Ziyaretçi
İnce Kalpli Dondurmacı
Arkadaşım Gayle dört yıldan bu yana kansere karşı yaşam mücadelesi veriyordu.
Diğerr arkadaşlarımla birlikte onu ziyarete gittiğim bir gün çocukluk düşlerimizden söz ediyorduk.Gayle başını pencereye doğru çevirdi.Gözleri çok uzaklarda sesi sitem dolu.
"Ben kumandalı,kırmızı bir oyuncak arabamın olmasını isterdim hep,ama doğum günümde ne istediğimi söylersem;dileğimin gerçekleşmeyeceği korkusuyla hiç kimseye söyleyememiştim bunu.Bu nedenle de asla radyolu,kırmızı bir oyuncak arabam olmadı."dedi.
Gayle'i ziyaretimden bir kaç gün sonraydı.Çok sevdiğim dondurmayı almak için sırada beklerken birden dondurmacının vitrinindeki kırmızı arabayı gördüm.
Yanına da bir not iliştirilmişti:
"Dondurmanızı alırken vereceğimiz kuponu unutmayın,belki de çekiliş sonunda bu kumandalı araba sizin olabilir."
Hemen Gayle'nin sözleri geldi aklıma.Bir kaç hafta boyunca sürekli dondurma alıp,verdikleri kuponları doldurdum.Hiç bir çekilişte de kazanamadım.Bu kırmızı arabayı mutlaka Gayle'ye almalıydım.
Dördüncü haftanın sonunda artık çekilişte kazanmaktan ümidimi yitirmiştim.Dükkan sahibiyle konuşarak bana bu arabalardan bir tanesini satmasını rica ettim.
Dükkan sahibi dört haftadır dondurma alıp,kuponları doldurduktan sonra büyük bir heyeceanla çekiliş sonuçlarına baktığımın gözünden kaçmadığını söyledi.
Ardın da gözlerimin içine bakarak:
"Söyler misiniz,neden bu kadar çok istiyorsunuz bu arabayı?"diye sordu.
Gözlerimden süzülen yaşlara aldırmadan ona arkadaşımdan söz ettim.Çok etkilenmişti.
"İstediğiniz oyuncak arabayı adrese göndereceğim"dedi
Yazdığım çeki masanın üstüne bırakarak ,büyük bir mutlulukla evime geldim.
Ertesi gün Gayle'i ziyarete gittiğimde gözleri ışıl ışıldı.Elindeki kırmızı oyuncak arabayı göstererek küçük bir çocuk heyecanıyla:
"Bak"dedi."Bunca yıl bekledim ama nhayet dileğim gerçekleşti,hem de tam istediğim gibi"
Ertesi gün postacı bir zarf uzattı elime.Açıp okumaya başladım:
"Sevgili Bonnie,annem ve babam da kanserdi ve ikisini de altı ay gibi kısa bir sürede kaybettim.İkisi içinde çok çabaladım ama doğrusu dostlarımın sevgisi ve cömertliği olmasaydı hiç bir şey yapamazdım.Gerçek dostlarım olduğu için kendimi hep şanslı hissettim.Gayle'de senin gibi bir dostu olduğu için çok şanslı.En iyi dileklerimle.Norma"
Dondurma dükkanının sahibiydi mektubu yazan.Benim masasının üzerine bıraktığım çek de zarfın içindeyi...
Bonita L.Antıcola
Sponsorlu Bağlantılar
Diğerr arkadaşlarımla birlikte onu ziyarete gittiğim bir gün çocukluk düşlerimizden söz ediyorduk.Gayle başını pencereye doğru çevirdi.Gözleri çok uzaklarda sesi sitem dolu.
"Ben kumandalı,kırmızı bir oyuncak arabamın olmasını isterdim hep,ama doğum günümde ne istediğimi söylersem;dileğimin gerçekleşmeyeceği korkusuyla hiç kimseye söyleyememiştim bunu.Bu nedenle de asla radyolu,kırmızı bir oyuncak arabam olmadı."dedi.
Gayle'i ziyaretimden bir kaç gün sonraydı.Çok sevdiğim dondurmayı almak için sırada beklerken birden dondurmacının vitrinindeki kırmızı arabayı gördüm.
Yanına da bir not iliştirilmişti:
"Dondurmanızı alırken vereceğimiz kuponu unutmayın,belki de çekiliş sonunda bu kumandalı araba sizin olabilir."
Hemen Gayle'nin sözleri geldi aklıma.Bir kaç hafta boyunca sürekli dondurma alıp,verdikleri kuponları doldurdum.Hiç bir çekilişte de kazanamadım.Bu kırmızı arabayı mutlaka Gayle'ye almalıydım.
Dördüncü haftanın sonunda artık çekilişte kazanmaktan ümidimi yitirmiştim.Dükkan sahibiyle konuşarak bana bu arabalardan bir tanesini satmasını rica ettim.
Dükkan sahibi dört haftadır dondurma alıp,kuponları doldurduktan sonra büyük bir heyeceanla çekiliş sonuçlarına baktığımın gözünden kaçmadığını söyledi.
Ardın da gözlerimin içine bakarak:
"Söyler misiniz,neden bu kadar çok istiyorsunuz bu arabayı?"diye sordu.
Gözlerimden süzülen yaşlara aldırmadan ona arkadaşımdan söz ettim.Çok etkilenmişti.
"İstediğiniz oyuncak arabayı adrese göndereceğim"dedi
Yazdığım çeki masanın üstüne bırakarak ,büyük bir mutlulukla evime geldim.
Ertesi gün Gayle'i ziyarete gittiğimde gözleri ışıl ışıldı.Elindeki kırmızı oyuncak arabayı göstererek küçük bir çocuk heyecanıyla:
"Bak"dedi."Bunca yıl bekledim ama nhayet dileğim gerçekleşti,hem de tam istediğim gibi"
Ertesi gün postacı bir zarf uzattı elime.Açıp okumaya başladım:
"Sevgili Bonnie,annem ve babam da kanserdi ve ikisini de altı ay gibi kısa bir sürede kaybettim.İkisi içinde çok çabaladım ama doğrusu dostlarımın sevgisi ve cömertliği olmasaydı hiç bir şey yapamazdım.Gerçek dostlarım olduğu için kendimi hep şanslı hissettim.Gayle'de senin gibi bir dostu olduğu için çok şanslı.En iyi dileklerimle.Norma"
Dondurma dükkanının sahibiydi mektubu yazan.Benim masasının üzerine bıraktığım çek de zarfın içindeyi...
Bonita L.Antıcola