nasil tepki verdiginize bagli olarak .
Gercekten olanlarin 10'unda hic bir kontrolunuz yok.
Diger 90'i ise sizin tepkinizle belirlenir.
Bir nevi kelebek etkisi..!

MURATHAN MUNGAN'DAN BİR MASAL . .

Yuzyillar once yuzyil uyuyan bir prenses varmis ,bir buyucunun zulmunun esaretinde kimbilir belki olabilecek bir uyanisi beklemis yuzyil boyunca.

Iste o masal;

Her masalin ,her soylencenin uzun uykusunda bir uyanma vakti vardir.Ve o gelmeden girisilen her eylem bir seruven yalnizligi olarak kalir.Oyle anilir.

Ve yuzyil sonra vadesi erisip bir prens cikmis ortaya.Masalin ve yuzyilin kendisine verdigi bu gorevi seve seve ustlenmis; zaten uyuyan guzel hakkinda yuzyildir soylenegelenlerin etkisinde daha onu gormeden deliler gibi tutulmus ona.Kendisine verilmis misyona mi,uyuyan guzele mi asik oldugunu ayiredemeyecek kadar toymus o zamanlar. Boylelikle ayranligin ,sevginin,sevdanin,askin,cinselligin ve beraberligin bir kulak dolgunlugu oldugunu birkez daha goruyoruz "Bizim"sandigimiz bircok duygunun,dusuncenin,degerin ve dogrunun icimize usul usul islenmis bir kulak dolgunlugu oldugunu...
Ve prens dudaklarinda yuzyildir beklettigi opucuguyle birlikte saraya dogru yollandi.

Masalina kahraman olma zamani gelmisti.

Prensesin odasina geldi.Prenses uykusunun icersinde batik bir gemi gibi gizemliydi.Uykusuyla butunlenmis guzelligine,efsanesinin guzellestirdigi yuzune uzun uzun bakti Prens.Cok uzaktan ,cok uzaklardan,tam yuzyil sonrasindan bakti.
Sonra kararini verdi:

Aradan yuzyil gecse de uyandirmayacakti onu.

O gun gelse de.

Uyandirdiginda bu sevdanin,bu buyunun,bu tilsimin bozulacagini biliyordu cunku; bir bakis,birkac soz,bir dokunus herseyi bozacakti.Sevmek suskunluktu, sevmek kesin sessizlikti,sevmek uzaklikti,sevmek dokunamamak,erisememek, sevisememekti.
Ya da yuzyildir boyle ogretilmisti sevmek.

Gozlerini acar acmaz ,yuzyildir gordugu duslerin animsayamadiklarindan ve o duslerin tumunden,siziya benzer bir duygu olacakti kalakalmis olan. Biliyordu bu sizi hep olacakti.Kaldi ki,o duslerin tumune egemen olan ortak motifler,zaman zaman,yani yasadikca;yasamini,iliskilerini yoklayacakti elbet. O duslerin tumu animsanmak icindi.Sonsuz bir animsayisti hersey;animsayis ve unutus.Omrunun bundan sonrasi duslerinde gorduklerini yasamakla gececekti.Insan uzun uykulardan sonra yalvac bir yalnizliga uyaniyor.

Aradan yuzyil gectikten sonra hicbir uyanis mutlu olamaz.

Benim icin artik cok gec kalmis bir sevgi bu,ben seversem yuzyil oncesinin sevgisiyle sevecegim,o severse, beni uzerinden yuzyil gecmis bir sevgiyle sevecek.Aramizda kac takvimin uzakligi duruyor.Bir opucuk,yalnizca bir opucuk bu uzakligi kapatmaya yeter mi?

Sevgi,
Zehirli bir dusun,buyulu sozcugu...
Ote yandan sevmek goze almakti,sonuna dek gitmekti,gidebilmek yurekliligiydi. Biliyordu prenses uykusundan uyandiginda,ya da uyanir uyanmaz onu eskisi kadar sevmeyecekti.Cunku sevmek sessiz ve tek basina birseydi.Sevmek yalnizliktir.Onu eskisi kadar sevemeyeceginden korkuyordu.Onu uyandirmaktan korkuyordu.
Eskisi kadar sevemeyecekti,belki de hic sevemeyecekti.Cunku arada o orman, o karanlik,o gecit vermez,o giz olmayacakti artik.Iste odasinda duruyordu.

Duman inceliginde bir bosluk dolaniyordu yuregini.

