Sonsuz Aşk - Sayfa 24

Sen... Sevilensin ya..

Sponsorlu Bağlantılar

Sen...
Sevilensin ya...
Özletebilirsin
Özleminle yakabilirsin
Yaş görmeden ağlatabilir
Yüzünü göstermeden güldürebilirsin

Sen...
Sevilensin ya...
Dokunmadan dokunur
Sarılmadan ısıtırsın
Dudakların değmeden öper
Elini uzatmadan bakışlarınla okşarsın




Sen...
Sevilensin ya...
Her şeyi yapmaya hakkın var
Her sözü söylemek hakkın
Sen, sevilensin çünkü...

AŞK acısı çeken küçük melek Tanrıya yalvarır yardım et der.Tanrı şöyle der:AŞKI dünyanın en güzel duygusu olarak yarattım ve yeryüzünde bir tek aşkı özgür bıraktım,çünkü özgürlük ona çok yakıştı,zaman zaman isyankar olsa da bir tek aşkın isyanlarını hoş karşıladım,çünkü aşklar benden bir parça,aşka ben dahil kimsenin şekil vermesine izin veremem,bütün zorluklarına ragmen aşıklar duygularını kendilerince yaşamalı,aşkı yaşamak için daha da zorluklar çekecegini bilmelisin,aşk zor olduğu için AŞK tır ...

burda şimdi yağmur yağıyor
kulağıma hafif bi müzik çarpıyor yine içim hüzünlü
nedenini düşünüyorum aklıma ilk sen geliyorsun
acaba diyorum sonra birden düşündüklerimden cayıyorum
çünkü seni sadece kalbimde olsan bile üzmek istemiyorum
çünkü inan seni çok seviyorum
diyorum sonra kendime çok kızıyorum
şimdi burda yağmur yağıyor camdan dışarı bakıyorum
ve seni düşünüyorum yavaşça yüzümden
aşağıya birşey süzüldüğünü fark ediyorum
bunun hiç olmadığını söyleyip göz yaşımı yavaşça siliyorum
yine seni düşünüyorum yavaşça dudaklarımdan
"yanımda olsaydın seni ne kadar cok sevdiğimi soylerdim" diyorum
ama sen yine yanımda değilsin sen zaten yanımda hiç olmadın diyorum
yine sana çok kızıyorum ama elimden hiç bir şey gelmiyor
"boşver kalbim onu sevmeye devam et" diyorum
inan ki seni çok seviyorum.....
ve yine yavaşça gözümden yaş geliyor
ve yine yine seni düşünüyorum...

Alıntıdır:

Çocukken başlıyor ona olan açlık.
Bir top, bir oyuncak, bir takım ile isimlendiriliyor o açlık. Daha sonra aile, okul, öğretmen ile devam ediyor yaşamına. Kemirmeye seni, aslında lise sonrasında başlıyor. Sigara, alkol, uyuşturucu alıyorsun onun etkisini artırmak veya azaltmak için.
Ama bir an ona ismi verebiliyorsun.
İşte yaşıyorum derken her şeyin yalan olduğunu hissedip verdiğin o ismi öldürmeye çalışıyorsun. Hala içinde yaşarken, üstüne toprağı atıp, canlı canlı gömüyorsun onu.
Ama o belki bir zombie, belki bir vampir, belki bir tanrı.
Öldüremiyorsun, ne yapsan da yaşamaya devam ediyor. Hayatın boyunca çektiğin o açlık aslında çok basit bir şey, kendini tanıman ile çok çabuk öğreneceğin: Aşk

