Affetmek - Sayfa 24

Sen Git Gölgen Kalsın

Ne yüzle kapıyı çaldın baba! Buna hakkın varmı? Gelirken gördüğün ağaçlar, yürüdüğün kaldırımlar hesap sormadı mı?
Sahte bakışlarınla kandıramazsın, gözlerinle dilenme benden sevgiyi. Ben sevgi sözcüğünü sokaklarda yaktım, kurşunlarla vurdum, kara salıncaklarda uçurdum. Ben sevgi sözcüğünü sen gittiğin gün, içimdeki çocuğa unutturdum.
Af dileme benden, seni affedemem baba. Keşke gözlerini değil de, beni bıraksaydın bende. Firar etmeseydim, kaçmasaydım bedenimden. Kendimden başka ben yoktu yanımda. Sorsaydın karanlığa, söylerdi. Yıldızım ağlıyordu.
Yılar yılı sana benzettiler baba. Gülsem, babası gibi gülüyor dediler. Yolda birileri görse, sende babanı görüyoruz dediler. Ağlasam, tıpkı baban gibi ağlıyorsun demediler. Sen hiç ağlamadın ki baba.
Öylesine sevmiştim ki seni baba, öylesine karışmışınki tenime. Güneş yanığı gibi işlemiştin derime.
Seni seviyorum kelimesini unuttum senden sonra, Gündüzleri yok saydım, geceleri katladım. Değil gözlerini, kirpiklerini saplasan yüreğime, Seni affedemem baba. Bana ellerini uzatma, ben gecelerce uzandım. Bu gece vuracağım o yıldıza.
Dualar etmiştim gitme diye. İsyanlar ettim gidişine. Tespih gibi dolanmıştın hecelerime.
Ellerim hala üşüyor baba. İnanmazsan tut bak. Hayır, sakın dokunma! O zaman dayanamam. Kaç kez niyetlendim, içimdeki çocuğu yok etmeye, kaç kez karar verdim, gözlerimdeki gözlerini yok etmeye.
Sen umutsuzluk nedir bilimisin baba? Hakkım yoktu yaramazlık yapmaya, hakkım yoktu kavga edip cam kırmaya. Benim şikâyet edilecek, kulağımı çekecek babam olmadı. Hakkım yoktu´´babam´´ sözcüğünü kullanmaya. Seni affetmeye de hakkım hakkım yok baba.
İçimdeki çocuk hiç büyümedi baba. Uzaklarda bırakılan kedinin yıldız sayıp dönüşü gibi yılları saydım, bana ihtiyacın olduğu gün hesap sormaya.
Seni özlediğim günler, seni beklediğim geceler neredeydin baba? Yıllarca küçücük omuzlarımda taşıdım tabutunu. İşte şimdi ayağının dibine koyuyorum baba. Artık taşıyamayacağım, al geri. İster çık içinden, ister mahşere kadar kal.
Şunu unutma baba!
Her babalar gününde kendimden saklandım. Hiç bir zaman, hiç kimseye babam öldü diye ağlamadım.
Giderken kapıyı kapatma baba. SEN GİT GÖLGEN KALSIN duvarlarda. Gözlerin bende zaten, bakışırız aynalarda.
Her şeye rağmen, seni affedemem baba…

Affetmekmi



Dert mi sardı yine, bak buldun beni
Biliyorsun yine dinlerim seni
Yalan yemin ettin bıraktın beni
Kalbimden affetmek gelmiyor seni

Aşığım bak sana, demiştin bana
Kendine bağlayıp bıraktın ama
Ne zaman düşersin gelirsin bana
Seni dinleyemem ben bundan sonra

Her gelişin bana, gülünç geliyor
Bırakıp gidişin acı veriyor
Bak düştün dillere halinden belli
Kalbimden affetmek gelmiyor seni

Özür dileyemem;
Sen yinede affet beni.

Savruldum düşünmeden
Acemi ömrüme ver.
Düşünmedim sonunu
Durulmamış gönlüme ver.
Damarlarımda durmayan
Akıp giden kana ver ettiklerimi ;
Affedecekmisin beni ?

Gözlerinden anlarım
Şimşekler çakar o an yanaşamam.
Duruşundan anlarım
Fırtına öncesi halin , beklerim dinmesini
Sarılamam.
Git desende inanmam
Kızgınlık halin hani ;
İnan canım çok acıyor
Ne olur affet beni.

Seni Affettirmek İstedim, Bana




Seni affettirmek
istedim; bana.
Yalvardım,yakardım anlamıyordu.
Bir kez daha olsun
Affet, dedikçe
Affetmek Allah'a mahsus diyordu.

Hani! 'çok seviyormuş tun ya' güya(!)
'Onsuz yaşanası değildi Dünya'
Biraz da damardan
Girdim konuya...
Tüm güzel sözlerin
Dilini burdu! ...

Hemen anıları saçtım ortaya
Nedenli, niçinli
Sualler sordu?
'Hiç mi güzel bir an'...
Diyecek, oldum
Maziye geçersiz! damgası vurdu.

Katısın! ...Kötüsün! ...diye bağırdım.
Dosyanı getirip önüme koydu
Fahiş faturalar
Bir yana, dedi.
Yüreğinden hala kan akıyordu.
Çektiğin tetikte
Parmak izlerin...
Yıktığın hayalin resmini sundu...

Hatırlattı; tekrar!
Katlandı derdim...
Dedimki: ben seni boş yere yerdim.
Söküp at kalbinden o vefasızı
Düşünüp taşınıp
Sana hak verdim.