Arada ne ormanin, ne de yuzyilin karanligi olmadan onu nasil sevebilirdi?Bu kadar buyuk sorumlulugu yuklenebilirmiydi?Sevmenin zahmetini,birlikte omuzlanacak olan zahmeti yuklenebilirmiydi?
Paylasmaya,tartismaya,ozveriye,anlayisa gereksinen iki kisilik iliskiyi
gogusleyebilir,goturebilirmiydi?
Sevmek imkansizlikti.

Kendimizde besledigimiz,kendimizde buyuttugumuz,kendimizde sakli duran bir seydir sevmek.O hep bizdedir,bizledir,usul usul biriktiririz onu,icimizde yigili durur.Ve gunun birinde ansizin karsimiza biri ciktiginda saniriz ki icimizden bosaliveren butun bu duygulari o tasimistir bize.

Sevmek,kendi kendimizi buyulemektir; kendi kendimize yaptigimiz buyu.
Oysa yeniden baslayacaktir arayislar,pismanliklar,yanilgilar.Hersey "tamamlanmak" icindir.Cogu kez olumun tamamlayici ellerine dek ayni umut, ayni arayis,ayni cirpinis ve ayni perisanlikla surukleniriz.
Gozumuz arkada kalmistir.

Ansizin anladi ki uyuyan guzelin kendisini degil,masalini seviyordu Prens.
Masalin bittigi yerde hayat baslar.

Murathan Mungan

Öpücükler

Çoğu zaman pek çok şeyi çocuklardan öğreniriz.

Bir sure önce, bir arkadaşım, 3 yasındaki kızını, bir rulo altın renkli kaplama kağıdını ziyan ettiği için cezalandırmıştı. Durumları iyi değildi ve kızının kağıtları, ağacın altına koyacağı bir kutuyu süslemeye harcaması onu çok sinirlendirmişti.

Buna rağmen, küçük kız, ertesi sabah hediyeyi babasına getirdi ve "Bu senin için babacığım" dedi. Arkadaşım, gösterdiği tepki için kendini suçlu hissetti, ama kutunun bos olduğunu görünce için için sinirlenmekten de kendini alamadı.

Kızına bağırdı:
"Birine bir hediye verdiğin zaman içinin dolu olması gerektiğini bilmiyor musun?"

Küçük kız babasına yaşlı gözlerle baktı ve şöyle dedi:
"Ama babacığım, kutu bos değil ki. Ben kutunun içine öpücüklerimi üflemiştim. Hepsi senin için babacığım."

Babanın içi paramparça olmuştu. Kızını kucakladı ve onu affetmesi için yalvardı.

Arkadaşım bu altın renkli kutuyu yatağının bas ucunda yıllarca sakladığını anlattı bana. Ne zaman cesaretini kaybetse, kutunun içinden hayali bir öpücük çıkarıyor ve onu oraya koyan çocuğunun sevgisini hatırlıyordu.

Gerçek anlamda bakmak gerekirse, her birimiz arkadaşlarımız ve ailelerimiz tarafından bize sunulan karşılıksız sevgi ve öpücüklerle dolu altın renkli kutulara sahibiz. Dünyada sahip olabileceğimiz daha değerli bir şey olamaz

Kimliksiz Yazar

GERÇEK DOSTLUK BÖYLE OLUR

Çok samimi iki dost ve arkadaşlardı. Fakat bir tanesi çok kurnaz atılgan ve hareketli, diğeri ise çok saf, dürüst ve sessizdi. Bir gün kurnaz olan arkadaş , diğer arkadaşın yanına giderek işlerinin bozulduğunu söyler ve kendisinden para ister. Samimi dostu onu hiç kırmaz ve elindeki bütün parayı arkadaşına verir. Arkadaşı bu parayla işlerini düzeltir. Bir süre sonra kurnaz olan yine arkadaşının yanına gider ve arkadaşının evlenmek üzere olduğu nişanlısını çok
beğendiğini ve kendisine vermesini ister. Arkadaşı çok şaşırır, ne diyeceğini bilemez.Fakat aralarında o kadar kuvvetli bir sevgi vardır ki arkadaşına hayır diyemez, nişanlısını arkadaşına verir.

Zaman içinde Saf olanın işleri bozulur ve birden arkadaşı aklına gelir
ben ona sıkıştığında iyilik yapmıştım diyerek arkadaşının iş yerine gider
ve kendisine çalışması için iş vermesini ister. Arkadaşı ona iş vermez. Bizimki pişmanlık ve üzüntü içinde geri döner ama yinede arkadaşına kızamaz. Bir gün sokakta dolaşırken yanına hasta ve yaşlı bir adam yaklaşır. Fakir olduğu için ilaç alamadığını söyler. Bizimki yaşlı adamcağıza acır, istediği ilaçları alır ve adamcağıza verir. Kısa bir süre sonra yaşlı adamın öldüğünü duyar. Yaşlı adam çok zengindir ve bütün mirasını kendisine bırakmıştır.