Gökyüzü ağlıyordu. Bir damla sen istedim kül rengi bulutlardan... Sen, geldin. Sana ait olan bende ki seni bıraktın da, bana ait olan duygularla beraber yok olup gittin. Geldiğine sevinmediğim gibi gittiğine de üzülmemiştim. Bu gelişin aslında bir gidiş olduğunu biliyordum.
Konuşuyorduk, üstü kapalı cümleler altında. Bu aşkın imkânsız olduğunu söyledikten sonra neler konuştuk bilmiyorum. Gözlerimden iki bülbül yavrusu kanatlanıp omuzlarına kondu. Duygularımda sendeydi artık, kalbim gibi...
Başlamadan bitmişti her şey... Güneşe özlem duyan bir tohum gibi gece toprağı delmiş, sabaha çürüyüp gitmişti sevgim. Tek suçu bir damla sen istemekti, ayrılığı anlatan gözlerinden. Şaraptan tatlı gözlerinden bir yudum ayrılık içti gönlüm ve... Yok etti bendeki beni, ayrılığın sarhoşluğuyla...
Sensizliğin kırbacı ile yaralanan yüreğimin acısını her attığım adımda yeniden hissediyorum. Yıldızları saymaktan usandım; gelmeyeceğini bile bile, belki gelirsin diye. Hayallerimi yıldızlara veriyorum, çünkü sen gittin... Gitmene karışamam da, neden duygularımı da götürdün? Sana bir daha yazmamam için mi? Eğer öyle ise bendeki seni almalıydın. Yanıldın...! Yoksa seni daha rahat unutmam için mi? Unutmamı istiyorsan, duygularımı gönder bana yağmurlarınla. Sana yazmayacağım, gönlümde yeni bir sen yarattığımda. Unutmama yardımcı olmak istiyorsan eğer çıkma karşıma yağmurlarla, gezme sokaklarda rüzgarlarla!
Duygularımı bana geri ver! Senden ayrılmanın acısı ile yanarken yüreğim, birde duygularımdan ayırarak yok etme benliğimi.
Bilsen ne kadar ağladı bu yürek, gözlerinin ardından; ne kadar uğraştı unutmak için. Söyleyeceklerini anlatmaya yetmedi sözleri. Belki bir gizdi kapının arkasında saklanan, belki gözlerin hapsetti gözlerimi parmakların ardına. Belki bir oyundu perdenin kapanmasını bekleyen. Ama sadece seni sevdi ayrılığın acısıyla yanarken bile.
Senden duygularımı istiyorum sadece,. Dönmeyeceğini bildiğim için seni istemiyorum. Her yağmurda gökten bir damla sen beklesem de, her rüzgarda seni arasam da...
Gidişinle volkanlar patladı içimde. Sensiz yağmurlarda yetmiyor söndürmeye. Bir tek seni kurtarabildim gönlümdeki felaketten. Ne kadar iyi bilsem de dönmeyeceğini, bir damla sen yeterdi gönlümün ateşini yok etmeye.
Ayrılığın verdiği sarhoşluk geçmedi hâlen. Herkesi sen sanıyorum. Her gece gökyüzüne resmini çiziyorum yıldızlarla. Seni sensizliğin ile yaşıyorum. Dön sevgilim bile diyemiyorum, bir gün sensizlikte bırakıp gider diye. Her gece dualar ediyorum, bir damla sen göndersin diye gökler.
Yıldızlar bile diyor ayrılığın eşiğindeki gönlüme. Onlar bile anlamıyorlar artık beni.
Her gece haykırmak geliyor içimden diye. Duymayacağını, duysan bile dönmeyeceğini biliyorum; vazgeçiyorum.
Sen yoksun, duygularım yok... Bir ben varım senden uzakta...
Sana yazdığım son yazımı, son bir şiirle aşkım gibi noktalıyorum.

Ve ayrılık uzayan yolda tek sırdaşım.
Bu oyunun son sahnesi olacak;
Perde kapandıktan sonra,
Ne sen beni bir daha göreceksin,
Nede ben seni...
Bu birlikte son oyunumuz.
Son kez gülümse,
Son kez tut ellerimden.
Sonra düşeceğim dipsiz karanlıklara...
Alkışlarla beraber göz yaşlarımı duyacaksın.
Bir gün
Anlayacaksın bir damla sen isteyişimin sebebini.
İşte o zaman; sende ağlayacaksın

Aşkımın Tarifi

Sana nasıl anlatsam bilmiyorum. Ama bildiğim tek ama tek şey seni delicesine çok sevdiğim. Seninle öyle bütünleştim ki ayrılmak değil kopamıyorum senden. Ne seni bırakabiliyorum; ne de kendimi hiçe sayıyorum. Bunların ikisini de yapamıyorum. Çünkü artık düşünemiyorum. Kafama, benliğime o kadar yerleşmişsin ki; seni oradan çıkartmak olanaksız. Belki kendimi küçük düşürüyorum ama sevgide küçük düşme söz konusu olsa bile seve seve senin için her adımı atarım. Seni o kadar çok sevdim ki artık aşkım senden bile öte. Seni sevdiğimi dağlara, taşlara kısacası her yere; bütün kainata haykırmak istiyorum Seni Seviyorum!!

Bu kelime topluluklarını defalarca senin için ama yalnız senin için tekrarlayabilirim. Biliyor musun; seni sevdiğimden beri artık çevremdeki her şey gözüme daha güzel daha hoş ve de daha ümit verici gelmeye başladı çünkü onlar bana seni hatırlatıyor...

Dağlar gibi sende içimde çok büyük tutunulması zor bir yerdesin. Tepeler gibi sende içimde ulaşılması zorsun. Zirveye sadece bir kişi çıkar senin yaşamında; işte o da ben olmak istiyorum zirvede tek ben; BEN VE SEN...

Su gibi berraksın ama içimdekileri de alıp götürüyorsun,yol gibi senin de sonun yok; yani seni sevmenin sonu yok... Bu böyle nereye kadar sürer bilemem tabi. Bunu ben belirleyemem; ama şunu bil ki seninle ölüme bile varım..!

Sensiz geçen bir gün değil bir salise bile düşünemez oldum. Sen benim; benliğim, varlığım, hayatım, geleceğim, çılgınlığım, sevincim, mükemmelim, sevdiceğim kısacası her şeyim her şeyimsin...

Sensiz bir hayatın oksijensiz yaşamdan farkı yoktur. Aldığım nefes içtiğim su yürüdüğüm yol her şeyde sen ve senden izler var.

Seni seviyorum ,Seni seviyorum,Seni seviyorum,Seni seviyorum,Seni seviyorum..



Gökhan Beyhan Kurt

düşünüyorum da düşüncelerin en güzeli olsa gerek seni ,
dostumu düşünmek
gece yarılarına kadar oturduğumuzu,
birlikte güneşin doğuşunu izlediğimizi
gökyüzündeki yıldızları hatırlıyor musun…?
nasıl parlıyorlardı birlikte olduğumuzu gördüklerinde
o tatlı kavgaları hatırlar misin
o kavgaları bile o kadar çok özlüyorum ki
ne güzeldi o günler
seninle kendimi yeniden doğmuş gibi hissederdim
arkadaşım demeye bile kıyamıyorum sana
sen benim sadece arkadaşım değil CAN DOSTUMSUN
bu gece sana bilemediğin kadar çok ihtiyacım var
sana anlatacak o kadar çok şeyim varki
dertlerime derman olan dert ortağımsın sen benim
geceler çok sessiz sen olmayınca
yıldızlar bile parlamıyorlar artık eskisi gibi
bizim yıldızımızı hatırlıyor musun hani söz vermiştik
birbirimize ayrı olsak bile yıldızımız her zaman yanımızda olacaktı
yıldızlara anlatıyorum artık dertlerimi
zaten beni bir tek onlar dinliyorlar tıpkı senin gibi
o yıldız da bizim yıldızımız da biliyor ayrı olduğumuzu
simdi parlamıyor eskisi gibi
o kadar solgun ve yorgun ki tıpkı benim gibi
ikimizin de sana ihtiyacı var
duy artık sessiz haykırışlarımı
duyda gel sana muhtacım