Saf adam artık zengindir. Biraz da sevdiği dostuna olan kırgınlığıyla dostunun iş yerinin karşısında bir ev alır ve oraya yerleşir. Bir gün evinin kapısını dilenci bir kadın çalar. Yaşlı kadın çok aç olduğunu, kendisine yemek vermesini ister. Bizim saf hiç düşünmeden kadını içeri alır karnını doyurur, Kimsesi olmadığını
öğrendiği kadına; Kendisinin de yanlız olduğunu söyler ve bu evde birlikte
yaşıyalım sen evin işlerini ve yemekleri yaparsın der, yaşlı kadın hiç
düşünmeden kabul eder. Bir süre sonra yaşlı kadın bizimkine, kendine
uygun bir kız bulup evlenmesini söyler. Bizimki böyle bir kızı nasıl
bulacağını, kendisinin tanıdığı olmadığını söyler.Yaşlı kadın ona uygun bir
kız tanıdığını ve kendisiyle görüştürebileceğini söyler. Görüşmeler
sonucunda evlenmeye karar verilir ve düğün davetiyeleri basılır. Bizimkisi
kırgın olduğu halde çok samimi dostunu yinede unutamamıştır. Biraz da
geldiği konumu görmesi açısından samimi arkadaşına da davetiye gönderir .
Düğün günü gelir çatar. Saf adam düğün salonunda bir şeyler söylemek
isteğiyle mikrafonu alır ve başlar yaşadıklarını anlatmaya; Eskiden çok
sevdiğim bir dostum vardı. Bir gün işleri bozulunca benden borç para istedi elimdeki bütün parayı verdim. Evlenmek üzere olduğum nişanlımı çok beğendiğini söyleyerek benden istedi. Çok üzülerek onu da kendisine verdim . Çünkü biz gerçek dosttuk onun üzülmesini istemedim. işlerim bozulduğunda onun fabrikasına gittim ve çalışmak için kendisinden iş istedim. Bana iş vermedi. çok üzüldüm, ama yinede arkadaşıma kızmıyorum .çünkü biz gerçek dosttuk. Bu konuşma üzerine kurnaz olan arkadaşı daha
fazla dayanamaz mikrofonu eline alır ve başlar konuşmaya;
Benim de bir zamanlar çok sevdiğim bir dostum vardı.
İşlerim bozulduğunda kendisinden para istedim, bütün parasını bana verdi.
Sonra ondan nişanlısını istedim, üzülerek nişanlısını da verdi. Nişanlısını
istememin nedeni o kadının arkadaşıma layık olmamasıydı (Hayat kadınıydı)
Kendisi çok saf olduğu için arkadaşımı o kadından bu
şekilde kurtardım.İşleri bozulduğunda gelip benden iş
istedi, Arkadaşımı kendi emrimde çalıştıramazdım, o yüzden iş vermedim.
Günün birinde karşılaştığı yaşlı adam benim babamdı. Babam ölmek
üzereydi, onu arkadaşımın yanına ben gönderdim ve mirasını ona ben bıraktırdım. Evine gelen dilenci kadın benim annemdi.Ona bakıp iyi yaşamasını sağlamak için gönderdim. Şu anda evlenmekte olduğu kız de benim kız kardeşim. Onu arkadaşımla evlenmesine ben ikna ettim. Değerli misafirler, işte biz böyle dostuz...

Amerikalı Bilim Adamları

Amerikalı bilim adamları bir deney yapmak isterler ama bu deney tehlikeli olduğu için yapmazlar.İdam edilecek bir mahkuma sorarlar nasıl olsa öleceksin son anlarında insanlara faydalı birşey yap.Fakat adama ne yapacaklarını söylemezler.İdam günü gelir adama bileklerini keserek idam edeceklerini söylerler adamın gözlerini bağlarlar sonrada keskin olmayan fakat deriye sürüldüğünde etinin kesiliyormuş gibi acı veren birşeyi adamın bileklerine sürerler.Adamın bilekleri acımıştır fakat kesilmemişdir.Yavaş yavaş bileklerine ılık su dökerler adamın bileklerinin kesildigine inanması için, adamda o suların kesildiğini sandığı bileklerinden akan kan zanneder.Bilim adamları bakarlarki bir süre sonra adamın öldüğünü görürler.Bunun sebebini ise bileklerinin kesildiğine inandığından dolayı olduğunu kanıtlamışlardır.Yani sonuç olarak insan kendinin o an öleceğine inandırırsa hiç birşey olmadan bile ölebileceğini kanıtlamışlardır.